نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران.
2 استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، شمال، تهران، ایران
3 استادیار گروه جغرافیای انسانی، واحد یادگار امام خمینی(ره)، شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده
حمل‌ونقل مبتنی بر وسایل حمل‌ونقل موتوری، طیف وسیعی از پیامدهای منفی بر جوامع شهری و محیط‌زیست دارد که می‌توان با انواع آلودگی‌ها، حجم ترافیک سنگین، افزایش تصادفات اشاره نمود. از راهکارهای حمل‌ونقل شهری هماهنگ و سازگار با زیست پذیری شهری استفاده از دوچرخه در سفرهای درون‌شهری در کنار دیگر شیوه‌های حمل‌ونقل عمومی است. ازاین‌رو این پژوهش به بررسی زیست پذیری حمل‌ونقل پاک منطقه 8 شهر تهران پرداخته است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی – تحلیلی است و داده‌ها با مطالعات کتابخانه‌ای و پیمایشی (تکنیک پرسشنامه و مصاحبه) جمع‌آوری گردید. روایی ابزار و سطح پایایی آن با آلفای کرونباخ 0.98 بدست آمد. حجم نمونه براساس جمعیت سال 1395 منطقه با استفاده از فرمول کوکران 383 نفر بدست آمد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با آزمون‌های تی تک نمونه و فریدمن و در نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که وضعیت زیست پذیری منطقه 8 شهر تهران در تمامی شاخص‌ها به‌جز شاخص اقتصادی مثبت و بیشتر از مقدار 5/2 بدست آمده است که نشان از وضعیت مناسب شاخص‌های مدنظر در کل منطقه می‌باشد. همچنین ضریب معناداری نشان می‌دهد که تنها در دو شاخص جذابیت و زیبایی (019/0) و دسترسی (009/0)، تفاوت معناداری در محلات منطقه 8 شهر تهران وجود دارد. همچنین نتایج وضعیت محلات در برخورداری از شاخص‌های زیست پذیری حمل‌ونقل پاک نشان می‌دهد که محلات تهرانپارس، دردشت، مدائن و هفت‌حوض به ترتیب جایگاه اول تا چهارم برخورداری و زیست پذیری حمل‌ونقل پاک را به خود اختصاص داده‌اند و محلات نارمک، لشکر شرقی، لشکر غربی و تسلیحات رتبه‌های نهایی میزان زیست پذیری را کسب نموده‌اند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله