نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
چکیده
به دلیل تفکیک فضایی کم ، حذف و یا ساده سازی برخی پدیده های خرد مقیاس در الگوهای گردش عمومی جو، آنها در مقایسه با الگوهای منطقه ای و کوتاه مدت، نمی توانند تقریب درستی از شرایط آب و هوایی ناحیه ی مورد مطالعه را ارائه دهند. لذا باید خروجی این الگوها توسط الگوهای دینامیکی منطقه ای و یا آماری ریزگردانی شوند، تا با لحاظ اثرات محلی، خطای الگوهای گردش عمومی جو به حداقل ممکن برسد. در این مطالعه داده های روزانه ی الگوی گردش عمومیECHO-G تحت سناریوی A1 ، که از مرکز تحقیقات هواشناسی کشور کره جنوبی گرفته شده است، توسط الگوی آماری LARS-WG نسخه 3 از مقیاس مکانی 8/2×8/2 درجه ی جغرافیایی تا مقیاس ایستگاهی ریزگردانی شدند. توان مندی الگوی آماری در شبیه سازی اقلیم گذشته (2004-1988) ایستگاههای استان خراسان رضوی با کاربرد سناریوی حالت پایه و داده های دیدبانی مورد تأیید قرار گرفت. سپس بارش، تابش، دمای کمینه و بیشینهی دوره 39-2010 در ایستگاههای هواشناسی استان خراسان رضوی الگوسازی شد. نتایج این تحقیق حاکی از کاهش5/9 درصدی بارش در منطقه ی مورد مطالعه ، افزایش میانگین سالانه ی دما بین 5/1 تا 3/3 درجه در ایستگاههای سینوپتیک استان، افزایش آستانه ی بارشهای سنگین و بسیار سنگین بین 45 تا 60 درصد و همچنین کاهش بارش های فصل سرد تا حدود سیزده درصد و جابه جایی آن به سوی انتهای فصل سرد است. هرچند بارش های تابستانه در استان قابل ملاحظه نیستند، اما نتایج این تحقیق نشان دهنده ی افزایش حدود پنجاه درصدی بارش های تابستانه در این استان است.
کلیدواژهها: تغییر اقلیم، دوره 39-2010، خراسان رضوی، الگوی گردش عمومی جو، ریزگردانی.
ارسال نظر در مورد این مقاله