نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
چکیده
سیلاب‌های شدید مرداد ماه سال‌های 1380، 1381 و 1384 رودخانه‌ی مادرسو (دوغ)، در ردیف سیلاب‌های کاتاستروفیک قرار می‌گیرند. سیلاب‌های مذکور که نقطه‌ی شروع آن سیلاب سال 1380 است، دوره‌ی بحران شکل‌زایی جدیدی را در منطقه نشان می‌دهد که تغییرات شدید مورفولوژیکی حاصل از آن، مؤیّد نظریّات نئوکاتاستروفیستی در تحوّل دوره‌ای ناهمواری است. نوشتار حاضر، ضمن تجزیه و تحلیل ژئومورفولوژیکی سیلاب اصلی و سیلاب‌های پس از آن، به بررسی اثرات ژئومورفیکی این سیلاب‌ها در مقیاس ناحیه‌ای و در مقایسه با سیلاب‌های عادی می‌پردازد. با توجه به مشابهت اثرات ژئومورفیک سیلاب‌های چند سال اخیر با شواهد به‌دست آمده از پالئوفلادها می‌توان به طرح این نظریه پرداخت که یک دوره‌ی گذار تغییرات اقلیمی در منطقه آغاز شده که با چالش‌های ژئومورفیکی قابل ملاحظه‌ای همراه خواهد بود. بنابراین در تنظیم فعالیّت‌های کنترل سیلاب و بازسازی محیط طبیعی، باید بسیار آگاهانه عمل نمود.
واژه‌های کلیدی: جنگل گلستان، سیلاب کاتاستروفیک، پالئوفلاد، سیلاب غلیظ، برنامه‌ریزی ریسک سیلاب، جریان مواد.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله