نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری دانشکده علوم جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه اصفهان

2 استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران

3 عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

شهر ناصریه (عراق) به دلیل مهاجرت روستایی–شهری و رشد کالبدی ناموزون، با چالش‌هایی در توزیع خدمات عمومی، فشار زیست‌محیطی و نابرابری فضایی مواجه است لذا این پژوهش با هدف ارزیابی وتحلیل پایداری شهری در ۶۲ محله شهر ناصریه انجام شده است. تمرکز اصلی بر نابرابری فضایی بوده و هدف آن ارائه راهکارهای موثر برای توسعه پایدار شهری است. این پژوهش توصیفی–تحلیلی و از نوع کاربردی با نمونه‌گیری تصادفی از ۴۶۵ خانوار انجام شده است. داده‌های میدانی از طریق پرسشنامه لیکرت ۵‌گزینه‌ای جمع‌آوری شد. تحلیل شامل آمار توصیفی، آزمون تی تک‌نمونه‌ای (آستانه = ۳)، تی مستقل (مقایسه محلات توسعه‌یافته و توسعه‌نیافته)، تحلیل فضایی GIS و روش تصمیم‌گیری چندمعیاره MEREC برای وزن‌دهی و MARCOS برای رتبه‌بندی محلات از نظر سطح پایداری قرار گرفت. طبق نتایج بعد پایداری اجتماعی با میانگین ۳٫۰۲ در وضعیت متوسط است، در حالی که ابعاد اقتصادی (۲٫۹۳)، زیست‌محیطی (۲٫۹۵) و فرهنگی (۲٫۹۸) در پائین‌تر از آستانه میانه قرار دارند (p < 0.05).نتایج آزمون تی دو نمونه مستقل (p < 0.01) نشان داد در محلات توسعه‌یافته نسبت به توسعه‌نیافته تفاوت‌های آماری معنادار در همه ابعاد وجود دارد: محیطی (۳٫۰۴ در مقابل ۲٫۴۴)، اجتماعی (۳٫۲۳ در مقابل ۲٫۶۹)، اقتصادی (۳٫۰۹ در مقابل ۲٫۴۶) و فرهنگی (۳٫۱۲ در مقابل ۲٫۵۹). نتایج حاصل از تحلیل فضایی گویای آن است که محلاتی مانند «اداره محلی»، «الحسین» و «سرای» در بالاترین سطوح پایداری قرار دارند، در حالی که «موحیه»، «الکرامه» و «الزاویة» در میان محلات کم‌توسعه یافته رده‌بندی شدند. براین اساس شهر ناصریه با نابرابری فضایی جدی در پایداری شهری مواجه است. بنابراین پیشنهاد می‌گردد مدیران در شهر ناصریه پروژه‌هایی را برای توسعه زیرساخت و دسترسی حمل‌ونقل عمومی، ایجاد فرصت‌های اقتصادی عادلانه، و تقویت خدمات محیطی و فرهنگی محلی اجرا کند.

کلیدواژه‌ها

CAPTCHA Image