نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تخصصی، گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
2 استادیار گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
چکیده
توجه به رابطه دو سویه تعاملات اجتماعی و امنیت محیطی خصوصا در یک بستر فرهنگی خاص می‌تواند دیدی نوین و توسعه ای از مطالعات پیشین باشد. هدف این پژوهش تدوین مدلی مفهومی از رابطه ی بین شاخص های فضاهای اجتماع پذیر و امنیت در مجتمع های مسکونی می‌باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نوع و ماهیت، در زمره تحقیقات توصیفی – تحلیلی است. اطلاعات موردنیاز این پژوهش به دو روش کتابخانه‌ای و میدانی جمع‌آوری گردیده‌است. در بخش کیفی مصاحبه بصورت سوالات باز از گروه متخصصان و خبرگان این حوزه به تعداد سی نفر تهیه گردید. پس از جمع آوری داده ها، پاسخ ها کدگذاری شده و در نرم‌افزار MAXQDA 2020 وارد شده و در نهایت شاخص های مورد پژوهش بدست آمده‌است. پس از آن، در روش میدانی، جمع‌آوری داده‌های اولیه با توجه به پرسش‌های پژوهش از طریق طراحی پرسش‌نامه طیف لیکرت 5 مقیاسی انجام شده‌است. جامعه آماری پژوهش را شهروندان ساکن مجتمع‌های مسکونی کسری، آزادی، رضوان، راهان، هشت بهشت و زیتون در شهر کرمانشاه که مشتمل بر 6588 نفر تشکیل می‌داد و حجم نمونه با فرمول کوکران 364 نفر برآورد گردید. تحلیل داده‌ها نشان داده‌است که در مجتمع‌های مسکونی، عوامل کالبدی و ویژگی‌های آن‌ها که منجر به نظارت طبیعی می‌شوند مواردی از قبیل فرم فضا، خوانایی، پیوستگی، نفوذپذیری، مقیاس، نور و روشنایی می‌باشد. در این موارد، شرط لازم برای نظارت نور و روشنایی بوده‌است. از دیدگاه پاسخگویان متغیر اصلی «ویژگی‌های فضاهای اجتماع پذیر» با متغیر وابسته «امنیت اجتماعی مجتمع های مسکونی کرمانشاه» رابطه مثبت داشته است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله