نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3 دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده
آموزش فنی و حرفهای نهتنها عهدهدار تربیت نیروی کار موردنیاز بخشهای مختلف اقتصاد میباشند، بلکه از طریق بسترسازی خوداشتغالی به حل مشکل بیکاری نیز کمک میکند تا همسویی بیشتری با نیازهای بازار کار داشته باشد و از این طریق، امکان بیشتری برای جذب آنها در فعالیتهای اقتصادی - اجتماعی فراهم شود. به همین منظور پژوهش حاضر باهدف بررسی و تحلیل عوامل مؤثر آموزشهای فنی و حرفهای بر توسعه اشتغال زنان روستایی در دهستانهای شهرستان بهمئی تدوینشده است. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی – نظری و ازنظر ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی میباشد. دادههای آماری پژوهش نیز از روشهای کتابخانهای و میدانی (پرسشنامه، مصاحبه با مسئولین مربوطه) استخراج گردیده است. جامعه آماری این پژوهش را زنان بین 18 تا 65 سال شرکت کننده در دورههای آموزشی تشکیل میدهند. بهمنظور انتخاب حجم نمونه از فرمول کوکران استفادهشده که بر طبق آن حجم نمونه 384 نفر به دست آمد. انتخاب نمونه در این پژوهش بهصورت تصادفی اجراشده است و روش تحلیل آن کمی بوده که از آزمون تی و مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه آراس استفاده شد. نتایج نشان میدهد که عوامل تأثیرگذار آموزشهای فنی و حرفهای بر اشتغال زنان روستایی موردبررسی در چهار بعد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، مدیریتی و محیطی در اشتغال زنان و مهارتآموزی آنان باهم متفاوت است و دهستانهای پنجگانه شهرستان بهمئی به الوان با امتیاز 0.3289؛ کفشکنان با امتیاز 0.1745؛ بهمئی گرمسیری شمالی با امتیاز 0.1153؛ بهمئی گرمسیری جنوبی با امتیاز 0.1116؛ و رود تلخ با امتیاز 0.0675 به ترتیب اولویت ازنظر گویههای 76 گانه بودهاند؛ بنابراین، دهستان به الوان با جمع بیشتر از سایر دهستانها در رتبه اول قرار میگیرد، درحالیکه دهستان رود تلخ با جمع کمتر از سایر دهستانها در رتبه آخر قرار میگیرد.
کلیدواژهها
موضوعات
ارسال نظر در مورد این مقاله