نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز
2 پژوهشگر پسادکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز (استاد مدعو دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول)
3 دانش آموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز (استاد مدعو دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول)
چکیده
شهر دوستدار کودک، محیطی است که در آن نیازها، حقوق و رفاه کودکان در اولویت قرار دارد که یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده این شهر، وجود فضاهای ورزشی مناسب و اختصاصی برای کودکان است. این فضاها نه تنها به رشد جسمانی کودکان کمک می‌کنند بلکه نقش مهمی در توسعه مهارت‌های اجتماعی، عاطفی و شناختی آن‌ها ایفا می‌کنند. بنابراین در پژوهش حاضر سعی شده است به اولویت‌بندی و تحلیل شاخص‌های شهر دوستدار کودک با تأکید بر فضاهای ورزشی کودک در شهر اهواز پرداخته شود. روش پژوهش بر مبنای ماهیت و گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر هدف، توسعه‌ای-کاربردی است. به منظور غربال سازی متغیرهای شناسایی شده، تکنیک دلفی فازی مورد استفاده قرار گرفته و با نظرسنجی خبرگان، دسته بندی 23 زیرشاخص کلیدی در بین 6 شاخص اصلی تأیید شده است. سپس با استفاده از روش DANP که ترکیبی از روش «دیمتل» و «ای اِن پی» فازی است مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر 50 نفر از اساتید، کارشناسان امور شهری ،کارشناسان حوزه ورزشی و خبرگان آشنا به این موضوع از طریق پرسشنامه گردآوری می شود. نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین وزن را شاخص مهارت‌های اجتماعی با امتیاز (21079/0) دارد و شاخص اقتصادی با امتیاز (201451/0)، تجهیزات با امتیاز (198357/0)، دسترسی با امتیاز(193587/0)، ایمنی و امنیت با امتیاز(188171/0)، تنوع فعالیت با امتیاز (007645/0)، رتبه‌های دوم تا ششم را به خود اختصاص داده است. و همچنین با توجه به نتایج زیر شاخص‌ها می‌توان گفت زیر شاخص‌های اقتصادی بیشترین و تنوع فعالیت اختصاص کمترین امتیاز را به خود اختصاص داده‌است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله