نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 سازمان آموزش و پرورش
2 ;دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
3 دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
چکیده
اهداف: گردشگری یکی از ابزارهای مهم جهت ایجاد تغییرات اجتماعی و اقتصادی در کشورهای در حال توسعه می باشد. برای کشورهای در حال توسعه که با معضلاتی مانند نرخ بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه می باشند، توسعه گردشگری امری مهم می باشد. با توجه به موقعیت عالی دامغان از نظر تنوع آب و هوایی و زمین شناسی، قرارگیری در مسیر ارتباطی مسافران، شناسایی و توسعه گونه در حال رشد گردشگری یعنی ژئوتوریسم می تواند قدم مهمی برای توسعه منطقه باشد.
روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی می باشد و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی کار انجام شده است . برای ارزیابی پتانسیل های ژئوتوریسم منطقه از مدل بریلها استفاده شد. در این مدل ارزیابی ژئوتوریستی مکان ها به وسیله ظرفیت علمی ؛پتانسیل آموزشی-توریستی و ریسک تخریب پذیری آنها سنجیده می شود.
یافته ها/نتایج: یافته های پژوهش نشان می دهد که در بین ژئوسایت های بررسی شده از نظر ظرفیت علمی لایه های تریلوبیت دار و چشمه علی با امتیازهای 170 و 250 بالاترین رتبه را دارا می باشند. از نظر پتانسیل های توریستی-آموزشی گسل آستانه و چشمه علی با امتیازات 295 و 325 بالاترین رتبه ها را به خود اختصاص داده اند. در نهایت لایه های تریلوبیت دار و سیمه کوه با امتیاز 320 در زمینه ریسک تخریب پذیری در جایگاه اول قرار دارند.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که منطقه مورد بررسی دارای ظرفیت بالایی در زمینه ژئوتوریست و جذب توریسم می باشد. اما متاسفانه فقط ژئوسایت چشم علی گردشگر پذیر می باشد و بقیه ژئوسایت ها به دلایل مختلف از جمله ناشناخته بودن و تبلیغ ناکافی، عدم مدیریت، نبودن زیرساخت ها و... چندان مورد توجه قرار ندارند.برای توسعه منطقه و جذب بیشتر گردشگر نیاز به برنامه ریزی دقیق و سرمایه گذاری باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله