نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
غفلت از مسائل اجتماعی–فرهنگی جامعه، زندگی شهری را با مسائل وچالش‌های پیچیده ای رو به رو می‌سازد. لذا به منظور تقویت بخشی به زندگی شهری مسائل اجتماعی-فرهنگی همانند: توسعه، مشارکت پذیری و... در شهر ها مورد بحث قرار گرفته است. در همین راستا پژوهش حاضر به منظور گزینش بهترین رویکرد اجتماعی- فرهنگی در توسعه شهر اصفهان، از لحاظ هدف توسعه‌ای-کاربردی از حیث ماهیت به صورت توصیفی-تحلیلی، به گردآوری اطلاعات از طریق روش اسنادی-کتابخانه‌ای و میدانی پرداخته، جامعه آماری شامل:کارشناسان و مسئولان مرتبط در شهر اصفهان است و حجم نمونه با روش گلوله برفی 50 و 62 پرسشنامه تعیین و تکمیل شده است. 46 شاخص پرسشنامه متولیان و 41 شاخص پرسشنامه کارشناسان در شش بعد (محیط‌زیستی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و مدیریتی–سیاسی) بررسی شده‌اند. به علاوه با استفاده از نرم افزارهای EXCELE, SPSS و تکنیک تحلیل عاملی از بین 46 شاخص، چهار عامل (محیط‌زیستی- فرهنگی، اجتماعی، کالبدی و اقتصادی) به عنوان عامل کلی و برتر شناخته شدند. که جمعا 985/66% واریانس تجمعی متغیر های اولیه را تشکیل می‌دهند. همچنین با مقایسه زوجی 41 گویه که با تکنیک AHP صورت گرفت، ضرورت این مسئله را نشان داد که مدیران و مسئولان برنامه‌ریزی و توسعه شهری مناطق 14، 15، 11، 7، 2 و 9 را در اولویت برنامه‌ریزی قرار دهند. در آخر پیشنهاداتی نظیر: به وجود آوردن برابری جنسیتی در موقعیت های مختلف، بالابردن سطح تعاملات بین مردم و مسئولین، حفظ سرمایه های اجتماعی، افزایش رشد و رونق اقتصادی و... در قالب مکان و زمان در ارتباط با شهر اصفهان ارائه شده است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله