نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار اقلیم شناسی، گروه آب وهواشناسی و ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

2 دانش آموخته دکتری اقلیم شناسی شهری، گروه آب وهواشناسی و ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

چکیده

احساس راحتی انسان تا حد درخور توجهی به فراسنج‌های آب و هوایی و البته ویژگی‌ها جغرافیایی بستگی دارد. پژوهش‌های معدودی وجود دارد که نقش این دو دسته از عوامل را در کنار هم در مبحث آسایش انسانی در نظر گرفته باشند. پژوهش حاضر با این دیدگاه تلاش دارد سطوح مختلف آسایش انسانی را با استفاده از شاخص دمای احساسی مبتنی بر تئوری نسبت طلایی در کلان‌شهرهای ایران ارزیابی کند. پارامترهای دمای کمینه و بیشینه رطوبت کمینه و بیشینه، بارش و میانگین سرعت باد در گام زمانی روزانه برای 13 کلان‌شهر ایران برای دوره آماری (2020-1991) از سازمان هواشناسی کشور دریافت شد و در محاسبه شاخص «دمای احساسی» (ST) استفاده شد. این شاخص مبتنی بر «تئوری نسبت طلایی» و «دمای بهینه آسایش واقعی» (AOCT) طراحی شده است و از قابلیت‌های مهم آن انعطاف‌پذیری قابل‌توجه نسبت به تغییرات عرض جغرافیایی، ارتفاع و فصل است. نتایج نشان داد، همبستگی قابل‌توجه (0/867-) معکوس و معنادار (α>0/01) بین عرض جغرافیایی و دمای بهینه آسایش وجود دارد و این ارتباط برای پارامتر ارتفاع نیز با ضریب (0/607-) در سطح (α>0/05) معنا‌دار بود. شهرهای بندرعباس و اهواز بیشترین درصد فراوانی احساس حرارتی داغ و تبریز بیشترین درصد فراوانی روزهای خیلی‌سرد را داشتند. بیشترین توزیع ماهانه شرایط آسایش حرارتی برای شهر رشت برآورد شد. برای فصل تابستان، شهر تبریز با مجموع ۲۱ درصد شرایط آسایشی، با اختلاف، وضعیت بهتری در بین دیگر شهرها دارد؛ درحالی‌که اهواز، بندرعباس، کرمان و یزد هیچ موردی از هیچ‌یک از سطوح آسایشی را در این فصل تجربه نکرده‌اند. بیشترین درصد فراوانی شرایط آسایش کامل برای فصل پاییز برآورد شده است؛ به‌گونه‌ای‌که در ۹ مورد از ۱۳ شهر، آستانه غالب بوده است. استفاده از تمام فراسنج‌های اصلی آب و هوایی و امکان اعمال تصحیحات متنوع، قابلیت استفاده در گستره درخور توجهی از عرض‌های جغرافیایی و مناطق با ارتفاع متفاوت را برای شاخص ST فراهم آورده است.
 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

  1. بامری نژاد، ف.، کشتکار، ار.، کریم پورریحان، م.، افضلی، ع. (1398). به‌کارگیری شاخص‌های اقلیمی در تعیین مناطق مستعد گردشگری استان کرمان. جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، 3(30)، 98-78.
  2. حنفی، ع. (1399). تعیین تقویم زمانی آسایش اقلیمی به‌منظور برنامه‌ریزی گردشگری در شهرهای منتخب توریستی کشور. مجله مهندسی جغرافیای سرزمین، 2(4)، 274-259.
  3. خالدی، ش.، کریمی، ی.، ابدالی، ح.، و محمدی، غ. (1398). تحلیل شاخص‌های اقلیم آسایش و ارتباط آن با گردشگری در شهر تبریز. توسعه پایدار محیط جغرافیایی، 1، 81-73.
  4. خوش‌نفس، م.، و صداقت، م. (1394). بررسی آسایش اقلیمی با استفاده از شاخص درجه سختی هوا (مطالعه موردی: شمال غرب ایران)، فصلنامه آب و هواشناسی کاربردی، 1(2)، 104-91.
  5. ذوالفقاری، ح. (1395). آب و هواشناسی توریسم. تهران: سمت.
  6. علیجانی، ب.، و رضوی، ز. (1396). مقایسه شاخص‌های آسایش برای ارزیابی راحتی اقلیمی شهر تهران. اندیشه جغرافیایی، 16(8)، 169-145.

 

  1. Baaghideh, M., Shakeri, F., & Mayvaneh, F. (2017). Comparative study of thermal stress on North and South Coasts of Iran. Journal of Health Research in Community, 3(3), 1-11.
  2. Blazejczyk, K. (2005). New indices to assess thermal risks outdoors. Paper presented at the Environmental rgonomics XI, Proc. of the 11th International Conference (pp. 222 -225). Ystat, Sweden.
  3. Burton, I., Ebi, K. L., & McGregor, G. (2009). Biometeorology for adaptation to climate variability and change (3rd). Cham: Springer.
  4. Cheng, V., Ng, E., Chan, C., & Givoni, B. (2012). Outdoor thermal comfort study in a sub-tropical climate: a longitudinal study based in Hong Kong. International Journal of Biometeorology, 56(1), 43-56.
  5. Cocci Grifoni, R., Pierantozzi, M., & Tascini, S. (2012). Outdoor thermal comfort and local climate change: Exploring connections, PLEA2012 . Paper presented at the 28th Conference, Opportunities, Limits & Needs Towards an environmentally responsible architecture Lima, Perú.
  6. Coccolo, S., Kämpf, J., Scartezzini, J.-L., & Pearlmutter, D. (2016). Outdoor human comfort and thermal stress: A comprehensive review on models and standards. Journal of Urban Climate, 18, 33-57.
  7. de Freitas, C. R. (2003). Tourism climatology: Evaluating environmental information for decision making and business planning in the recreation and tourism sector. International Journal of Biometeorology, 48(1), 45-54.
  8. Falbo, C. (2005). The golden ratio—a contrary viewpoint. The College Mathematics Journal, 36(2), 123-134.
  9. Fallah Ghalhari, G. A., Shakeri, F., Abbasinia, M., Ghanadzadeh, M. J., Asghari, M., & Tajik, R. (2019). Use of becker and neurotic pressure bioclimatic indices in the assessment of thermal comfort in outdoor environments based on meteorological data: Case study in three different climates of Iran. Iran Occupational Health Journal, 16(1), 33-46.
  10. Fallah Ghalhari, G., Esmaili, R., & Shakeri, F. (2016). Assessing the seasonal variability of thermal stresses during the last half century in some climatic zones of Iran. Iranian Journal of Health and Environment, 9(2), 233-246.
  11. Hounam, C. E. (1967). Meteorological factors affecting comfort with special reference to Alice Springs,Australia. International Journal of Biometeorology, 11(2),151-162.
  12. Ismail, A. R., Jusoh, N., Zulkifli, R., Sopian K., & Deros, B. M. (2009). Thermal comfort assessment: a case study at Malaysian automotive industry. American Journal of Applied Sciences, 6(8),1495-1501.
  13. Longin, F. (2016). Extreme events in finance: A handbook of extreme value theory and its applications. Hoboken: New Jersy: John Wiley & Sons.
  14. Matsukawa, T., Ozaki, M., Hanagata, K., Iwashita, H., Miyaji, T., & Kumazawa, T. (1996). A comparison of four infrared tympanic thermometers with tympanic membrane temperatures measured by thermocouples. Canadian Journal of Anaesthesia, 43(12), 1224-1228.
  15. Nastos, P. T., & Matzarakis, A. (2012). The effect of air temperature and human thermal indices on mortality in Athens, Greece. Theoretical and Applied Climatology, 108(3-4), 591-599.
  16. Potchter, O., Cohen, P., Lin, T.-P., & Matzarakis, A. (2018). Outdoor human thermal perception in various climates: A comprehensive review of approaches, methods and quantification. Science of the Total Environment, 631, 390-406.
  17. Terjung, W. H. (1968). World patterns of the monthly comfort index. International journal of Biometeorology, 12(2), 119-151.
  18. Tseliou, A., Tsiros, I. X., Lykoudis, S., & Nikolopoulou, M. (2010). An evaluation of three biometeorological indices for human thermal comfort in urban outdoor areas under real climatic conditions. Building and Environment, 45(5), 1346-1352.
  19. Van Dana, S. Anish S., & Kumari S. (2015): Analysis on effect of cold stress in bean seeds (Pharsalus Vulgaris l). American Journal of Bio Science, 3(4), 145-166.
  20. Vellei, M., Herrera, M., Fosas, D., & Natarajan, S. (2017). The influence of relative humidity on adaptive thermal comfort. Building and Environment, 124, 171-185.
  21. Wang, J. (2013). China air quality online monitoring and analysis platform. https://www.aqistudy.cn/historydata/.
  22. Wang, S., Ma, P., Shang, K., et al. (2013). CN103106336A. Retrieved from http://www.wanfangdata.com.cn/details/detail.do?_type=patent&id=CN201210596366.0
  23. Yahia, M. W., & Johansson, E. (2013). Evaluating the behaviour of different thermal indices by investigating various outdoor urban environments in the hot dry city of Damascus, Syria. International Journal of Biometeorology, 57(4), 615-630.
  24. Yuan, M., Liu, X., Guo, J., Huang, Y., & Song, W. (2021). Analysis of eco-tourism climate resources in xingwen, china based on the comfort index and the negative air (Oxygen) Ion. Journal of Geoscience and Environment Protection, 9(3), 154-163.
  25. ZareAbyaneh, H. (2014). Study of human comfort based on bio-climate index in warm and arid regions of Iran. Journal of Water and Soil Conservation, 20(6), 201-218.
  26. Zhang, S., Wang, B., Wang, S., Hu, W., Wen, X., Shao, P., & Fan, J. (2020). Influence of air pollution on human comfort in five typical Chinese cities. Environmental Research, 1-10.
  27. Zhang, S., Wang, B., Wang, S., Hu, W., Wen, X., Shao, P., & Fan, J. (2021). Influence of air pollution on human comfort in five typical Chinese cities. Environmental Research, 195, 1-10.
CAPTCHA Image