نوع مقاله : پژوهشی-کاربردی

نویسندگان

1 دانشیار گروه جغرافیا، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه میبد، میبد، ایران

2 استادیار گروه مهندسی صنایع، دانشگاه میبد، میبد، ایران

چکیده

صنعت گردشگری، مهم‌ترین منبع درآمد و ایجاد فرصت‌های شغلی برای بسیاری از کشورهای دنیاست که موتور توسعه محسوب می‌شود. بدون‌شک، چنین صنعتی در مقایسه با انواع بحران‌های طبیعی، انسانی و بیولوژیک آسیب‌پذیر است و شیوع بحران‌ها این صنعت را با چالش‌های جدی مواجه می­‌کند. هدف از انجام این پژوهش، ارائه یک سیستم تصمیم‌یار مبتنی بر رویکرد شبکه عصبی است که با الگوبرداری از تجربیات کشورهای مختلف در مقابله با بحران‌های گردشگری ایجاد شده است. مدل شبکه عصبی پیشنهادی با تکیه بر قابلیت تعمیم­دهی خود قادر است تا با مدل‌سازی دینامیک‌های موجود بین «سیاست‌ها/ عوامل و شرایط» حاکم بر اکوسیستم‌ها و «میزان اثربخشی سیاست­های اتخاذ شده»، اثربخشی سیاست­های پیش‌رو را برای بحران­های احتمالی در اکوسیستم­های مختلف پیش­بینی کند. نحوه طراحی و پیاده سازی سیستم پیشنهادی برای بحران کرونا موردکاوی شد. خروجی‌های مدل بیانگر آن است که بهترین سیاست اتخاذشده برای بازگشت به شرایط گردشگری قبل از این بحران بیولوژیک در ایران، بهره­گیری از سیاست‌ «ترکیبی اقتصادی و مالی با آمادگی در مقابله با بحران» در وهله اول و سیاست «ترکیبی تمرکز بر گردشگری داخلی همراه با آمادگی» در مرتبه بعدی است که با توجه به معیارهای توسعه پایدار گردشگری و شرایط تحریم‌های اقتصادی در ایران، سیاست دوم برطبق معیار تعریف شده مدل، کاربردی‌تر خواهد بود.
 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

  1.  

    1. حسن پور، م.، شاهی، ط.، و ارژنگ مهر، د. (1399). الگوی مدیریت بحران برای بخش عرضه گردشگری ایران؛ نمونه موردی: بحران شیوع ویروس کووید19،  فصلنامه مدیریت گردشگری ویژه نامه همه­گیری کووید 19، 15، 89-59.
    2. فروحی، ش.، و ابونبی، آ. (1399). بررسی مسائل روز اقتصادی: گزارش دوم اثرات اقتصادی کرونا بر صنعت گردشگری، معاونت اقتصادی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران. تهران: انتشارات مرکز پژوهش های اتاق ایران.
    3. فعالجو، ح. ر.، و نصیریان، ا. (1394). تأثیر بحران مالی جهانی بر تقاضای گردشگری در کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، 10(30)، 25-5.
    4. مؤیدفر، س. (1397). ارزیابی فضاهای گردشگری شهر یزد با تأکید بر بحران‌های گردشگری. فصلنامه گردشگری شهری، 5(4)، 72-51.
    5. مؤیدفر، س.، و تقوایی، م. (1394). بررسی رابطه مدیریت بحران و سازماندهی فضایی و امنیت در گردشگری (نمونه موردی شهر یزد)، مجله برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 4(13)، 120-146.
    6. یاوری گهر، ف.، و منصوری مؤید، ف. (1396). مدیریت بحران در صنعت گردشگری، فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، 12(4)، 40-21.

     

    1. Aliperti, G., Sandholz, S., Hagenlocher, Mi., Rizzi, F., Frey, M., & Garschagen, M. (2019). Tourism, crisis, disaster: An interdisciplinary approach, Annals of Tourism Research, 79 (c), 1-20.
    2. Anderson, B.A. (2006). Crisis management in the Australian tourism industry: Preparedness, personnel and postscript. Tourism Management, 27, 1290–1297.
    3. Baker, E., & Ritchie, B. (2017). VFR Travel: A viable market for tourism crisis and disaster recovery? International Journal of Tourism Research, 19(4), 400-411.
    4. Becken, S., Mahon, R., Rennie, H., & Shakeela, A. (2014). The tourism disaster vulnerability framework: An application to tourism in small island destinations. Natural Hazards, 71(1), 955–972.
    5. Becken, S., Zammit, C., & Hendrikx, J. (2015). Developing climate change maps for tourism: Essential information or awareness raising? Journal Travel Research, 54(4), 430–441.
    6. Bhati, A., Upadhayaya, A., & Sharma, A. (2016). National disaster management in the ASEAN-5: An analysis of tourism resilience. Tourism Review, 71, 148–164.
    7. Blake, A., & Sinclair, M. Th. (2003). Managing tourism shocks: CGE analysis of September 11. Paper presented at the International Conference on Tourism, University of Nottingham, UK.
    8. Burkle, F. M. Jr. (2006). Globalization and disasters: Issues of public health, state capacity and political action. Journal of International Affairs, 59(2), 231–265.
    9. Cushnahan, G. (2004). Crisis management in small-scale tourism. Journal of Travel & Tourism Marketing, 15(4), 323-338.
    10. Faulkner, B. (2001). Towards a framework for tourism disaster management. Tourism Management, 22(2), 135-147.
    11. Frisby, E. (2002). Communicating in a crisis: The British tourist authority’s responses to the foot-and-mouth outbreak and 11th September, Journal of vacation Marketing, 9(1), 1–12.
    12. Ghaderi, Z., Puad, A., Som, M., & Henderson, J. C. (2012). Tourism crises and island destinations: Experiences in Penang, Malaysia. Tourism Management Perspectives, 2 (3), 79–84.
    13. Gossling, S., Scott, D., & Hall, C.M. (2021). Pandemics, tourism and global change: A rapid assessment of COVID-19. Journal of Sustainable Tourism, 29(1), 1-20.
    14. Henderson, J. C. (2003). Managing a health-related crisis: SARS in Singapore. Journal of Vacation Marketing, 10(1), 67-77.
    15. Huang, Y., Tseng. Y., & Petrick. J.F. (2008). Crisis management planning to restore tourism after disasters. Journal of Travel & Tourism Marketing, 23(2-4), 203-221.
    16. Hui, S. (2009). Study on Fuzzy artificial neural networks in tourism crisis evaluation. Paper presented at the International Joint Conference on Artificial Intelligence, Hainan, China.
    17. Joo, H., Maskery, B. A., Berro, A.D., Rotz, L. D., Lee, Y. K., & Brown. C.M. (2019). Economic impact of the 2015 MERS outbreak on the Republic of Korea’s tourism-related industries. Health Security, 17(2), 100-108.
    18. Kuo, H.I., Chen, Ch.Ch, Tseng, W. Ch., Bing, L., & Fen J. (2008) Assessing impacts of SARS and Avian Flu on international tourism demand to Asia. Tourism Management, 29(2008), 917–928.
    19. Leung, P., & Lam, T. (2004) Crisis Management During the SARS Threat. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 3(1), 47-57.
    20. Matheson, V., Baade, R., & Hendershott. C. (2018). Professional sports, Hurricane Katrina, and the economic redevelopment of New Orleans: Revisited. College of the holy cross, department of economics faculty research series, Paper No. 17-18.
    21. McKercher, B., & Chon, K. (2004). The over-reaction to SARS and the collapse of Asian tourism. Annals of Tourism Research, 31(3), 716–719.
    22. McKibbin, W., & Fernando, R. (2020). The global macroeconomic impacts of COVID-19: Seven scenarios (CAMA Working paper 19/2020). Australian National University. Retrieved from https://cama.crawford.anu.edu.au/
    23. Moore, W.R. (2010). The impact of climate change on Caribbean tourism demand. Current Issues in Tourism, 13(5), 495-505.
    24. Novelli, M., Burgess, L. G., Jones, A., & Ritchie, B. W. (2018). “No Ebola...Still doomed”the ebola-induced tourism crisis. Annals of Tourism Research, 70, 76–87.
    25. Okumus, F., & Karamustafa, K. (2005). Impact of an economic crisis evidence from Turkey. Annals of Tourism Research, 32(4), 942–961.
    26. M., & Pikkemaat, B. (2005). Crisis management in alpine winter sports resorts–The 1999 avalanche disaster in Tyrol. Journal of Travel and Tourism Marketing, 19(2/3), 9-20.
    27. Prideaux, B., Laws, E., & Faulkner, B. (2003). Events in Indonesia: exploring the limits to formal tourism trends forecasting methods in complex crisis situations. Tourism Management, 24, 475–487.
    28. Ren, C.H. (2000). Understanding and managing the dynamics of linked crisis events. Disaster Prevention and Management, 9, 12–17.
    29. Ritchie, B.W. (2004) Chaos, crises and disasters: A strategic approach to crisis management in the tourism industry. Tourism Management, 25 (6), 669–683.
    30. Rossello, J., Becken, S., & Santana-Gallego, M. (2020). The effects of natural disasters on international tourism: A global analysis, Tourism Management, 79, 1-10.
    31. Rothe, C., Schunk, M., Sothmann, P., Bretzel, G., Froeschl, G., Wallrauch, C., Zimmer, T., Thiel, V., Janke, C., Guggemos, W., Seilmaier, M., Drosten, C., Vollmar, P., Zwirglmaier, K., Zange, S., W€olfel, R., & Hoelscher, M. (2020). Transmission of 2019-nCoV Infection from a symptomatic Contact in Germany. New England Journal of Medicine, 382(10), 970–971.
    32. Russy, D., & Smith, R. (2013). The economic impact of H1N1 on Mexico’s tourist and pork sectors. Health Economics, 22(7), 824–834. doi: 10.1002/ hec.2862
    33. Santana, G. (2008). Crisis management and tourism. Beyond the rhetoric. In C. M. Hall, D. J. Timothy & D. T. Duval (Eds.) Safety and Security in ourism. Relationships, Management and Marketing (pp.299-322). New York: Haworth Press.
    34. Schmidt, C.W. (2016). Zika in the United States: How are we preparing? Environmental Health Perspectives, 124(9), A157–A165.
    35. Shakeela, A., & Becken, S. (2015). Social amplification and attenuation of climate change risk in a vulnerable tourism destination. Journal of Sustainable Tourism, 23(1), 65–84.
    36. Siu, A., & Wong, Y. R. (2004). Economic impact of SARS: The case of Hong Kong. Asian Economic Papers, 3(1), 62–83.
    37. Sonnenberg, C. & Wöhler, K. (2004). Was bewirkt Sicherheit bzw. Unsicherheit? Prädiktoren der Reisesicherheit. In W. Freyer & S. CroB (Eds.), Sicherheit in Tourismus: Schutz vor Risiken und Gefahren. Dresden: FIT-Verlag.
    38. Tsai, Ch., & Chen, Ch. (2010). An earthquake disaster management mechanism based on risk assessment information for the tourism industry-a case study from the island of Taiwan. Tourism Management, 31, 470–481.
    39. (2020a). COVID-19: UNWTO calls on tourism to be part of recovery plans. Retrieved from https://www.unwto.org/news/covid-19-unwto-calls-on-tourism-to-be-part-of-recovery-plans
    40. Viboud, C., & Simonsen, L. (2012). Global mortality of 2009 pandemic influenza A H1N1. The Lancet Infectious Diseases12(9), 651-653.
    41. Wang, Y.SH. (2009). The impact of crisis events and macroeconomic activity on Taiwan’s international inbound tourism demand. Tourism Management, 30, 75–82.
    42. World Bank. (2020a). Air transport, passengers carried. Retrieved April 4, 2020, from https://data.worldbank.org/indicator/is.air.psgr
    43. World Tourism Organization (WTO). United Nations. Retrieved on July 14, 2006, from http://www.worldtourism.org/newsroom/Releases/2006/july/twobillion.html
    44. Wu, L., & Hayashi, H. (2014). The impact of disasters on japans inbound tourism demand. Journal of Disaster Research, 9, 699-708.
    45. Yegnanarayana, B. (2009). Artificial neural networks. Delhi: PHI Learning Pvt. Ltd.
CAPTCHA Image