1. پور اصغر سنگاچین، ف؛ صالحی، ا و مثنوی، م. ر. (1389). مقایسة تطبیقی- تحلیلی روش‌های سنجش توسعة پایدار. پژوهش‌های محیط زیست، 1 (1)، 82-67.
2. شفیعی، ز؛ فرخیان، ف و میرقدر، ل. (1393). اصفهان به‌عنوان شهر خلاق صنایع دستی با رویکرد توسعة گردشگری. فصل‌نامة جغرافیا، 12 (43)، 278-251.
3. ضرابی، ا؛ موسوی، م. ن؛ باقری کشکولی، ع. (1393). بررسی میزان تحقق‌پذیری شهر خلاق (مقایسة تطبیقی بین شاخصهای توسعة پایدار شهری و معیارهای ایجاد شهر خلاق) (مطالعة موردی: شهرهای استان یزد). فصل‌نامة جغرافیا و توسعة فضای شهری، 1 (1)، 17-1.
4. محمدی، ج. (1392). جزوة درسی نظریة اجتماعی شهرها. اصفهان: انتشارات دانشگاه اصفهان.
5. مختاری ملک آبادی، ر؛ مرصوصی، ن؛ علی اکبری، ا و امینی، د. (1394). شاخصهای بومی شهر خلاق با رویکرد ایرانی اسلامی. فصل‌نامة جغرافیا، 13 (47)، 177-161.
6. موسی کاظمی محمّدی، س. م. (1378). ارزیابی توسعة پایدار در توسعة شهری پژوهش موردی: شهر قم. رسالة دکتری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
7. Audia, P. G., & Rider, C. I. (2010). Close, but not the same: Locally headquartered organizations and agglomeration economies in a declining industry. Research Policy, 39(3), 360-374.
8. Beckstead, D., & Brown, W. M. (2006). Capacity innovation: Employ and science set and genius dam's les villas comedienne set Americans. Ottawa, Canada: Statistic Canada Publication.
9. Berridge, J. (2006). The creative city, plan Canada, 46(1), 31-48.
10. Bourne, L. S., Hutton, T. A., Shearmur, R., & Simmons, J. (Eds.) (2011). Canadian urban regions: Trajectories of growth and change. Oxford, England: Oxford University Press.
11. Bronson, P., & Merryman, A. (2010). The Creativity Crisis, Journal of Newsweek, 121(1), 521-545.
12. Clark, T. N. (2004). The city as an entertainment machine. Research in Urban Policy, 9(1), 291-322.
13. Costa, J. S., & Roldão. A. (2009). From creative cities to urban creativity? Space, creativity and governance in the contemporary city. Paper presented at the International Conference on Globalism and Urban Change, Madrid, Spain.
14. Darchen, S., & Tremblay, D. G. (2010). What attracts and retains knowledge workers/students: The quality of place or career opportunities? The cases of Montreal and Ottawa. Cities, 27(4), 225-233.
15. Florida, R. (2002). The economic geography of talent. Annals of the Associations of American Geographers, 92(4), 743–755.
16. Florida, R. (2005). Cities and the creative class New York, NY: Rutledge.
17. Florida, R., Mellander, C. & Stolarick. K. (2008). Inside the black box of regional development human capital, the creative class and tolerance. Journal of Economic Geography, 8(5), 615-649.
18. Hall, S. P. (2000). Creative cities and economic development. Urban Studies, 37(4), 631-645.
19. Kong, L. (2011). From precarious labor to precarious economy, planning for precocity in Singapore’s creative economy. City, Culture and Society, 2(2), 55-64.
20. Leonie, S. (2005). A new spin on the creative city: Artist/planner collaborations. Planning Theory and Practice, 6(1), 101-128.
21. Lusena. E. I., & Elitis. E. A. (2016). From industrial city to the creative city: Development policy challenges and Liepaja case. Procedia Economics and Finance, 39(5), 122–130.
22. Maning, T. J., & Darnton, J. (2006). Social diversity and economic development in the metropolis. Journal of Planning Literature, 21(2), 153–168.
23. Neil, B. (2004). Creative cities structured policy dialogue backgrounder. Ottawa, Canada: Canadian Policy Research Networks Inc.
24. Scott, A. J. (2006). The Cultural Economy of Cities, Sage, Creative cities: conceptual issues and policy questions. Journal of Urban Affairs, 28(3), 1-17.
25. Siebel, W. (2008). Talent, tolerant, technologies. Critical notes to three new spell words to city politics. Journal of Economic Studies, 1(1), 31–39.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله