1. بحرینی، س. ح. (1387). تجدد، فراتجدد و پس از آن در شهرسازی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
2. پوراحمد، ا؛ زیاری، ز؛ و محمّدی، ر. (1389). الگوی توزیع فضایی کاربری‌های شهری در شهرهای نفت‌خیز(مطالعۀ موردی: شهر دوگنبدان). تحقیقات جغرافیایی، 25(1)، 12ـ50
3. پوراحمد، ا؛ خلیجی، م. (1393). قابلیت‌سنجی تحلیل خدمات شهری با استفاده از تکنیک VIKOR(مطالعۀ موردی: شهر بناب). برنامهریزی فضایی، 4(4)، 1ـ16
4. تقوایی، م؛ کیومرثی، ح. (1390). سطح‌بندی محلاّت شهری براساس میزان بهره‌مندی از امکانات و خدمات شهری(محلاّت شهر آباده). پژوهش و برنامهریزی شهری، 2(5)، 23ـ42
5. حاتمی‌نژاد، ح؛ فرهودی، ر؛ و محمّدپور جابری، م. (1387). تحلیل نابرابری اجتماعی در برخورداری از کاربری‌های خدمات شهری(مورد مطالعه: شهر اسفراین). پژوهشهای جغرافیای انسانی، 41(4)، 71ـ85
6. حاتمی‌نژاد، ح؛ راستی، ع. (1388). عدالت اجتماعی و عدالت فضایی (منطقه‌ای): بررسی و مقایسۀ نظریات جان رالز و دیوید هاروی. اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی، 24(269-270)، 82ـ95
7. حکمت‌نیا، ح؛ موسوی، م. (1385). کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامهریزی شهری و ناحیه‌ای. انتشارات علم نوین
8. داداش‌پور، ه.؛ رستمی، ف. (1390). بررسی و تحلیل نحوۀ توزیع خدمات عمومی شهری از دیدگاه عدالت فضایی(مطالعۀ موردی: شهر یاسوج). فصلنامۀ جغرافیا و توسعۀ ناحیه‌ای، 9(1)، صص 171ـ198
9. رستمی، م؛ شاعلی، ج. (1388). تحلیل توزیع فضایی خدمات شهری در شهر کرمانشاه. فصلنامۀ چشمانداز جغرافیایی، 4(9)، 27ـ51
10. زنگی‌آبادی، ع؛ کشکولی، ع؛ و تبریزی، ن. (1394). تحلیلی بر توزیع فضایی جمعیت و خدمات شهری با تأکید بر عدالت اجتماعی و نابرابری‌های شهری(فیروزآباد فارس). جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 26(2)، 191ـ214
11. شکوئی، ح. (1378). اندیشه‌های نو در فلسفۀ جغرافیا. انتشارات گیتاشناسی
12. فیض‌پور، م؛ آسایش، ف. (1393). توسعه‌یافتگی در ایران و مقایسۀ آن با کشورهای منطقه: سند چشمانداز. فصلنامۀ مجلس و راهبرد، 21(78)، 58ـ119
13. مثنوی، م. (1382). توسعۀ پایدار و پارادایم‌های جدید توسعۀ شهری؛ شهر فشرده و شهر گسترده. محیطشناسی، 29(31)، 89ـ104
14. مرکز آمار ایران. (1335 تا 1390). سرشماری عمومی نفوس و مسکن شهر بوشهر
15. موحّد، ع؛ تولایی، س؛ کمانرودی، م؛ و تابعی، ن. (1393). تحلیل نابرابری‌های فضایی توزیع خدمات در سطح محلاّت منطقۀ شش تهران. آمایش سرزمین، 6(1)، 52ـ89
16. موسی‌کاظمی، م.؛ شکویی، ح. (1381). سنجش پایداری اجتماعی توسعۀ شهر قم. پژوهشهای جغرافیایی، 34(43)، 27ـ41
17. مهندسین مشاور شهر و برنامه. (1389). طرح تفصیلی بوشهر. ادارۀ کل راه و شهرسازی استان بوشهر
18. وارثی، ح. (1386). بررسی اثرات توزیع خدمات شهری در عدم تعادل فضایی جمعیت(مطالعۀ موردی: مناطق شهر اصفهان). جغرافیا و توسعه، 3(3)، 285ـ308
19. وارثی، ح؛ بیک‌محمّدی، ح؛ و اکبری، م. (1390). تحلیل فضایی و برنامهریزی نارسایی‌های مراکز خدمات شهری یاسوج. فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی، 25(100)، 71ـ88
20. Chu, M., Shyu, J., Tzeng, G., & Khosla, R. (2007). Comparison among three analytical methods for knowledge communities' group decision analysis. Export Systems with Applications, 33, 1011–1024
21. Harvey, D. (1996). Justice, nature and geography of difference. Oxford: Blackwell Publishers
22. Jahan, S., & Oda, T. (2000). Distribution of public facilities in Dhaka, Bangladesh: A spatial analysis. Bulletin of the Faculty of Human Development, 7(2), 865-874
23. Opricovic, S., & Tzeng, G. (2004) Compromise solution by MCDM methods: A comparative analysis of VIKOR and TOPSIS. European Journal of Operational Research, 156(2), 445-455
24. Opricovic, S., & Tzeng, G. (2007). Extended VIKOR method in comparison with outranking methods. European Journal of Operational Research, 178(2), 514-529
25. Roseland, M. (2005). Toward sustainable communities. Gabriola Island: New Society Publishers
)
ارسال نظر در مورد این مقاله