نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
چکیده
آگاهی نهادهای امداد و نجات از مشخّصه‌های مکانی و زمانی هر سانحه، یکی از پیش نیازهای اصلی در عملیات امداد و نجات به شمار می‌رود. این مسأله به همراه وجود شبکه های ارتباطی قابل دسترس، که بتوانند عملکرد خود را در شرایط اضطراری حفظ نمایند، از مهمترین پارامترهای کارایی عملیات امداد و نجات به حساب می آید. موقعیّت ایستگاه های آتش نشانی و محدوده‌ی پوشش آنها، نقش مؤثّری در بهبود راندمان عملیات در شرایط اضطراری دارند. در این پروژه به بررسی گزینه های افزایش دسترسی ایستگاه 40 آتش‌نشانی شهر تهران با استفاده از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند معیاره می‌پردازیم. شیوه های مورد استفاده جهت بررسی گزینه ها مشتمل بر روش‌هایCSM ، Maximin و DSM است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که الگوی A3 جایگاه بهتری را نسبت به سایر الگوها دارد، لذا به عنوان یک الگوی ارتقاء دسترسی در ایستگاه آتش نشانی 40 تهران ، به نظر می‌رسد با تغییر مسیر خیابان ادوارد براون یا خیابان نصرت، دسترسی به بخش جنوبی محدوده تحت پوشش به نحو مؤثرتری فراهم آید. همچنین بر مبنای الگوی A6که در جایگاه بعدی قرار می‌گیرد، استقرار خودروهای آتش نشانی در ساعات خاص در محل‌هایی خارج از ایستگاه پیشنهاد می‌شود.
کلید واژه‌ها: ارتقاء دسترسی، سوانح، آتش نشانی، تهران، Maximin- CSM-DSM
)
ارسال نظر در مورد این مقاله