نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
چکیده
در ادبیات توسعه و برنامهریزی، «ارزشیابی» یکی از ضرورتهای فرایند برنامهریزی محسوب میشود. بدون انجام این فرایند، برنامهریزی و تصمیمگیری نه تنها کامل نیست، بلکه پویایی را از تصمیمگیری بهینه و فرایند بازخورد توسعهی پایدار حذف میکند. با توجه به اهمیت موضوع و برای اصلاح طرحهای آتی تصمیمگیری و برنامهریزی توسعهی پایدار، ارزشیابی بیش از پیش ضروری به نظر میرسد . اگرچه آثار این طرحها میتواند مثبت یا مطلوب و یا بالعکس منفی یا نامطلوب باشد.کمیتهی امداد امام خمینی (ره)، یکی از نهادهایی است که اقدام به اجرای طرحهای خودکفایی، از جمله طرحهای کشاورزی، خدماتی، صنعتی در روستاها در 35 روستای شهرستان فسا کرده است. هدف نوشتار حاضر، ارزشیابی آثار طرحهای خودکفایی کمیتهی امداد امام خمینی (ره) در بخشهای مرکزی و نوبندگان شهرستان فسا میباشد، تا میزان مؤثّر بودن طرحها در توسعه، به ویژه پس از «مشارکت» مورد توجه قرار گیرد. براساس چنین هدفی، فرضیهی مقاله عبارت است از: وجود رابطهی معنیدار بین طرحهای اجرا شده کمیتهی امداد امامخمینی (ره)، و مشارکت مددجویان. در این مقاله، آثار طرحهای خودکفایی کمیتهی امداد با توجه به فرضیهی مطرح شده با دو شاخص وضعیّت مشارکت مددجویان (در دودوره قبل و بعد از اجرای طرحهای خودکفایی) مورد سنجش قرار گرفته است. روش شناسی مقاله توصیفی و تحلیلی بوده و با استفاده از شیوهی پانل، وضعیّت مشارکت مددجویان قبل و بعد از اجرای طرحها، مورد بررسی قرار گرفته است. که نتایج بررسیها نشاندهندهی آن است، که فرضیه با ضریب اطمینان 95% مورد پذیرش است.
واژگان کلیدی: طرحهای خودکفایی، کمیتهی امداد، مشارکت، ارزشیابی
ارسال نظر در مورد این مقاله