Document Type : Research-Case Study

Authors

1 PhD student, Department of Geography, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

2 Associate Professor, Department of Geography, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

3 Assistant Professor, Department of Geography, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

Abstract

Today, the underlying driver of urban issues is the problems that the administrative bodies of the cities and metropolises, such as municipalities, struggle with, and the failure in informing the public and clarifying performance, legality, consensus and collective wisdom of authorities, participation, etc., have undermined their performance. This research aims to elaborate on the status of good urban governance using the mixed method in the new city of Golbahar. To investigate the status of good governance dimensions in the new city of Golbahar, 385 questionnaires were distributed among citizens, 48 questionnaires were submitted to municipal and city council experts, and semi-structured interviews were conducted with 10 officials of the ​​new cities. Then, adopting a mixed approach, which merges quantitative (descriptive-analytical) and qualitative methods, the status of good urban governance indicators in Golbahar was evaluated. The results derived from the analysis of good urban governance indicators suggest that their average scores, with the exception of legality, transparency and strategic vision, were below average as reported by citizens (within the relative range of 2.5 to 3.5). Moreover, the results of qualitative analysis revealed that the main flaws and inadequacies plaguing governance in the management system of the new city of Golbahar are lack of motivation and sense of belonging to the place in the citizens, non-transparency of the laws and the citizens' mistrust in the authorities.

Keywords

  1. آریان، ع. (1389). معرفى روش تحقیق کیفى- نظریه مبنایى. علوم اجتماعی، (25)، 95-86.
  2. ابراهیم‌زاده، ع.، رهنما، م.، و نگهبان مروی، م. (1384). تحلیلی بر ضرورت شکل­گیری و نقش شهر جدیدگلبهار درتمرکززدایی از مادر شهر مشهد. مجله علمی- پژوهشی صفه، 1(4)، 23-45.
  3. ابراهیم‌زاده، ع.، زارع، م.، و اسماعیل‌زاده، ه. (1390). بررسی نقش و اهمیت سرمایه اجتماعی در پویایی اقتصاد شهری با تأکید بر حکمروایی خوب شهری (نمونه مورد مطالعه: کلان‌شهر زاهدان). مقاله ارائه‌شده در اولین کنفرانس اقتصاد شهری ایران، دانشگاه فردوسی مشهد.
  4. بازرگان هرندی، ع. (1387). روش تحقیق آمیخته: رویکردی برتر برای مطالعات مدیریت. نشریه دانش مدیریت، 21(81)، 36-19.
  5. بختیاری، ص. (1382). تحلیلی از توزیع درآمد با استفاده از روش پارامتریک. تهران: وزارت امور اقتصادی و دارایی.
  6. برک‌پور، ن. (1386). حکمروایی خوب شهری و نظام اداره شهرها در ایران. در مجموعه مقالات کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری (صص. 517-491). تهران.
  7. برک‌پور، ن.، و اسدی، ا. ( 1388). مدیریت و حکمروایی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه هنر.
  8. تقوایی، ع.، و تاجدار، ر. (1388). درآمدی بر حکمروایی خوب شهری در رویکردی تحلیلی. فصلنامه مدیریت شهری، (23)، 41-57.
  9. حکیمی، م. ر. (1376). حقوق و عدالت. نقد و نظر، ( 2 و 3)، 44.
  10. خمر، غ. (1390). اصول و مبانی جغرافیای شهری (چاپ سوم). تهران: نشر  قومس.
  11. رحمانی، م. (1391 ). کلان‌شهر: ویژگی‌ها و مفاهیم. تهران: انتشارات امید انقلاب.
  12. سیف‌الدینی، ف.، نادری مایوان، ر.، احمدی، م.، و زارعی، م. (1397). تحلیل مشارکت شهروندی و رابطه آن با تکالیف و رضایتمندی شهروندان در شهر جدید گلبهار (با تأکید بر مشارکت در کاربری اراضی). فصلنامه شهر پایدار، 1(3)، 35-49.
  13. شکویی، ح. (1392). جغرافیای اجتماعی شهرها اکولوژی اجتماعی شهر (چاپ هفتم). تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
  14. شکویی، ح. (1391). دیدگاه‌های نو در جغرافیای شهری (جلد 1، چاپ پانزدهم). تهران: انتشارات سمت.
  15. صفایی‌پور، م.، امانپور، س.، و نادری چگنی، ز. (1392). ارزیابی و تحلیل میزان تحقق‌پذیری حکمرانی خوب شهری در شهر خرم‌آباد. فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری چشم‌انداز زاگرس، 5(17)، 13-24.
  16. کاظمی، م. (1386). مدیریت گردشگری (چاپ اول). تهران: نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  17. کاظمیان، غ. (1373). طراحى سیستم مدیریت شهرى مناسب شهرهاى ایران (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای). دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
  18. کاظمی دارافشانی، ا.، و شفیعی، ز. (۱۳۹۴). بررسی عملکرد شهرداری ها از دیدگاه حکمروایی خوب شهری (نمونه مورد مطالعه: شهر جدید فولادشهر). مقاله ارائه شده در کنفرانس بین المللی دستاوردهای نوین در مهندسی عمران، معماری، محیط زیست و مدیریت شهری، تهران، موسسه مدیران ایده پرداز پایتخت ویرا.
  19. مرکز آمار ایران. (1385). گزیده نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن. بازیابی از https://amar.org.ir/
  20. مرکز آمار ایران. (1395). گزیده نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن. بازیابی از https://amar.org.ir/
  21. مرکز سکونت‌گاه‌های انسانی سازمان ملل متحد (هابیتات). (2001). شهرها در فرایند جهانی شدن، گزارش جهانی سکونت‌گاه‌های انسانی (ر. پورخردمند و دیگران، مترجمان) (چاپ اول). مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران.
  22. موحد، ع.، کمانرودی، م.، ساسان‌پور، ف.، و قاسمی کفرودی، س. (1393). بررسی حکمروایی خوب شهری در محله‌های شهری (موردمطالعه: منطقه 19 شهرداری تهران). فصلنامه مطالعات برنامه‌ریزی شهری، 2(7)، 176-147.
  23. مهندسین مشاور مهرازان. (1377). طرح تفصیلی شهر جدید گلبهار، مرحله اول (جلد اول). گزارش مطالعات برنامه­ریزی و طراحی، وزارت مسکن و شهرسازی.

 

  1. Pierre, J. (2005). Comparative urban governance: Uncovering complex causalities. Urban Affairs Review, 40(4), 446-462.
  2. Stewart, K. (2006). Designing good urban governance indicators: The importance of citizen participation and its evaluation in Greater Vancouver. Cities, 23(3), 196-204.
  3. UN-Habitat. (2001). Tools to support participatory urban decision-making. Retireved from http://www.unhabitat.org/pmss/listItemDetails.aspx?publication 

 

 

CAPTCHA Image