نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستائی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده
این پژوهش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر گردآوری دادهها در بخش نظری با منابع اسنادی و در بخش عملی مبتنی بر پیمایش میدانی با ماهیتی کمیگرایانه و قیاسی و به صورت مقطعی در میان 8 روستاهای پیرامون تالاب زریوار انجام پذیرفتهاست. جامعه آماری پژوهش را سرپرستان خانوار روستاهای محور تالاب در بر میگیرد که با فرمول کوکران و توزیع طبقهای تعداد 363 پرسشنامه محققساخته، دربرگیرنده شاخصهای مرتبط با کاهش فقر روستایی متاثر از توسعه گردشگری در میان آنها توزیع گردید. یافتههای حاصله به واسطه تجزیه و تحلیل دادهها با بهرهگیری از ابزارهای آمار استنباطی، نشان داد که در سه بعد بهبود وضعیت اقتصادی(2.33)، اجتماعی(میانگین 2.28) و طبیعی(2.97) وضعیت نامناسب و تنها در بعد بهبود وضعیت کالبدی – فضایی(3.08) است که توسعه گردشگری در سطح منطقه مورد مطالعه توانسته است به تغییرات نسبتا مثبتی در کیفیت زندگی فقرای روستایی منجر گردد. همچنین، موثرترین بعدی که بیشترین، قدرت تبیینکنندگی وضع موجود نامناسب در ارتباط با عدم اثرگذاری گردشگری در حمایت از فقرای روستایی منطقه مورد مطالعه را دارد؛ بعد اقتصادی و سپس؛ اجتماعی هستند. نتایج حاصله، نشان از وجود تفاوت معنیدار در ابعاد اقتصادی و اجتماعی و عدم وجود این تفاوت در دو بعد طبیعی و کالبدی در میان اثرگذاری توسعه گردشگری بر کیفی زندگی فقرای روستاهای مورد مطالعه است که توسط سه متغیر جمعیت خانوارها، سن و تنوع منابع درآمدی روستا قابل تبیین بودند. کارگری ساده در مراکز خدماتی گردشگری؛ افزایش ساعات کاری؛ قرض گرفتن پول جهت تامین سرمایه؛ مصرف پساندازها و فروش طلا و فلزات گرانبها ذخیرهای جهت تامین سرمایه؛ فروش زمین و یا اجاره دادن باغات؛ دریافت وام و بازاریابی مجازی و فروش مجازی صنایع دستی و اقامتگاه، مهمترین؛ راهبردهای اتخاذی از سوی فقرای روستایی منطقه در راستای تامین معیشت و یا بهرهمندی از منابع گردشگری بودهاست
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله