The Creation of Scenarios Affecting the Achievability of the Indicators of Happy City (Case Study: Urmia City)

Document Type : case study

Authors

• Hassan Hekmatnia ¹
• mirnajaf mousavi ²
• Mohammad Rasooli ³
• Sharareh Saeedpour ⁴

¹ Associate Professor in Department of Geography and urban planning, Payam Noor University, Yazd, Iran

² Professor in Department of Geography, Urmia University, Urmia, Iran

³ PhD in Geography and Urban Planning, Zanjan University, Zanjan, Iran

⁴ PhD student in Geography and Urban Planning, Tabriz University, Tabriz, Iran

https://doi.org/10.22067/jgrd.2021.50954.0

Abstract

The research is a futures study of the indicators of a happy city in Urmia to understand the future of the city, identifying possible situations ahead in the form of a scenario. This can help to take appropriate plans and policies for making a happy city. The study used a descriptive-analytical method. Twenty nine indicators were used for explaining the happy city of Urmia. Mental model was used for assessing the relationship between indicators and identifying the main factors, COPRAS model was used for leveling regions, Fuller model was used for weighing, and GIS was used for visual representations. The results showed that from among the 29 indicators, 8 indicators were identified as critical factors for achieving the happy city of Urmia: green spaces, designing attractive spaces, using rationally from urban spaces, making the sense of freedom, security, the cleanliness of the environment, identity-making elements, and memorable spaces. Moreover, the results of the scenario wizard showed that 19 scenarios are possible for the happy city of Urmia. The results of the study showed that achieving the desired scenarios with the following characteristics are more possible than others: the per capita green space of the city has raised while the citizens’ sense of responsibility has increased, and as a result, has improved the level of environmental cleanliness of the city; moreover, the attention to the citizens’ security and comfort has increased such that they feel more freedom in the city and have regained their own desirable psychological and spiritual peace, and the city has been made a a memorable space for citizens as they more feel that they belong to the city. All these indicate that all indicators of happy city is possible for Urmia providing the suggestions of the study are taken serious and implemented.

Keywords

• Happy City
• Fuller Model
• Mental Model
• Urmia

20.1001.1.20081391.1400.19.1.9.6

Main Subjects

• Theories related to geography and regional development

References

1. احدنژاد، م.، حاضری، ص.، مشکینی، آ­.، و پیری، ع. (­1397). شناسایی عوامل کلیدی مؤثر بر شکوفایی شهری با رویکرد آینده­نگاری (­مطالعة موردی: کلان‌شهر تبریز). نشریة پژوهش و برنامه­ریزی شهری، 9(32)، 30-15.
2. دویران، ا.، و محمدی، ج. (­1394). طراحی شهری با رویکرد ایجاد شادابی و نشاط شهری با توجه به فرهنگ شهری (­محدودة مطالعاتی : شهر زنجان). اولین کنفرانس سالانة پژوهش­های معماری، شهرسازی و مدیریت شهری، مؤسسة معماری و شهرسازی سفیران راه مهرازی و تحت حمایت سیویلیکا، یزد.
3. ربانی، ط.، مشکینی، آ.، رکن­الدین افتخاری، ع.، و رفیعیان، م. (­1398). تبیین مسائل حکمروایی شهری در سناریوهای آیندة کلان‌شهر تهران مبتنی بر رویکرد تبدیل سناریوهای کیفی به کمی. فصل­نامة شهر پایدار، 2(2)، 62-45.
4. رسولی، م.، و هاشمی‌نسب، ظ. (­1398). ارزیابی مدیریت یکپارچة شهر ارومیه با رویکرد آینده‌نگاری. دومین کنفرانس ملی عمران و معماری در مدیریت شهری قرن 21، دانشگاه جامع علمی- کاربردی، سازمان همیاری شهرداری­ها و مرکز توسعة خلاقیت و نوآوری علوم نوین و تحت حمایت سیویلیکا، تبریز.
5. رسولی، م­.، و هاشمی‌نسب، ظ. (­1398). امکان­سنجی مدیریت یکپارچة محیط ‌زیست شهری در شهرهای ایران (­مطالعة موردی: شهر سقز). چهارمین کنگرة بین­المللی توسعة کشاورزی مناسب طبیعی، محیط‌زیست و گردشگری ایران، دبیرخانه دائمی دانشگاه میعاد و با همکاری دانشگاه شیراز، دانشگاه یاسوج و دانشگاه مازندران و تحت حمایت سیویلیکا، تبریز.
6. زنگی­آبادی، ع.، و میرزایی، س. (­1399). تبیین عوامل موثر بر دستیابی به شهر شاد در کلان­شهر شیراز. برنامه­ریزی و آمایش فضا، 24(3)، 103-65.
7. سرشماری نفوس و مسکن. (­1395). مرکز آمار ایران. بازیابی از https://www.amar.org.ir
8. سماواتی، س. (­1394). ارتقاء کیفیت شادی در پیاده­راه­های شهری تهران (نمونة موردی: محدودة پیادة مرکز تاریخی تهران) (پایان‌نامة منتشرنشدۀ کارشناسی­ارشد طراحی شهری). دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
9. شاد، م. (­1395). طراحی مکان­های سوم با تأکید بر اصول شهر شاد در انطباق با خرده‌فرهنگ‌های شهری (­نمونة موردی: خیابان کوهسنگی مشهد) (پایان‌نامة منتشرنشدۀ کارشناسی‌ا­رشد طراحی شهری). دانشگاه بین­المللی امام رضا، مشهد، ایران.
10. شهبازی، ا. ح.، سرگزی، ز.، و غنی­زاده قاسم­آبادی، ه. (1399). ارزیابی و تحلیل مؤلفه­های شهر شاد در شهرهای دارای سابقة مصیبت عظیم (پژوهش موردی: شهر بم). فصل­نامة پژوهش و برنامه­ریزی شهری، 11(41)، 64-53.
11. صفاری­نیا، م. (­1394). مقدمه­ای بر روان­شناسی شهری. معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران (جلد اول، چاپ اول). تهران: نشر تیسا.
12. محتشمی، ن.، مهدوی نژاد، م.، و به مانیان، م. (­1395). عوامل رشد و موانع بازدارندة شکوفایی شهری. دومین کنفرانس بین­المللی دستاوردهای نوین پژوهش در عمران، معماری و مدیریت شهری. کنفدراسیون بین­المللی مخترعان جهان-دانشگاه جامع علمی کاربردی و تحت حمایت سیویلیکا، تهران.
13. مقیمی، آ. (­1395). معرفت­شناسی آینده­پژوهی در رویکردهای نظری به برنامه­ریزی شهری. معماری و صنعت ساختمان. فصل­نامة مدیریت شهری، 38، 104-75.
14. موسی­زاده، ع.، و محمدی، م. (­1398). بازشناسی عوامل مؤثر بر ارتقا کیفیت شادمانی در فضای شهری با بهره­گیری از اصول رویکرد. برنامه­ریزی رفاه و توسعة اجتماعی، 37، 25-1.
15. نوریان، ف.، قاضی، ر.، و عبدالله­پور، س. (­1398). ابعاد و راهبردهای شهر شاد در محله­های مشهد (­مطالعة موردی: محله طبرسی و محلة فارغ­التحصیلان). مطالعات شهری، 36، 116-101.

 

16. Baby, S. (2013). AHP modeling for multicriteria decision-making and to optimise strategies for protecting coastal landscape resources. International Journal of Innovation, Management and Technolog, 4(2), 218-227
17. , G. T., & Sacco., P. L. )2007(. Urban regeneration, culture and happiness. bridging communities through cultural policies: A theoretical framework. Policy for Happiness, Siena, 15-16.
18. Jin, T. (2019). Concept of happy city: The smart cities of the future. SSRN Electronic Journal, 1-7. doi: 2139/ssrn.3314531
19. Krekel, C., Kolbe, J., & Wüstemann, H. (2016). The greener, the happier? The effect of urban land use on residential wellـbeing, Ecological Economics, (121), 117-127.
20. Landry, C. (2008). Can artists create great places? In E. Holding (Ed.), Artists and places: Engaging creative minds in regeneration (pp. 1-11). London: CABE/ Arts and
21. Liu, K. (2013). Happiness and tourism. International Journal of Business and Social Science, 4(15), 67-70
22. Mankiw, N. G. (2014). Principles of economics. South-Western: Cengage Learning.
23. Melillo, P., & Pecchia, L. (2016). What is the appropriate sample size to run analytic hierarchy process in a survey-based research? International Symposium on the Analytic Hierarchy Process, doi: 13033/isahp.y2016.130
24. Montgomery, C. (2013). Happy city: Transforming our lives through urban design. New York: McMillian.
25. Schroeder, K. (2018). Politics of gross national happiness: governance and development in Bhutan. New York: Springer.
26. Shepard, , Gray, S., & Cox, I. (2015). The use of participatory modeling to promote social learning and facilitate community disaster planning. Environmental Science & Policy, 45, 109-122.
27. Stead, D. )2015(. What does the quality of governance imply for urban prosperity? Habitat International, 45, 64-69.
28. Yañez Soria, K., Ribeiro Palacios, M., & Morales Gomez, C. A. (2019). Governance and policy limitations for sustainable urban land planning: The case of Mexico. Journal of Environmental Management, 759, 1-9.

29.Zheng, X., Yuan, Z., & Zhang, X. (2020). Does happiness dwell in an owner ـoccupied house? Homeownership and subjective wellـbeing in urban China. Cities, https://doi.org/10.1016/j.cities.2019.102404