Spatial Analysis of the Impact of Cultural Dimensions on the Contextual Performance of Dehyaran (Case Study: Villages of Mashhad County)

Document Type : Research

Authors

• Sahar Ahmadzadeh ¹
• Aliakbar Anabestani ²
• Hamid Shayan ³

¹ PhD Candidate in Geography and Rural Planning, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

² Professor in Geography and Rural Planning, Department of Human Geography and Spatial Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

³ Professor in Geography and Rural Planning, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

https://doi.org/10.22067/jgrd.2022.49453.0

Abstract

Cultural intelligence has the potential to be generalized to ethnic subcultures within national culture, so local managers, including Dehyaran, can benefit from it in daily engagements. This study tried to explore the impact of cultural intelligence on the contextual performance of village headmen (Dehyaran) in rural area. The statistical population of the descriptive-analytical study consisted of 24 villages having totally 23997 households and population of 86856 residents. Out of the population, 229 people were selected determined by Cochran method and selected by systematic random sampling. To the sample, 24 village headmen, 24 members of the Islamic Council of the villages, and 6 administrative experts were added, so 283 questionnaires were completed. The results of structural analysis showed that cultural intelligence has a positive and direct impact on the yield of dairy farmers with a coefficient of 0.1729. Among the dimensions of cultural intelligence, the cultural intelligence strategy with the coefficient of 5.91 had the most significant positive and significant impact on the contextual performance of the dignitaries in the studied area and then it was cultural intelligence behavior with a coefficient of 2.923 on the contextual performance of effective managers. In this study, the villagers who obtained a higher score of cultural intelligence have been able to show higher levels of contextual performance by self-regulating behaviors in following up on tasks, hard work, and interpersonal facilitation. In this regard, programs related to the strengthening of cultural intelligence are proposed through holding practical workshops by the related organizations.

Keywords

• Cultural Intelligence
• Dehyaran
• Rural Management
• Contextual Performance
• Mashhad County

Main Subjects

• Planning in urban and rural areas

References

1. استانداری خراسان رضوی. (1396). آخرین وضعیت تقسیمات کشوری شهرستان مشهد. مشهد: استانداری خراسان رضوی.
2. اسلام پور، ح. (1391). بررسی رابطه‌ بین هوش فرهنگی و عملکرد کارکنان بهزیستی مازندران (پایان نامه منتشرنشده کارشناسی ارشد رشته مدیریت دولتی). دانشگاه پیام نور مرکز غرب تهران، ایران.
3. آذر، ع.، غلامــزاده، ر.، و قنــواتی، م. (1391). مــــدلســــازی مســــیری ســــاختاری در مـدیریت، کاربرد نـرم افـزار Smart PLS. تهران: انتشارات نگاه دانش.
4. بای، م. (1391). نقش مدیریت روستایی در توسعه با تاکید بر نقش دهیاری‌ها (نمونه موردی: بخش مرکزی شهرستان رامیان) (پایان نامه منتشر نشده کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی). دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
5. حقیقتیان، م.، صادق، س.، و شاه چراغی، ف. (1393). بررسی تأثیر هوش فرهنگی بر عملکرد شغلی کارکنان سازمان بهزیستی (موردمطالعه: کارکنان بهزیستی شهر اصفهان). جامعه شناسی کاربردی، (56)،72-59.
6. خیری، ب.، نائیجی، م. ج.، و عباسعلی‌زاده، م. (1388). هوش فرهنگی و رابطه آن با ویژگی‌های کارآفرینانه مدیران سازمانهای غیر دولتی در ایران. مجله مدیریت بازاریابی، 2(7)، 113-99.
7. داوری، ع.، و رضازاده، آ. (1393). مدلسازی معادلات ساختاری با نرم افزار PLS. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
8. رحیم نیا، ف.، مرتضوی، س.، و دلارام، ط. (1388). بررسی میزان تأثیر هوش فرهنگی بر عملکرد وظیفه‌ای مدیران (موردمطالعه شعب بانک اقتصاد نوین استان تهران). مجله مدیریت فردا، 6(22)، 67-78.
9. رکن‌الدین افتخاری، ع. (1389). مدیریت توسعه روستایی (بنیان‌های نظری). تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی.
10. صیدایی، س. ا. (1388). مدیریت روستایی در ایران (چاپ دوم). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
11. علائی، س. (1392). مدیریت دانش هوش فرهنگی در تعامل با فرهنگ‌های ملی، قومی و سازمانی. مهندسی فرهنگی، (75)، 110-92.
12. قره‌باغی، ن. (1391). بررسی نقش واسط هوش هیجانی مدیران در تأثیر سبک رهبری تحول‌گرا بر عملکرد زمینه‌ای کارکنان (موردمطالعه: مدارس دخترانه نواحی ‎۶ و‎۷ سازمان آموزش و پرورش مشهدمقدس) (پایان نامه منتشرنشده کارشناسی‌ارشد رشته مدیریت بازرگانی). دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
13. کریمی گوغری، ح.، ساداتی، س. ا.، رضوانفر، ا.، و حجازی، ی. (1391). تحلیل اثر عدالت سازمانی بر عملکرد وظیفه‌ای و زمینه‌ای کارشناسان ترویج کشاورزی. نشریه علمی علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 8(2)، 33-19.
14. کلنی، س. د.، نامداری، ک.، و عریضی، ح.ر. (1392). رابطه بین توانمندی‌های شخصیتی با عملکرد وظیفه‌ای و زمینه‌ای. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 4(14)، 97-75.
15. محمدخانی، ک.، و جراحی، م. (1393). نقش هوش‌های فرهنگی و عاطفی در بهبود عملکرد کارکنان (موردمطالعه: مرکز ملی مطالعات جهانی‌شدن). فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، (26)، 230-201.
16. مرادی، ع.، کاوسی، ا.، و قیومی، ع. (1394). طراحی الگوی هم افزایی فرهنگی در ایران. فصلنامه مطالعات راهبردی جهانی‌شدن، (18)، 225-271.
17. میردار، ف.، پناهی، م.، و عسگری، ف. (1395). پایش عملکرد استعدادیابی فروش با استفاده از تکنیک سلسله مراتبی فازی و ارزیابی مجموع نسبت‌ها ARAS (موردمطالعه: صنعت پوشاک ورزشی). فصلنامه اختصاصی تبلیغات و بازاریابی، (4)، 111-96.
18. نائیجی، م. ج.، و عباسعلی زاده، م. (1386). هوش فرهنگی سازگاری با ناهمگون‌ها. ماهنامه تدبیر، (181)، 23-20.
19. هادی‌زاده مقدم، ا.، رامین‌مهر، ح.، و حسینی، س. (1388). بررسی ارتباط هوش هیجانی با گرایش کارآفرینانه (مطالعه موردی: سازمان‌های وابسته به شرکت نفت). توسعه کارآفرینی، (4)، 162-139.
20. هومن، ح. ع. (1387). مدل‌یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل. تهران: انتشارات سازمان سمت.

 

21. Amiri, A., Moghimi, S. M., & Kasemi, M. (2010). Studing the relationship between cultural intelligence and employee’s performance. European Journal of Scientific Research, 42(3), 418-427.
22. Ang, S., Van Dyne, L., Koh, C., Ng, K. Y., Templer, K. J., Tay, C., & Chandrasekar, N. A. (2007). Cultural intelligence: Its measurement and effects on cultural judgment and decision making, cultural adaptation and task performance. Management and Organization Review, 3(3), 335-371.
23. Azizpour, M., Ebrahimi, E., & Alipoor, H. (2013). Surveying the relationship between cultural intelligence and job performance at Tabriz tractor factory. International Journal of Management Research and Review, 3(7), 3073-3079.
24. Barakat, L., Lorenz, P., Ramsey, J., & L Cretoiu, Sh. (2015). Global managers: An analysis of the impact of cultural intelligence on job satisfaction and performance. International Journal of Emerging Markets, 10(4), 781 – 800.
25. Borman, C., & Motowidlo, S. J. (1993). Expanding the criterion domain to include elements of contextual performance. In N. Schmitt, & W. C. Borman (Eds.). Personnel selection in organizations (pp. 71-98). New York: Jossey-Bass.
26. Earley, P. C., & Ang, S. (2003). Cultural intelligence: Individual interactions across Cultures. Stanford: Stanford Business Books, CA.
27. Khalili, , Darvish, H., & Noodeh Farahani, M. (2013). The relationship between cultural intelligence and bank performance: A case study of a private bank. Management Science Letters, 3, 415-418.
28. Ling, Y., Hsia, A., Su, Y., & Lim, Sh. (2007). Encounters between foreigners and Chinese perception and management of cultural differences. Engineering, Construction and Architectural Management, 14(6), 501-518.
29. Livermore, D. A. (2009). Cultural intelligence: Improving your CQ to engage our multicultural world. Baker Academic, a division of Baker Publishing Group.
30. Nafei, A. (2012). The impact of cultural intelligence on employee job performance: An empirical study on King Abdel-Aziz Hospital in Al-Taif governorate, Kingdom of Saudi Arabia. International Journal of Business and Management, 8(1), 26-43.