نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
چکیده
کاربری فضای سبز یکی از کاربری های مهم خدماتی برای شهرهای امروزی محسوب می شود و یکی از مؤلّفه های نیل به توسعه ی پایدار شهری است که به لحاظ اهمیت مسأله مورد توجه برنامه ریزان شهری است. در این نوشتار، چگونگی تخصیص بهینه ی کاربری فضای سبز عمومی شهری، که به عنوان یکی از مهمترین کاربری های خدماتی- رفاهی شهری مطرح و دارای اثرات متقابلی بین فضای سبز و دیگر کاربری های شهری نیز می‌باشد، پرداخته شده است. در این زمینه فاکتورهای مطالعاتی فضای سبز، مانند: توصیف و پراکنش، سرانه‌ها، نسبت اشتغال این فضاها در سطح شهر و به دنبال آن فرایند توسعه و تحول فضای سبز در مقاطع زمانی84-1373 مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دیگر، استانداردهای فضای سبز از دیدگاههای گوناگون مورد بررسی و وضعیت شهر گلستان نسبت به آن سنجیده شده و میزان کمی و کیفی فضای سبز شهر گلستان از نظر معیارهای برنامه‌ریزی شهری مورد مطالعه قرار گرفته است. نتیجه ی یافته‌ها نشان می‌دهد که فضای سبز موجود به طور متعادل در سطح شهر توزیع نشده است و پارک-های منطقه‌ای وناحیه‌ای درسطح شهر گلستان وجود ندارد.
کلیدواژه‌ها: فضای سبز شهری، توسعه ی پایدار، سرانه ی فضای سبز، شهر گلستان.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله