نوع مقاله : پژوهشی-مطالعه موردی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی کرمان
2 استادیار گروه شهرسازی دانشکده هنر،معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
3 استاد دانشگاه تهران
چکیده
هدف از طرح مسئله تبیین تحقق‌پذیری برنامه‌ریزی شهری راهبردی در فرهنگ شهرسازی ایران (نمونه موردی شهرکرد): دستیابی به برنامه‌ای است که بتواند مسائل شهر شهرکرد را در سطوح فراملی، ملی، منطقه‌ای و محلی تشخیص داده و بر اساس آن هدف‌های لازم را تدوین نماید روش تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت از جمله تحقیقات ترکیبی (کمی-کیفی) و به لحاظ هدف از جمله تحقیقات کاربردی به شمار می‌آید. رویکرد تحقیق حاضر از نوع کمی و کیفی است که ابتدا با استفاده از نرم‌افزار تحلیلی MAXQDA کدهای فرعی، محوری و گزینشی جهت شناسایی عوامل مؤثر بر تحقق‌پذیری طرح‌های توسعه شهری استخراج می‌شوند. به این صورت که برای مشخص شدن تحقق‌پذیری طرح‌های توسعه شهری در مقیاس جهانی ابتدا منابع مختلف اعم از کتاب‌ها، مقالات، گزارشات، طرح‌های مختلف توسعه شهری مطالعه شد، سپس با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA اقدام به کدگذاری مطالب شد. در ادامه برای اولویت‌بندی و رتبه‌بندی عوامل مؤثر بر تحقق‌پذیری طرح‌های توسعه شهری از مدل تصمیم‌گیری چندمعیاره تاپسیس استفاده شده است.داده‌های مورد نیاز به صورت آماری، اسنادی، توصیفی- تحلیلی و کتابخانه‌ای گردآوری خواهد شد.بررسی یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد با بررسی ادبیات تخصصی پژوهش مشخص شد، موراد مختلفی بر عدم تحقق‌پذیری طرح‌های توسعه شهری تأثیرگذار است، در بسیاری از تحقیقات مورد بررسی قرار گرفته، بر این نکته تأکید شده است که مکانیسم‌های متفاوتی بر عدم تحقق در همه مناطق تأثیر داشته است. بنابراین وجه مشترک اغلب این تحقیقات تأکید بر الزامات ساختاری در مقیاس ملی و منطقه‌ای بوده که بیشتر منطبق بر الگوی مدیریت متمرکز و بخشی است. علاوه بر این ابعاد فضایی در حوزه انسانی و طبیعی بر وضعیت تحقق‌پذیری تأثیرگذار است. این تأثیر به تبع شرایط حاکم بر محدوده‌های مختلف گاهی موجب تأثیر منفی بر وضعیت تحقق‌پذیری دارد و در برخی موارد نیز تأثیر مثبت دارد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله