نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد ساری
2 استادیار، گروه معماری، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
چکیده
امروزه از رویکرد شهر هوشمند به عنوان راهبردی کلیدی برای رونق اقتصادی، برابری اجتماعی و حفاظت از محیط زیست نام برده شده است. این رویکرد به واسطهگری دیجیتال بودن منجر به بهبود زیرساخت کارآمد و یکپارچه خود و همسویی با اهداف حفاظت از محیط زیست، برابری اجتماعی و توسعه اقتصادی شده است. هدف از این پژوهش تحلیل اثرگذاری شاخصهای هوشمندسازی محلات پایدار شهر بابلسر است. نوع تحقیق کاربردی و روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی و برای گردآوری دادهها و اطلاعات از روشهای کتابخانهای و میدانی(پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل شهروندان است که براساس فرمول کوکران، 271 پرسشنامه در محلات شهر بابلسر به صورت تصادفی توزیع و پخش شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها و اطلاعات از آزمون توصیفی و استنباطی(t تک نمونهای و تحلیل واریانس) و مدل مارکوس استفاده شده است. افزون براین، نتایج بررسی روند یافتهها براساس آزمون t تک نمونهای نشان داد که اثرگذاری شاخصهای هوشمندسازی بر پایداری محلات شهری از حد نظری (3) پایینتر است. براین اساس شاخصهای مشارکت با (87/2) و فناوری اطلاعات و ارتباطات با (82/2) به ترتیب بیشترین میانگین ها را به خود اختصاص دادهاند و شاخصهای فرهنگی با(57/1) و آلودگی با(67/1) کمترین میزان میانگین را از دیدگاه پاسخگویان نشان میدهند. نتایج آزمون آنالیز واریانس نشان میدهد که مقدار سطح معناداری کمتر از 0.05 است. بنابراین تفاوت میانگین هوشمندسازی محلات پایدار شهری مورد پذیرش قرار میگیرد. نتایج مدل مارکوس نشان داد که شهرک دانشگاه و شهرک ساحلی(به دلیل به دلیل بهبود زیرساختی و امکانات و خدمات رفاهی و ویلایی بودن مساکن و جذب مسافران بیشتر به این محلات) بالاترین رتبه و محلات جوادیه و کتی بن به دلیل(عقاید سنتی و ضعف های مالی و زیرساختی) در پایین ترین رتبه را به خود اختصاص دادهاند.
کلیدواژهها
موضوعات
ارسال نظر در مورد این مقاله