نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکترای شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمان- ایران
2 استادیار و عضو هیأت علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه یاسوج
3 استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهید قاسم سلیمانی کرمان
4 گروه آموزشی شهرسازی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر - ایران
چکیده
کمیت و کیفیت مهاجرت روستا- شهری و ظهور و گسترش سکونتگاههای غیر رسمی، تا حد زیادی، دو روی سکۀ نوع توسعه در جوامع و مناطق در حال توسعه میباشد. رابطۀ مهاجرت و ظهور سکونت گاههای غیررسمی و کیفیت زندگی در آنها را می توان بر اساس دیدگاهها و نظریات متفاوتی و در سطوح تحلیلی کلان، میانه و خرد بررسی کرد. یکی از راههای توصیف و تبیین این دو پدیده، تحلیل رابطۀ زمانمند و مکانمند آنها در فرایندِ تاریخی از نقطه نظرِ افراد درگیر در پدیدۀ مهاجرت و ساکن در این سکونتگاهها است. پژوهش حاضر با روششناسی کیفیِ مبتنی بر نظریه زمینهای، به تحلیلِ روند و فاکتورهای محرکِ مهاجرتِ مهاجران به سکونتگاه غیررسمی شهر مادوان پرداخته است. مشارکتکنندگان در پژوهش 30 نفر از ساکنان این شهر بودند که از طریق نمونهگیری غیرتصادفی و هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری و تحلیل دادهها، به ترتیب، از روش مصاحبۀ فردی نیمه ساختاریافته و روش کدگذاری سه مرحلهای باز، محوری و انتخابی استراوس و کوربین استفاده شد. بر اساس تحلیل دادهها، روند و فاکتورهایِ مرتبط با مهاجرتِ مهاجران به این شهر را میتوان ذیلِ سه مرحلۀ متفاوتِ "خودبسندگی و عدم تفکر به مهاجرت"؛" بسترهای عینی- ذهنی محرک و آگاهی نسبت به مهاجرت"؛ و "تصمیم و اقدامِ عملی به مهاجرت و تشدید آن"، توصیف و تحلیل نمود. در نتیجه میتوان گفت تنوع زمانی – آهنگیِ مهاجرت به مادوان و فاکتورهای مرتبط آن متفاوت و چندگانهاند؛ بدین معنیکه آهنگ مهاجرت قبل از دهۀ 70 اندک و نزدیک به صفر، در دهۀ هفتاد محدود- انفرادی و در دهۀ 80 شدید و جمعی بوده است.
کلیدواژهها
موضوعات
ارسال نظر در مورد این مقاله