نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه گیلان
چکیده
چین در سالهای اخیر به طور فزایندهای در تلاش برای افزایش قدرت اقتصادی و نظامی خویش برآمده است. پکن همچنین به گسترش روزافزون روابط خود با اسلامآباد مبادرت ورزیده که این امر از سوی هند به عنوان تهدیدی راهبردی تلقی میشود. در این رابطه، هند با ایجاد اتحادی راهبردی با آمریکا به عنوان اهرمی برای فشار به چین و تضعیف و انزوای منطقهای آن استفاده میکند. بدین ترتیب، سؤال اصلی پژوهش این است که هند برای کاهش تهدیدات روزافزون چین در جنوب آسیا چه راهبردی را دنبال میکند؟ فرضیه پژوهش این است که هند به دلیل اختلافات و درگیریهای مرزی طولانی مدتی که با چین داشته، همواره از قدرتیابی این کشور، مدرنیزه شدن ارتش چین و همچنین همکاریهای پکن با اسلامآباد به عنوان مهمترین رقیب و دشمن دهلی در جنوب آسیا، احساس خطر میکند؛ لذا دهلی با برقراری اتحاد استراتژیک با واشنگتن در جهت خنثیسازی قدرت رو به افزایش چین و در نهایت کنترل و انزوای منطقهای این کشور گام بر میدارد که این امر میتواند به توازن قدرت منطقهای هند با چین در جنوب آسیا کمک کند. یافتههای پژوهش نشان میدهد؛ هند از قدرت روزافزون اقتصادی و نظامی چین و توسعه همکاریهای این کشور با پاکستان و تبدیل آن به یک قدرت مسلط آسیایی همواره نگران است؛ لذا دهلی برای جلوگیری از محاصره نشدن توسط چین و پاکستان در منطقه، در صدد گسترش مناسبات با واشنگتن برآمده است که این اقدامات بخشی از استراتژی هند برای ایجاد بازدارندگی علیه محور چین و پاکستان و کاهش نگرانی خود در جنوب آسیا محسوب میشود. برای تحلیل دادههای این پژوهش از روش تحلیلِ کیفی استفاده شده است.
کلیدواژهها
موضوعات
ارسال نظر در مورد این مقاله