Exploring New Urbanism with Emphasis on the Sense of Place (Case Study: District Two of Mashhad Metropolitan)

Document Type : case study

Authors

• Hadi Soleimani Moghadam ¹
• Mahsa Moghadam Shkhsi ²

¹ Assistant Professor in Geography and Urban Planning, Faculty of Geography and Environmental Sciences, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran

² MA in Geography and Urban Planning, Faculty of Geography and Environmental Sciences, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran

https://doi.org/10.22067/jgrd.2023.74340.1100

Abstract

The aim of this study was evaluating the new criteria and design features of a city based on attention to the sense of place in urbanism. It also aimed to examine the compliance of District 2 of Mashhad metropolitan as one of the extensive urban centers with those criteria, and prioritize each of the indicators. Descriptive-analytical method was used for this study. To collect the data, in addition to library studies and the use of urban plans, a total of 391 questionnaires were distributed among citizens of the district. Accordingly, 4 indicators and 9 sub-indicators were identified in this regard. Data analysis was conducted using SPSS software, one-sample regression and t-tests, and the decision model based on DEMATEL paired scales. The results of exploring 391 citizens of the four zones of District 2 of Mashhad Municipality showed that the level of four research indicators is average. The linear multivariate regression test showed that the four research indicators had a great impact on the sense of place, as the error level of their t value is less than 0.05. The results of t-test confirm the research hypothesis that the sense of place in the region is average and the linear regression test confirms the relationship of each of the indicators to the sense of place. Among the four zones in District, Zones 2, 1, 3, and 4, respectively, have suitable conditions for improving the sense of place. Finally, DEMETEL technique prioritized the importance of indicators, revealing that health and environmental indicators were the most important for strengthening the sense of place in District 2.
 
 

Keywords

• New Urbanism
• Sense of Place
• City Anonymity
• Mashhad Municipality
• DEMETEL Technique

Main Subjects

• Planning in urban and rural areas

References

1. احمدی، ف.، آقالطیفی، آ.، و افشار، ع. (1393). عوامل تأثیرگذار بر حس تعلق در فرایند بازآفرینی در بافت مسکونی اطراف حرم حضرت امام رضا (ع)، محلۀ نوغانو نشریه شهرسازی و معماری هفت شهر، 4(47 و 48)، 84-70.
2. اصغرزاده­یزدی، س. (1389). اصول پیشنهادی نوشهرگرایی در برنامه­ریزی محله­های شهری. فصلنامه مسکن، محیط و روستا، 29(130)، 63-50.
3. انجمن بین المللی مدیریت شهری/روستایی و شبکه رشد هوشمند شهری آمریکا. (1396). دستیابی به رشد هوشمند شهری: 100 سیاست کاربردی (جلد اول، چاپ اول) (س. زنگنه شهرکی، مترجم). مشهد: انتشارات پاپلی، جلد اول؛ چاپ اول.
4. پرتوی، پ. (1382). مکان و بی مکانی رویکردی پدیدارشناسانه. نشریه هنرهای زیبا، (14)، 50- 40.
5. پورتال جامع شهرداری منطقه دو مشهد. (1395). بازیابی از https://www.mashhad.ir/
6. پورموسوی، ن.، جمشیدی شیخ آبادی، آ.، و لرزنگنه، م. (1402). کاربست اصول نوشهرگرایی و حس مکان در بازآفرینی محله‌ی آبشوران کرمانشاه. فصلنامه علمی مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 10(34)، 215-179.
7. حاتمی‌نژاد، ح.، ضرغام فرد، م.، خادمی، ا. ح.، و میرسیدی عنبران، س.م. (1396). سیاست­های فضایی در برنامه­ریزی شهری (با تأکید بر توسعه میان‌افزا و رشد هوشمند). مشهد: انتشارات پاپلی.
8. حبیبی، ر.س. (1387). تصورات ذهنی و حس مکان. نشریه هنرهای زیبا، (35)، 50-39.
9. دیناری، ا. (1389). گردشگری شهری در ایران و جهان. تهران: نشر واژگان خرد.
10. ریخته­گران، م. ر. (1381). پدیدارشناسی و فلسفه اگزیستانس به انضمام شرح رساله‌ای از مارتین هیدگر. تهران: انتشارات موسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی بقعه.
11. سلیمانی مقدم، ه.، زندی، ر.، و اکبری، ا. (1400). پهنه بندی و تحلیل فضایی فقر شهری با استفاده از تحلیل های مکانی(مورد مطالعه شهر مشهد). تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 21(60)، 534-515.
12. سید­برنجی، س. ک. (1395). تأثیر نظریه نوشهرگرایی بر بازآفرینی و احیاء فضاهای شهری. مقاله ارائه شده در چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری، تهران.
13. سیف­الدینی، ف.، و شورچه، م. (1393). برنامه­ریزی هوشمندانه کاربری زمین و حمل­ونقل شهری(نگاهی دیالکتیکی و یکپارچه به فضای شهر، تهران: انتشارات مدیران امروز.
14. صرافی، م. (1379)، شهر پایدار چیست؟ فصلنامه مدیریت شهری، 1(4)، 15-7.
15. ضرابیان، ف.، و منعام، م. (1387). بررسی میزان و عوامل تأثیرگذار بر حس مکان، ماهنامة شهرداری­ها، 9(89)، 28-23.
16. علیمردانی، م.، محمدی، م.، و زیبایی فریمانی، ن. (1396). بررسی رابطه حس دلبستگی به مکان و پیاده­روی به منظور بهبود سطح سلامت در محله، نمونه موردی: محله مطهری شهر مشهد. فصلنامه معماری و شهرسازی آرمان­شهر، 10(21)، 204-193.
17. فلاحت، م. ص. (1385). مفهوم حس مکان و عوامل تشکیل­دهنده آن. نشریه هنرهای زیبا، (26)، 66-57.
18. فلاحت، م. ص.، کمالی، ل.، و شهیدی، ص. (1396). نقش مفهوم حس مکان در ارتقای کیفیت حفاظت معماری. نشریه باغ نظر، 14(46)، 22-15.
19. قربانی، ر.، و ترکمن­نیا، ن. (1394). بررسی تطبیقی نقش کاربری ترکیبی بر تولید سفر در محلات شهری (محلّۀ چهنو و کارمندان منطقۀ 6 مشهد). مجلّة جغرافیا و توسعه فضای شهری، 1(2)، 92-81.
20. کلانتری، م.، صدیف اسلامی، ب.، مشکینی، ا.، و پیری، ع. (1401). نوشهرگرایی و حس مکان: مطالعه موردی محله هفت‌حوض شهر تهران. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 3(54)، 814-801.
21. مرکز آمار ایران. (1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. بازیابی از https://www.amar.org.ir-
22. مرکز پژوهش­های شورای اسلامی شهر مشهد. (1389). آشنایی با مدیریت شهری (تجارب جهانی). مشهد: انتشارات امید مهر.
23. معاونت برنامه‌ریزی و توسعه شهرداری مشهد. (1392). مدیریت آمار و تحلیل اطلاعات. بازیابی از https://planning.mashhad.ir/
24. یادگاری، م.، و تارخ، م. ج. (1396). استفاده از تکنیک دیمتل فازی برای رتبه­بندی راهبردهای مدیریت دانش. فصلنامۀ علمی-پژوهشی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، 32(89)، 788-761.

 

25. Calthorpe, P. (1993). The Next American Metropolis: Ecology, Community, and the American Dream. New York: Princeton Architectural Press.
26. Canter, D. (1971). The Psychology of place, London: The architectural press.
27. Dobbins, M. (2009), Urban Design and People. New Jersey: Published by John Wiley & Sons, Inc.
28. Don, A., & Bronwyn, W. (2020). The intersection and divergence new urbanism and environmental psychology: An Exploration. A Section of the Journal Frontier’s in Built Environment, 61.
29. Duanny, A., & Plater-Zyberk, E. (2010). The Neighborhood, The Distric and the corridor. NewYork: The New Urbanism: Toward an Architecture of Community.
30. Gordon, P. (1989). The Influence of Metropolitan Spatial Structure on Commuting Times. Urban Ecomomhcs, 26, 136-149.
31. Gusdorf, F., & Hallegatte, S. (2007). Compact or Spread-out Cities: Urban Planning, Taxation, and the Vulnerability to Transportation Shocks. Energy Policy, 35, 4826-4838.
32. Lier, V. (1994). Land use Planning in Perspective of Sustainability. Netherlands: Sustaineble Land use Planning.
33. Norberg, S. (1975). Meaning in western architecture. New York: Praeger publishers.
34. Pour Ebrahim, N. (2015). Sense of community in new urbanism neighborhoods: A review. Open House International, 40(4), 25-29.
35. Pugh, C. (1995). Urbanization in Developing Countries an Overview of the Economic and Poliocy Issues in the 1990s. Cities, 6(12), 381-398.
36. Relph, E. (1976). Place and placelessness. London: Pion.
37. Seamon, D. (1982). The phenomenological contribution to environmental psycology. Journal of Environmental Psycology, 2, 119-140.
38. Smart Growth Network. (2002). Smart growth. Retrieved from www.smart growth. Org/about.
39. Ujang, N., & Khalilah, Z. (2014). The notion of place, place manning and identity in urban regeneration. Journal Social and Behavioral Sciences, 170, 709-717.
40. Www. Itdp.org.