1. http://touristy.blogfa.com
2. اجزاء‌شکوهی، م.، بوذرجمهری، خ.، ایستگلدی، م.، و مودودی، م. (1393)، بررسی اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی جامعة میزبان نمونة مطالعاتی: شهر بندرترکمن، فضای جغرافیایی، 14 (37)، 125-101.
3. اکبریان‌رونیزی، س.ر.، خراسانی، م.ا.، و امام‌قلی، ل. (1392)، تحلیل تطبیقی نقش گردشگری مذهبی و طبیعت‌گردی در بهبود کیفیت زندگی ساکنان روستایی مورد: امامزاده داوود و رندان شهرستان تهران، برنامه ریزی و توسعة گردشگری، 2 (4)، 158-145.
4. آیتی، ح.، خداکرمی، ف.، ملایی، ک. و آفاق‌پور، آ. (1395)، بررسی تاثیر عوامل کالبدی شهری بر توسعةگردشگری مذهبی(مطالعة موردی:شهر شیراز)، مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 6 (23)، 59-43.
5. بریمانی، ف.، راستی، ه.، (1393)، ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻄﺒﻴﻘﻲ ﻣﻴﺰان دﻗﺖ روشﻫﺎی AHP ﻓﺎزی و AHP ﻛﻼﺳﻴﻚ ﺑﺮای رﺗﺒة ﺷﺎﺧﺺﺑﻨﺪی زﻧﺪﮔﻲ ﻫﺎی ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﻛﻴﻔﻴﺖ (ﻣﻄﺎﻟﻌة ﻣﻮردی: دﻫﺴﺘﺎن ﻣﻬﺒﺎن ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻧﻴﻜﺸﻬﺮ)، فصل‌نامة جغرافیا و توسعه، 12 (34)، 1-14.
6. پورطاهری، م.، رکن الدین افتخاری، ع.، فتاحی، ا. (1390)، ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی روستایی- (مطالعة موردی: دهستان خاوه شمالی استان لرستان). مجلة پژوهشهای جغرافیای انسانی (پژوهشهای جغرافیایی)، 43 (76) ، 31-13.
7. جلالی، م.، گندمکار، ا.، فردوسی، س. (1395)، واکاوی و تبیین اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی (مطالعة موردی: شهربابک-کرمان). مجلة آمایش جغرافیایی فضا، 6 (20)، صص 174-161.
8. جوان، ج.، قاسمی، م. (1385)، گردشگری روستایی بخش احمدآباد مشهد، سبزوار: آژند.
9. حریرچی، ا.م.، میرزائی، خ.، و جهرمی ومکانی، ا. (1388). چگونگی وضعیت کیفیت زندگی شهروندان شهر جدید پردیس. پژوهش اجتماعی، 2 (4)، 110-89.
10. حسام، م.، محمدی‌یگانه، ب.، و چراغی، م. (1395)، تحلیل اثرات گردشگری مذهبی در توسعة پایدار نواحی روستایی از دیدگاه جامعة میزبان(مورد پژوهش: منطقه نمارستاق- شهرستان آمل). فصل‌نامة فضای گردشگری، 6 (21)، صص 1116-101.
11. خواجه شاهکوهی، ع.، مینایی، ف. (1393)، بررسی تطبیقی کیفیت زندگی در شهرهای گردشگری و غیرگردشگری (مطالعة موردی: شاندیز و چناران). مجلة برنامه‌ریزی و توسعة گردشگری، 3 (10)، 64-49.
12. رضوانی، م.ر.، بدری، س.ع.، سپهوند، ف.، و اکبریان رونیزی، س.ر. (1391)، گردشگری خانه-های دوم و اثرات آن بر بهبود کیفیت زندگی ساکنان روستایی (مطالعة موردی: بخش رودبار قصران، شهرستان شمیرانات). مطالعات و پژوهشهای شهری-منطقه‌ای، 4 (13)، 40-23.
13. رضوانی، م.ر.، منصوریان، ح. (1387)، سنجش کیفیت زندگی: بررسی مفاهیم، شاخص ها، مدل-ها و ارائه‌ی مدل پیشنهادی برای نواحی روستایی. فصل‌نامة روستا و توسعه، 11 (3)، صص1ـ 26.
14. رضوانی، م.ر، متکان، ع.ا.، منصورریان، ح.، و ستاری، م.ح. (1389)، توسعه و سنجش شاخص-های کیفیت زندگی ( مطالعۀ موردی: شهر نورآباد). فصل‌نامۀ مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقه‌ای، (2)، 110-87.
15. رکن‌الدین افتخاری، ع.، مهدوی، د.، و پورطاهری، م. (1389)، فرآیند بومی‌سازی شاخص‌های توسعة پایدار گردشگری روستایی در ایران. پژوهشهای روستایی، 1(4):1-41.
16. سازمان اوقاف و امور خیریه، ادارۀ اوقاف فجر شهرستان مشهد، واحد آمار و اطلاعات.
17. سقایی، م. (1387)، مکتوب. تارنمای شخصی (آخرین بازنگری 24 مرداد 1387).
18. سقایی، م.، نودهی، ف.، جوانبخت قهفرخی، ز.، و طباطبایی، م.ب. (1395). ﻣﺘﻦ ﻓﻀﺎﻳﻲ زﻳﺎرت اﻣﺎم رﺿﺎ (ع)، مجلة مطالعات اجتماعی ایران، 6 (3-4)، 108-87.
19. شفیعا، س. (1395)، فراتحلیلی بر روش‌شناسی و یافته‌های مطالعات کیفیت زندگی گردشگری مقالات فارسی و انگلیسی. فصل‌نامة علمی تخصصی دانشکدة گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ، 4 (2)، 33-45.
20. شهیدی، م.ش.، اردستانی، ز.، و گودرزی سروش، م.م. (1388)، بررسی تاثیرات توریسم در برنامه ریزی نواحی روستایی، پژوهشهای جغرافیای انسانی (پژوهش های جغرافیایی)، 41 (67)، 99-113.
21. شیخ‌زاده، ا. (1394)، مدلسازی عوامل موثر در بهبود کیفیت زندگی با تاکید بر تاثیرات توسعه صنعت گردشگری(مطالعه موردی: شهر تهران)، مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 8 (1)، 65-51.
22. عظیمی هاشمی، مژگان، شریعتی مزینانی، سعید و کاری، فائزه اعظم (1391)، مولفه های اجتماعی-فرهنگی شهر زیارتی پایدار، مورد مطالعه: شهر مشهد، مجله مطالعات اجتماعی ایران، 6 (3 و 4)، 156-131.
23. علی‌بیگی، ج.، و قاسمی، ی.م. (1394)، تأثیر گردشگری مذهبی بر کیفیت زندگی و سرمایة اجتماعی خانوارهای روستایی (مطالعة موردی: روستای بردی؛ شهرستان دهلران). مطالعات اجتماعی گردشگری، 3 (6)، صص 116-87.
24. علیقلی فیروزجایی، ن.، بدری، س.ع.، و فرجی سبکبار، ح. (1386)، نگرش جامعة میزبان به اثرات محیطی و اقتصادی گردشگری در نواحی روستایی: مطالعة موردی بخش مرکزی شهرستان نوشهر. روستا و توسعه، 10(1):1-22.
25. غفاری، غ.، میرزایی، ح.، و کریمی، ع. (1390). بررسی رابطة بین صنعت و کیفیت زندگی (مقایسة موردی: مناطق روستایی شهرستان قروه). توسعة روستایی،3(1)، 1ـ24.
26. فراهانی، ح.، عبدلی، س. چراغی، م. (1391)، ارزیابی اثرات سرمایة اجتماعی در توسعة نواحی روستایی با تأکید بر کیفیت زندگی (مطالعة موردی: دهستان مشهد، میقان شهرستان اراک). فصل‌نامة علمی ـ پژوهشی برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 2(8)، 78 ـ67.
27. فیروزجائیــان گلوگاه، ع.ا.، یوســفی، ن.، و میرمحمدتبــار، س.ا. (1393)، تحلیل کارکردی گردشــگری مذهبــی در ایــران (فراتحلیلی از تحقیقــات موجود). مجلة برنامه‌ریزی و توســعة گردشگری، 3 (8)، 165-143.
28. قاسمی، م. (1390)، تحلیلی بر توسعۀ گردشگری مذهبی شهرستان مشهد. مجموعه مقالات اولین همایش بین‌المللی گردشگری دینی و توسعة فرهنگ زیارت. آستان قدس رضوی، مهر ماه 1390، مشهد، جلد سوم: 74-57.
29. قدمی، م، علیقلی زاده فیروزجایی، ن.، و رمضان‌زاده لسبویی، م. (1389)، بررسی نقش گردشگری در تغییرات کیفیت زندگی مقصد (نمونة مورد مطالعه: دهستان کلارآباد، شهرستان تنکابن). مجلة مطالعات اجتماعی ایران، 4 (3)، 152-181.
30. محمدپورجابری، م. (1393)، تحلیل نقش گردشگری بر کیفیت زندگی شهروندان با تأکید بر شاخص‌های ذهنی (مطالعۀ موردی: شهر فشم، شهرستان شمیرانات). نشریة گردشگری شهری، 1 (1)، 45-35.
31. محمدی‌یگانه، ب.، چراغی، م.، و ولائی، م. (1392)، نقش گردشگری مذهبی در توسعة روستایی، با تاکید بر کیفیت زندگی و سرمایة اجتماعی (مطالعه موردی: روستای قپچاق شهرستان میاندوآب). تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 13 (30)، 25-7.
32. مرکز آمار ایران (1395)، نتایج عمومی سرشماری نفوس و مسکن، استان خراسان رضوی، شهرستان مشهد.
33. منشی‌زاده، ر. (1384)، جهانگردی. تهران: انتشارات منشی زاده.
34. مودودی، م.، بوزرجمهری، خ.، شایان، ح.، و ضیایی، م. (1394)، نقش گردشگری در تحوّلات اقتصادی و اجتماعی روستاهای هدف استان گلستان، مجلة جغرافیا و توسعه ناحیه ای، 13(2)، 28-1.
35. مؤمنی، م.، صرافی، م.، و قاسمی‌خوزانی، م. (1387)، ساختار و کارکرد گردشگری مذهبی‌فرهنگی و ضرورت مدیریت یکپارچه در کلان‌شهر مشهد، مجلة جغرافیا و توسعه، 6 (11)، 38-13.
36. Alecu, I. C. (2010). Epistemological aspects of religious tourism in rural areas. International Journal of Business. , Management and Social Sciences, 2(3), 59-65.
37. Jurowski, C., & Brown, D. O. (2001). A comparison of the views of involved versus noninvolved citizens on quality of life and tourism development issues. Journal of Hospitality and Tourism Research, 25(4), 355-370.
38. Lee, Y. J. (2008). Subjective quality of life measurement in Taipei. Building and Environment, 43(7), 1205-1215.
39. Liu, J. C., & Var, T. (1986). Resident attitudes toward tourism impacts in Hawaii. Annals of Ttourism rResearch, 13(2), 193-214.
40. Mathieson, A., & Wall, G. (1982). Tourism, economic, physical and social impacts. London, England: Longman Pub Group.Longman.
41. Mayres, D. (1987). Community-rRelevant measurement of quality of life a focus on local trends, University of Texas at Austin ,. Urban affairs Quartery, 23(1), :110-130.
42. McGillivray, M. (Ed.). (2006). Human well-being: Concept and measurement. Berlin, Germany: Springer.
43. Pourtaheri, M., Rahmani, K., & Ahmadi, H. (2012). Impacts of religious and pilgrimage tourism in rural areas: The case of Iran. Journal of Geography and Geology, 4 4(3), 122.
44. Santos, M. (2002). Fatima: Religeouse tourism in a Sanctouary-city. Coimbra, Portugal: University of Coimbra.
45. Shafer, C. S., Lee, B. K., & Turner, S. (2000). A tale of three greenway trails: user perceptions related to quality of life. Landscape and urban planning, 49(3-4), 163-178.
46. Stausberg, M. (2012). Religion and tourism: Crossroads, destinations and encounters. London, England: Routledge.
47. Van Kamp, I., Leidelmeijer, K., Marsman, G., & de Hollander, A. (2003). Urban environmental quality and human well-being: Towards a conceptual framework and demarcation of concepts; a literature study. Landscape and Urban Planning, 65, 5-18.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله