نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه زنجان، ایران
2 دانشگاه زنجان
3 استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشکده جغرافیا، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4 دانشگاه تهران
چکیده
توانایی شهرها در پاسخگویی به کووید-19 با ارائه خدمات و سیستم‌های زیربنایی موجود و سرمایه‌گذاری آن‌ها در کاهش ریسک و آمادگی برای مقابله با بلایا تعیین می‌شود این نشان میدهد که قدرت و مدت‌زمان تأثیرات کووید-19 نه‌تنها توسط تراکم جمعیت شهر تعیین می‌شود، بلکه ظرفیت و آمادگی محلی برای مقابله با چنین بحران‌های، توسط زیرساخت‌ها و سیستم‌های ارائه خدمات و منابع عملکردی نیز تعیین می‌شود (گروه بانک جهانی ، 2020). کشوری باید به دنبال راه‌حل‌های منطقی، منعطف و مؤثر، تحت شرایط سازمانی خویش باشد . ساختار شهرها باید علاوه بر تأمین نیازهای روزانه، ظرفیت پایه‌ای برای پاسخ به شرایط اضطراری را داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر ارائه تصویری جامع از وضعیت خودبسندگی سلامت شهری در جیرفت در بعد ناحیه و ارائه راهکارهای محتمل برای پاسخ‌دهی به شرایط اضطراری در شرایط کووید-19 می‌باشد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت جز تحقیقات توصیفی- تحلیلی می‌باشد. گردآوری داده‌ها به شیوه اسنادی با استفاده از آمار شیوع کووید-19 شهر جیرفت تا دی‌ماه (1400) و طرح جامع شهر جیرفت (1395) و میدانی مصاحبه انجام‌شده است. جامعه آماری تحقیق شامل نواحی پنج‌گانه شهر بر اساس طرح جامع و متخصصین حاضر در یک جلسه هم‌اندیشی می‌باشند. در تحلیل داده‌ها از تکنیک تصمیم‌گیری چند معیاره EDAS و اهمیت و عملکرد IPA استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد شهر جیرفت به‌طور کل به‌عنوان یک محیط خودبسنده عمل‌نکرده است. تنها ناحیه دو به دلیل تمرکز مؤلفه‌های سلامت شهری توانسته است در برابر اپیدمی خودبسنده باشد؛ و راهکارهای جابجایی مطب دکترها از خیابان رجایی در خیابان‌های فرعی، قرار دادن انتظامات فعال و اخذ بودجه مجزا برای هر سازمان به‌عنوان مقابله با بیماری‌های اپیدمی به‌عنوان محتمل‌ترین راهکار با توجه به شرایط شهر جیرفت شناخته شده‌اند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله