نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

2 استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

امروز از گردشگری به عنوان رویکرد مناسب برای توسعه اجتماعی- اقتصادی و کالبدی در مناطق روستایی یاد می‌شود. در عین حال نیز از ‏مهم ترین ارکان توسعه گردشگری، مدیریت گردشگری است که نقشی مهم در هماهنگی فعالیت های ‏توسعه گردشگری بر عهده دارد. از ‏این رو هدف پژوهش ‏حاضر بررسی و تحلیل عملکرد دهیاری ها در جهت توسعه گردشگری در بخش مرکزی شهرستان مشهد می باشد. ‏تحقیق حاضر از نظر روش شناسی توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف، از نوع تحقیق کاربردی است. دوازده روستای منتخب دارای 7886 ‏خانوار می‌باشند. با توجه به اینکه خانوارها در روستاهای مورد مطالعه به عنوان جامعه آماری (7886 خانوار) می باشد، حجم نمونه با ‏توجه به فرمول کوکران و با خطای 05/0 درصد معادل 367 خانوار تعیین گردید. برای تحلیل یافته ها از نرم افزار ‏GIS‏ و ‏SPSS‏ و مدل ‏تصمیم گیری چند معیاره ‏vikor‏ استفاده شده است. نتایج آزمون آنالیز واریانس با میزان معناداری برای شاخص کاهش بیکاری و توسعه ‏اشتغال 0.03، شاخص تلاش بمنظور افزایش در آمد 0.00 و برای شاخص تشویق به سرمایه گذاری ‏ 0.04 که کمتر از مقدار 0.05 می باشد، ‏نشان می دهد، تفاوت میانگین عملکرد دهیاران در جهت توسعه گردشگری به تفکیک روستاهای مورد مطالعه معنادار و مورد پذیرش قرار ‏می‌گیرد. در عین حال نیز با توجه به نتایج مدل ویکور، روستاهای فارمد، امیرآباد و دوست آباد جزء روستاهایی هستند که عملکرد دهیاران ‏در آن‌ها به علت جاذبه های گردشگری، موقعیت جغرافیایی و نزدیک بودن شهر مشهد بهتر از سایر روستاهاست و اما در روستاهای چون ‏تبادکان، گوش و جنگ به علت فاصله بیشتر از شهر مشهد و راه های اصلی سبب شده است که در ‏زمینه عملکرد دهیاران در این روستاها و ‏روستاهای مشابه عملکرد نسبتا نامناسب تری داشته باشند. ‏

کلیدواژه‌ها

موضوعات

CAPTCHA Image