نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 استاد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل ایران
2 دکتری گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده
هجوم جمعیت مهاجر به شهرهای بزرگ و لزوم پاسخگویی به نیازهای جمعیت شهرنشین منجر به گسترش شهر به سمت پیرامون آن و تهدید حریم و محدوده شهر شده که نتیجۀ آن از بین رفتن اکوسیستم طبیعی اطراف شهرها است. این در حالی است که زمین‌های زیادی در درون شهرها از روند توسعه باز مانده و موجب ناکارآمدی نواحی مرکزی شهرها شده‌اند. از این رو هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی و ارزیابی توسعۀ میان‌افزا در اراضی شهری در شهر اردبیل است. پژوهش حاضر با رویکردی تحلیلی در توسعه میان‌افزا در شهر اردبیل و با بهره‌گیری از روش‌های آماری – فضایی به این موضوع پرداخته است. نوع تحقیق توصیفی – تحلیلی می‌باشد. روش‌شناسی این تحقیق مبتنی بر رویکرهای کمی – فضایی است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این تحقیق ترکیبی از روش‌های اسنادی – کتابخانه‌ای است. در بخش تحلیلی با در نظر گرفتن شاخص‌ها و ملاحظات توسعه میان‌افزا در قالب 10 شاخص هدف، به‌صورت موردی به بررسی و امکان‌سنجی توسعۀ میان‌افزا در شهر اردبیل پرداخته شده است. در پژوهش حاضر به‌منظور ارزیابی الگوهای اراضی شهری با تأکید بر توسعۀ میان‌افزا در شهر اردبیل از نرم‌افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تحلیل توابع همپوشانی (Overlay) از نوع همپوشانی وزن‌دار (Weighted Overlay) و ANP بهره‌گیری شده است. نتایج حاصل از بررسی الگوی اراضی شهری بر مبنای شاخص‌های توسعۀ میان‌افزا نشان می‌دهد که منطقۀ یک شهر اردبیل به دلیل بافت فرسوده و منطقۀ چهار اردبیل به علت استقرار محلات فرودست که غالباً بافت آنها فرسوده و مصالح آنها کم‌دوام می‌باشند دارای بیشترین پتانسیل برای توسعۀ میان‌افزا می‌باشند. همچنین اعمال سیاست‌های توسعه میان‌افزا می‌تواند جهت جلوگیری از هدررفت زمین، انتظام فضایی و نوسازی بافت‌های قدیمی و غیررسمی شهری در اختیار برنامه‌ریزان شهری قرار گیرد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله