تحلیل نقش شناسایی موانع، موازی‌کاری و ناهماهنگی‌های مدیریت روستایی در تحقق مدیریت هماهنگ توسعۀ روستایی استان گیلان

نوع مقاله : پژوهشی- مطالعه موردی

نویسندگان

• احمد مین باشی ¹
• نصرالله مولائی هشجین ²
• آتوسا بیگدلی ³

¹ دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

² استاد گروه جغرافیا، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

³ استادیار گروه جغرافیا، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی،رشت، ایران

https://doi.org/10.22067/jgrd.2022.74912.1110

چکیده

پژوهش حاضر به منظور تحلیل نقش موانع، موازی‌کاری و ناهماهنگی‌های مدیریت روستایی و نقش آن در مدیریت هماهنگ توسعۀ روستایی استان گیلان به انجام رسیده است. نمونه‌ای به حجم 81 نفر از متخصصین، مدیران و کارشناسان بخش‌های مختلف امور روستایی استان گیلان، با استفاده از جدول مورگان و به روش تصادفی و نظام‌مند انتخاب و داده‌های مرتبط با متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسش‌نامه گردآوری شد. روایی پرسش‌نامه براساس مبانی نظری و مطالعۀ مقالات و در نهایت پس از نظرات اصلاحی اساتید محترم، تأیید و برای پایایی بهتر با استفاده از آلفای کرونباخ با عدد 82/0 مورد تأیید قرار گرفت. مقالۀ حاضر از نظر هدف کاربردی، ماهیت توصیفی - تحلیلی و از نظر روش‌شناسی کمی و کیفی است و اطلاعات به دست آمده از 23 گویه با استفاده از نرم‌افزار SPSS برای اثبات نظریه و ارائۀ راهکارهای مبتنی بر 5 شاخص هماهنگی میان سازمانی (تصمیم‌گیری همکارانه، یکپارچگی عملیات، کنترل و پایش، روابط و ارتباطات، رسمیت) تجزیه و تحلیل گردید.
براساس مطالعات میدانی و مصاحبه‌های صورت‌گرفته، نتایج حاکی از آن است که تلاش‌ها جهت بهبود وضعیت فعلی روستایی از سوی اغلب کارگزاران روستایی انجام می‌پذیرد؛ اما به دلیل عدم هماهنگی میان‌سازمانی و نگاه بخشی و رفع تکلیف سازمانی نتایجی که می‌باید براساس قانون برنامۀ توسعه حاصل گردد، کمرنگ و یا تأثیر چندانی در چشم‌انداز توسعۀ روستایی ندارذ.
      نتایج تحقیق نشان می‌دهد که راهکارهای مبتنی بر شاخص‌های"هماهنگی میان سازمانی" که به‌طور عمده از جمله شاخص‌های هماهنگ‌ساز، تعهد‌آور و پاسخگو محور تشکیل شده است، می‌تواند در تحقق مدیریت هماهنگ برنامه‌ریزی توسعۀ روستایی مؤثر واقع شوند. بر همین اساس تشکیل " شورای مدیریت هماهنگ برنامه‌ریزی توسعۀ روستایی استان گیلان زیر نظر استاندار" پیشنهاد گردید.
 
 

کلیدواژه‌ها

• هماهنگی میان‌سازمانی
• چالش‌های هماهنگی
• توسعۀ پایدار روستایی
• روابط سازمانی
• استان گیلان

موضوعات

• برنامه ریزی در بخش های شهری و روستایی

مراجع

1. ازکیا،م. (1391). مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی توسعۀ روستایی. تهران: انتشارات اطلاعات.
2. افشاری‌پور، ع؛ برقی، ح؛ و قنبری، ی.(1399). تبیین شاخص‌های اثرگذار در سیاست‌گذاری برای مدیرت نواحی روستایی نمونه پژوهشی استان کرمان. نشریه جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، سال 31.پیاپی 78(2)، 71-88.
3. آﻗﺎﺟﺎﻧﻲ، ح. (١٣٨٥). اﻣﻜﺎنﺳﻨﺠﻲ اﻳﺠﺎد ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺑﻴﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻣﻴﺎن ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎی ﻣﺘﻮﻟﻲ و ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﺷﺘﻐﺎل در اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران. ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ، ٣(٧)، 58-79.
4. بیگدلو، ف؛ و رهنمود، ف.ا. (1396). سنجش هماهنگی میان‌سازمانی و شناسایی عوامل مؤثر بر آن در سازمان‌های عمومی. مجله فرآیند مدیریت توسعه، دوره 30 ، تابستان، شماره 2، پیاپی (100)، 3-22.
5. پورحسینی، س. (1390). آسیب‌شناسی کارکرد هماهنگی بین سازمان‌های مسئول در مدیریت بحران. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد. دانشگاه پیام نور استان تهران..
6. پورکیانی، م؛ و جعفری، ز. (1392)، تمرکزگرایی در نظام اداری ایران. دومین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، کارآفرینی و توسعۀ اقتصادی، قم، ایران. https://civilica.com/doc/286577/
7. خردمند،م؛ و سوزنی، ر. (1389). ضرورت یکپارچه‌سازی مدیریت معابر شهری جهت بهینه نمودن ارائه خدمات با ذکر نمونه در شهرداری منطقه 8 تهران به‌عنوان منطقه کارگاه پایلوت. دهمین کنفرانس بین‌المللی حمل و نقل و ترافیک. تهران
8. دانایی‌فرد، ح؛ ثقفی، ع؛ و مشبکی‌اصفهانی، ا. (1389). اجرای خط‌مشی عمومی: بررسی نقش عقلانیت در مرحلۀ تدوین خط‌مشی. پژوهش‌های مدیریت در ایران، 14(4 (پیاپی 69))، 79-106. https://sid.ir/paper/461482/fa
9. رستگاری ،ح؛ ثمری، م؛ و احمدوند، م. (1396). ارزیابی نظام مدیریت توسعۀ روستایی ایران. تحلیلی بر مبنای الگوی مکنزی. مجلۀ توسعۀ محلی(روستایی-شهری)، دوره نهم. شماره (2)، 171-196.
10. رضاییان،ع. (1387). مبانی سازمان و مدیریت. تهران: سمت.
11. شیخ‌الاسلام، ن؛ دانایی‌فر، حسن؛ کردناییج، ا.ا؛ و مرتضوی، م. (1396). واکاوی موانع هماهنگی بین سازمان‌های بخش عمومی ایران. پژوهش کیفی. فصلنامه علمی-پژوهشی مدیریت سازمان‌های دولتی . 5(4)، 13-30.
12. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی (1395). طرح جامع توسعه عمران روستایی کشور. تهران. اداره کل تدوین قوانین. file:///C:/Users/NPFEC-001207/Downloads/I-172.pdf
13. معارفی، ف؛ و محمدی، ج. (1396). تبیین الگوی ساختاری مناسب برای مدیریت نظام توسعۀ روستایی کشور. دومین کنفرانس بین‌المللی مدیریت و حسابداری. تهران . ایران.
14. موسی‌خانی، م؛ مانیان، ا؛ واحقاقی، ا. (1393). تدوین مدل ارزیابی بلوغ همکاری در شبکه‌های بین‌سازمانی شبکه شباب . پژوهش‌های مدیریت ایران، 18(3)،157-180.
15. مولایی‌هشجین، ن.ا؛ وحاج‌علیزاده، ا. (1397). درآمدی بر آسیب‌شناسی مدیریت روستا در ایران. تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
16. مولائی‌هشجین، ن.ا. (1379). مفهوم، تعریف و ضرورت برنامه‌ریزی توسعۀ روستایی. فصلنامۀ علمی پژوهشی (سپهر)، 9، (33)، 43-46.
17. میرمحمدی، س.م؛ و حسن‌پور، ا. (1390). نظام اداری ایران: تحلیلی بر مشکلات و چالش‌ها. چشم‌انداز مدیریت دولتی، شماره 8، 9-22.
18.  Ahsan, A. H. M. (2010). Problems of Coordination in Local Administration in Bangladesh. Master Thesis of Philosophy (M. Phil) in Public Administration.
19. Cao, N., Zhang, Z., Man To, K., & Po Ng,K. (2008). how are supply chains coordinated? an empirical observation in textil-apparee businesses. fashion marketing and management: an international Jornal, 12(3), 384-397.
20. Chen, Y. C., LiP, C., & Lin, Y. H. (2013). How Inter-and Intra-organisational Coordination Affect Product Development Performance: The Role of Slack Resources. Journal of Business & Industrial Marketing, 28(2), 125-136.
21. Cheng, J. L. C. (1983). Interdependence and Coordination in Organizations: A Role-System Analysis. Academy of Management Journal, 26(1), 162-165.
22. Christensen, T., & Lagreid, P. (2008). The challenge of coordination in central government organization: the Norwegian case. Public organization review, 8(2), 97-116
23. Gage, Robert W., & Mandell, Myrna. (1990). Strategies for Managing Intergovernmental Policies and Networks. New York: Praeger.
24. Grudinschi, D., Kaljunen, L., Hokkanen, T., Hallikas, J., Sintonen, S. & Puustinen, A. (2013). Management challenges in cross-sector collaboration. elderly care case study The Innovation Journal, 83(2). 1-22 https://innovation.cc/wp-content/uploads/2013_18_2_7_grudinschi_elder-care_7-418.pdf
25. Halligan, J. (2007). Reintegrating government in third generation reforms of Australia and New Zealand. Public Policy and Administration, 35(2), 723-817.
26. Jennings, E. T., & Ewalt, T. A. G. (1998). Inter-organizational Coordination, Administrative Consolidation and Policy Performance. Public Administration Review, 58(5), 417-428.
27. Jennings, E. T. (1994). Building Bridges in the Inter-governmental Arena: Coordinating Employment and Training Programs in the American States. Public Administration Review, 54(1), 52-60.
28. Kapucu, N. (2005). Interorganizational Coordination in Dynamic Context: Networks in Emergencyresponse Management. Connections, 26(2), 33-48.
29. Levina N., & Orlikowski, W.J. (2009). Understanding shifting power relations within and across organizations: Acritical genre analysis. Academy of management jornal, 52(4), 672-703.
30. Moshtari, M., & Gonçalves, J. (2012). Understanding the Drivers and Barriers of oordination among Humanitarian Organizations. In 23rd Annual Conference of the Production and Operations Management Society.
31. Mulford, C. L. (1979). Assessment of the Nature and Impact of Coordination between Organizations: Summary of a Research Network’s Findings.
32. Nosek, J. T., & McManus, M. (2008). Collaborations challenges: bridging the IT support gap. Information Systems Management, 55(1), 3-7.
33. Ogulin, R., Selen, W., & Ashayeri, J. (2012). Determinants of Informal Coordination in Networked Supply Chains. Journal of Enterprise Information Management, 25(4), 328-348.
34. Precup, L., O’Sollivan, D., Cormican, K., & Dooley, L. (2005). virtual team enveronment for collaborative research projects. international jornal of innovation and learning, 3(1), 77-94.
35. Salmon, P., Stanton, N., Jenkins, D., & Walker, G. (2011). Coordination During Multi-Agency emergency Response: Issues and Solutions, Disaster Prevention and Management: An International Journal, 20(2), 140-158.
36. Seidman, H., & Gilmour, R (1986). Politics, Position and Power: From the Positive to the Regulatory State, New York: Oxford University Press.
37. Singh, R.k. (2011). developing the framework for coordination in supply chain of smes. business process management jurnal,17(4), 619-638.
38. Sørensen, E., & Torfing, J. (2009). Making governance networks effective and democratic through metagovernance.
39. Terawatanavong, C., & Paladino, A. (2003). Examining the Determinants of Coordination Effort in Afranchise Context. Conference Proceedings Adelaide 1-3 December.
40. Thompson, J. (1967). Organizations in Action. New York: McGraw-Hill.
41. Tucker, D. J. (1980). Coordination and Citizen Participation. Social Service Review, 54(1), 13-30.
42. Wood, L. C. (2010). Effective Horizontal Coordination: Bridging the Barriers to Effective Supply Chain Management. Unpublished Doctoral Thesis, The University of Auckland.