نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
2 استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
امروز از گردشگری به عنوان رویکرد مناسب برای توسعه اجتماعی- اقتصادی و کالبدی در مناطق روستایی یاد می‌شود. در عین حال نیز از مهم ترین ارکان توسعه گردشگری، مدیریت گردشگری است که نقشی مهم در هماهنگی فعالیت های توسعه گردشگری بر عهده دارد. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل عملکرد دهیاری ها در جهت توسعه گردشگری در بخش مرکزی شهرستان مشهد می باشد. تحقیق حاضر از نظر روش شناسی توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف، از نوع تحقیق کاربردی است. دوازده روستای منتخب دارای 7886 خانوار می‌باشند. با توجه به اینکه خانوارها در روستاهای مورد مطالعه به عنوان جامعه آماری (7886 خانوار) می باشد، حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران و با خطای 05/0 درصد معادل 367 خانوار تعیین گردید. برای تحلیل یافته ها از نرم افزار GIS و SPSS و مدل تصمیم گیری چند معیاره vikor استفاده شده است. نتایج آزمون آنالیز واریانس با میزان معناداری برای شاخص کاهش بیکاری و توسعه اشتغال 0.03، شاخص تلاش بمنظور افزایش در آمد 0.00 و برای شاخص تشویق به سرمایه گذاری 0.04 که کمتر از مقدار 0.05 می باشد، نشان می دهد، تفاوت میانگین عملکرد دهیاران در جهت توسعه گردشگری به تفکیک روستاهای مورد مطالعه معنادار و مورد پذیرش قرار می‌گیرد. در عین حال نیز با توجه به نتایج مدل ویکور، روستاهای فارمد، امیرآباد و دوست آباد جزء روستاهایی هستند که عملکرد دهیاران در آن‌ها به علت جاذبه های گردشگری، موقعیت جغرافیایی و نزدیک بودن شهر مشهد بهتر از سایر روستاهاست و اما در روستاهای چون تبادکان، گوش و جنگ به علت فاصله بیشتر از شهر مشهد و راه های اصلی سبب شده است که در زمینه عملکرد دهیاران در این روستاها و روستاهای مشابه عملکرد نسبتا نامناسب تری داشته باشند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله