Exploring the Regeneration Indicators of Worn Structures in Urmia using Mixed BWM-IPA Method

Document Type : case study

Authors

• Mohammad Taqi Heydari ¹
• Mohsen Ahadanjad Roveshti ¹
• Mohammad Rasouli ²
• Sharara Saeedpour ³

¹ Associate Professor, Department of Geography and Urban Planning, University of Zanjan, Zanjan, Iran

² Ph.D, Geography and Urban Planning, University of Zanjan, Zanjan, Iran

³ Ph.D Candidate,Geography and Urban Planning, Tabriz University, Tabriz, Iran

https://doi.org/10.22067/jgrd.2022.69494.1025

Abstract

This research aimed to explain the regeneration indicators of worn-out structures of Urmia city. While examining the priority and determining the weight of the indicators in regeneration, the importance and performance of these indicators and the way of pursuing them by the relevant institutions are examined and finally the priority of the indicators are determined. A descriptive-analytical method was used to explain the regeneration of the city's worn-out structures. For this, 24 indicators, obtained from reviewing the literature, theoretical foundations, and field studies, were used. The priority of the indicators in regeneration, and the weight of each were determined. At the end, to see the compatibility value, the best-worst model was used, then the importance/performance method was used to check the way of implementing regeneration indicators. The sample is consisted of 20 people, selected by the snowball sampling method. The results showed that the regeneration indices of worn-out structures are consistent with the appropriate value of 0.039, among which the participation indicator has the best and the population density indicator has the worst preference. Also, the results obtained from the IPA model showed a great contradiction between the importance and functions of regeneration indicators, so that most effort, capital, cost and time for regeneration have been placed on indicators with low priority, while in important indicators, the level of performance is very low. The results showed as well that for the regeneration of worn-out structures in Urmia city, the programs should focus on indicators “individual-group participation”, “improvement of historical attractions”, and “improvement of employment and income”.
 
 

Keywords

• Regeneration
• Worn-out Structures
• Urmia
• IPA
• BWM

20.1001.1.20081391.1401.20.2.6.2

Main Subjects

• Planning in urban and rural areas

References

1. آقایی­زاده، ا.، و محمدزاده، ر. (1398). بررسی سرمایه اجتماعی در فرایند بازآفرینی شهری در بافت‌های مشکل‌ساز شهری - رشت. مطالعات ساختار و عملکرد شهری، 6(19)، 145-167.
2. امانلو، ح.، و برزگر، ا. (­1395). ارزشیابی سبک زندگی کارگزاران جمهوری اسلامی ایران با استفاده از مدل تحلیل اهمیت/عملکرد (­IPA). فصلنامه الگوی پیشرفت اسلامی-ایرانی، 4(7)، 9-34.
3. ایزد­فر، ن.، رضایی، م.، و محمدی، ح. (1399). ارزیابی بافت­های ناکارآمد شهری براساس رویکرد بازآفرینی پایدار (مطالعه موردی: بافت ناکارآمد شهر یزد). پژوهش­های جغرافیای برنامه­ریزی شهری، 8(2)، 327-345.
4. بحرینی، ح.، ایزدی، م. س.، و مفیدی، م. (1393). رویکردها و سیاست­های نوسازی شهری (از بازسازی تا بازآفرینی شهری پایدار). فصلنامة علمی-پژوهشی مطالعات شهری، 3(9)، 17-30.
5. بزی، خ.، معمری، ا.، و صیادسالار، ی. (­1398). اولویت­سنجی محله­های شهری از منظر بافت کالبدی مسکن جهت بازآفرینی شهری (مطالعه موردی: شهر گرگان). فصلنامه مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 7(23)، 131-150.
6. رضایی پندری، ع.، و یکه­زارع، م. (1395). طراحی مدل ساختاری-تفسیری عوامل انتقال فناوری موفقیت­آمیز در راستای رسیدن به توسعه پایدار. فصلنامه پژوهش­های مدیریت در ایران، 20(1)، 61-79.
7. روستایی، ش.، علی­اکبری، ا.، و حسین­زاده، ر. (1395). بررسی عوامل کلیدی تأثیرگذاری بر رشد شهرهای بزرگ (مطالعه موردی: شهر ارومیه). نشریه پژوهش و برنامه­ریزی شهری، 7(26)، 53-74.
8. روشنعلی، ف.، و عندلیب، ع. (1397). مسئله­یابی بافت­های ناکارآمد شهری مهمترین مرحله مشارکت دهی ساکنان در موفقیت برنامه­های نوسازی (نمونه موردی: محله شهید خوب بخت تهران). مجله بین المللی مدیریت شهری و روستایی، 17(52)، 93-108.
9. سادات موسوی‌نژاد، م. (1395). بازسازی بافت فرسوده با تأکید بر مشارکت (مطالعه موردی: محله سنبلستان-منطقه 3 اصفهان) (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد رشتۀ برنامه‌ریزی شهری). مؤسسه آموزش عالی دانش‌پژوهان، اصفهان، ایران.
10. -سلیمانی، ع.، آفتاب، ا.، و شیخ­احمدی، ا. (1395). بررسی، تحلیل و رتبه­بندی سطوح برخورداری محلات فرسوده شهر ارومیه. فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، 8(25)، 79-90.
11. شهرداری ارومیه. (1395). سازمان بهسازی و نوسازی، بازیابی از https://fava.urmia.ir/Portals/fava/shahrsazi-95.pdf
12. شهریاری، ک.، کریم‌زاده، ع.، و شهریاری، ش. (1398). اولویت­بندی قابلیت­ها و جاذبه­های گردشگری در محدوده­های بازآفرینی‌شده تاریخی (مطالعه موردی: محدوده تاریخی زندیه شیراز). هویت شهری، 14(41)، 61-74.
13. صادقی دروازه، س.، صالحی صدقیانی، ج.، مکوندی، ش.، و منصوری، ف. (1398). به­کارگیری فن BWM در ارزیابی عوامل مؤثر بر جذب سرمایه­گذاری خارجی در طراح­های انتقال فناوری. فصلنامه توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، 11(55)، 78-103.
14. صفایی­پور، م.، و زارعی، ج. (­1396). برنامه­ریزی محله­محور و بازآفرینی پایدار بافت­های فرسوده شهری با تأکید بر سرمایه اجتماعی (نمونه موردی: محله جولان شهر همدان). مجله آمایش جغرافیایی فضا، 7(23)، 135-149.
15. عباسی، ق.، و قاسمی، ا. (­1399). تحلیل پایداری بازآفرینی بافت مرکزی شهر (مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر زنجان). فصلنامه شهر پایدار، 3(2)، 1-16.
16. عندلیب، م.، و سلیمانی، م. (­1396). شناسایی و اولویت­بندی عوامل مؤثر بر شکل­گیری احتکار با استفاده از روش تحلیل سلسله­مراتبی(­AHP)، مطالعات اقتصاد اسلامی، 10(1)، 41-58. 
17. کاشفی، ک.، رضویان، م. ت.، و سرور، ر. (1399). نقش بازآفرینی شهری در رفع تعارضات مالکیت زمین از منظر شهروندان (مطالعه موردی: محله فرحزاد).مطالعات مدیریت شهری، 12(42)، 25-38.
18. کرم‌دوست، م. (­1396). نقش مدیریت شهری در بازآفرینی بافت­های فرسوده منطقه 19 شهرداری کلان‌شهر تهران (پایان‌نامه منتشرنشده کارشناسی‌ارشد رشتۀ جغرافیا و برنامه­ریزی شهری). دانشگاه پیام نور مرکز شهر ری، ایران.
19. لطفی، س. (1390). بازآفرینی شهری فرهنگ مبنا: تأملی بر بُن‌مایه‌های فرهنگی و کُنش بازآفرینی. نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 3(45)، 49-62.
20. مرکز آمار ایران. (1395). سرشماری نفوس و مسکن. بازیابی از https://www.amar.org.ir/
21. مؤیدفر، ر.، جمشیدیان، ز.، و فرهمند، ش. (1398). ساماندهی بافت غیررسمی شهر بوشهر با رویکرد راهبردی به توسعه شهری، اقتصاد شهری، (3)، 97-118.
22. میرزائی ارجنکی، ف.، و شبانی شهرضا، ا. ح. (1399). ارزیابی طرح بازآفرینی بافت فرسوده شهری با رویکرد مشارکت مردمی (نمونه موردی: مطالعه محله همت آباد اصفهان). جغرافیا و مطالعات محیطی، (34)، 119-134.
23. نصر، ط. ( 1396). جستاری در ارزیابی اقدامات نوسازی بافتهای فرسوده شهری ایران (در قیاس با تجارب نوسازی جهانی) در راستای توجه به اهداف توسعه پایدار. فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 7(27)، 181-198.
24. یوسف­زاده، ز.، نوری کرمانی، ع.، حاتمی­نژاد، ح.، و حسین­زاده، م. (1399)­. سنجش ارتباط و تأثیر ابعاد بازآفرینی پایدار بر رویکرد کیفیت زندگی شهروندان (مطالعه موردی: تهران منطقه 15). فصلنامه نگرش­های نو در جغرافیای انسانی، 12(3)، 299-316.

 

25. Abou El-Haggag Mehanna, W., & Abou El-Haggag Mehanna, W. (2019)­. Urban renewal for traditional commercial streets at the historical centers of cities. Alexandria Engineering Journal, 24(4), 1127-1143.
26. Ainins, S., & Hisham, Nh. (2008). Applying importance-performance analysis to information systems: An exploratory case study. Journal of Information, Information Technology, and Organization, 3(3), 95-103.
27. Albanese, G., Ciani, E., & Blasio, G. (2020). Anything new in town? The local effects of urban regeneration policies in Italy. Regional Science and Urban Economic, 86, 1-44.
28. Alpopi, C., & Manole, C. (2013). Integrated urban regeneration-Solution for cities revitalize. Procedia Economics and Finance, 6, 178-185.
29. Angel, R. J., & Heffeman, T. W. (2008). Service quality in postgraduate education. Quality Assurance in Education, 16(3), 236-254.
30. Baby, S. (2013). AHP modeling for multicriteria decision-making and to optimise strategies for protecting coastal landscape resources. International Journal of Innovation, Management and Technology, 4(2), 1-10.
31. Chen, X., Zhu, H., & Yuan, Zh. (2020). Contested memory amidst rapid urban transition: The cultural politics of urban regeneration in Guangzhou, China. Cities, 102, 1-11.
32. Christelle, B., & Damidavičiūtė, A. (2016). Urban regeneration in Rio de Janeiro Favelas during the Olympic games of 2016 (Unpublished master's thesis in Development & International Relations). Aalborg University, Aalborg, Denmark.
33. Dean, K., & Trillo, C. (2019). Assessing sustainability in housing led urban regeneration: Insights from a housing association in Northern England. Architecture_MPS, 15(2), 1-18.
34. Gu, Zh., & Zhang, X. (2020). Framing social sustainability and justice claims in urban regeneration : A comparative analysis of two cases in Guangzhou, Land Use Policy, 102, 105224.
35. Jose Rua, M., Huedo, P., Civera., V., & Agost-Felip, R. (2019). A simplified model to assess vulnerable areas for urban, regeneration. Sustainable Cities and Society, 46, 1-23
36. Kotze, N., & de Vries, L. (2019). Resuscitating the African giant: Urban regeneration and inner-city redevelopment initiatives along the ‘Corridors of Freedom ‘in downtown Geographia Polonica, 92(1), 57-70.
37. Lai, Y., Tang, B., Chen, X., & Zheng, X. (2021). Spatial determinants of land redevelopment in the urban renewal processes in Shenzhen, China. Land Use Policy, 103, 105330.
38. Lees, L., & Melhuish, C. (2015). Arts-led regeneration in the UK: The rhetoric and the evidence on urban social inclusion. European Urban and Regional Studies, 22(3), 242-260.
39. Martilla, J. A., & James, J. C. (1977)­. Importance-performance analysis. Journal of Marketing, 41(4), 77-79.
40. Meliciani, V. (2015). Regional disparities in the Enlarged European Union: Geography, innovation and structural change. London: Routledge.
41. Melillo, P., & Pecchia, L. (2016). What is the appropriate sample size to run AHP in a survey based research? Paper presented at the International Symposium on the Analytic Hierarchy Process, London, UK.
42. Mohammadi, J., Shafaghi, S., & Nouri, M. (2014). Analysis of spatial–physical structure-old texture of urban space in order to improve and repair (Case study: Dogonbadan old texture city). Journal of spatial planning (Geography), 4(2), 105-128.
43. Peerapun, W. (2012). Participatory planning approach to urban conservation and regeneration in Amphawa Community. Asian Journal of Environment-Behavior Studies, 36, 243-252.
44. Roberts, P., & Sykes, H. (2000). Urban Regeneration: Handbook. London: Sage Publications.
45. Ruijsbroek, A., Wong, A., van den Brink, C., Droomers, M., van Oers, H. A. M., Stronks, K., Kunst, A. E. (2019). Does selective migration bias the health impact assessment of urban regeneration programmes in cross-sectional studies? Findings from a Dutch case study. Health & Place, 55, 155-164.
46. Smith S., & Costello, C. (2009). Satisfaction with a culinary event utilizing importance-performance grid analysis. Journal of Vacation Marketing, 15(2), 99-110.
47. Stryjakiewicz, T., Kudłak, R., Ciesiółka, P., Kołsut, B., & Motek, P. (2018). Urban regeneration in Poland’s non-core regions. European Planning Studies, 26(2), 316-341.