%0 Journal Article %T سازگاری و هویت مکانی مهاجران: روابط و تعدیل‌گرها (مطالعۀ موردی: مهاجران ساکن شهر اصفهان) %J جغرافیاوتوسعه ناحیه ای %I دانشگاه فردوسی مشهد %Z 2008-1391 %A شیخ بیگلو, رعنا %A سلطانی, زهرا %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 19 %N 1 %P 119-89 %! سازگاری و هویت مکانی مهاجران: روابط و تعدیل‌گرها (مطالعۀ موردی: مهاجران ساکن شهر اصفهان) %K مهاجرت %K سازگاری %K هویت مکانی %K کلان‌شهر اصفهان %R 10.22067/jgrd.2021.67210.0 %X مهاجرت با هر قصد و هدفی که انجام شود، یک فرایند است و مستلزم گذراندن مراحل خاصی است که سازگاری با محیط و جامعة مقصد، یکی از مهم­ترین این مراحل است. در فرایند سازگاری، الگوهای رفتاری مهاجران دستخوش تغییراتی می­شود و جنبه­ های مهمی از هویت شخصی آن­ها تحت تأثیر قرار می­گیرد. تبیین میزان و نحوة سازگاری مهاجران با شرایط محیط جدید می­تواند در توضیح بسیاری از پدیده­های مرتبط با مهاجرت مؤثر واقع شود. نظر به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با مطالعۀ نمونه­ای متشکل از 385 نفر از مهاجرانی که از سایر سکونتگاه­های شهری و روستایی سراسر ایران به قصد اقامت دائم وارد کلان­شهر اصفهان شده­ اند و با تحلیل داده­ های گردآوری­ شده از طریق پرسش­نامه، به بررسی اثر ابعاد مختلف سازگاری بر هویت مکانی پرداخته و اثر تعدیل­گری برخی متغیرها را آزمون نموده است. تحلیل داده­ ها با استفاده از آزمون­های آماری مختلف و بهره ­گیری از نرم­ افزار SPSS و افزونة Process صورت گرفته است. نتایج آزمون تی­تک­نمونه­ای نشان داد مقدار میانگین متغیر هویت مکانی و ابعاد سه­گانۀ سازگاری شامل سازگاری روانی، اجتماعی و محیطی بالاتر از حد متوسط می­باشد (p-value < 0.001). یافته­ های حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد سازگاری بر هویت مکانی اثر مثبت و معناداری دارد، به طوری که حدود 52 درصد از واریانس هویت مکانی، توسط واریانس سازگاری روانی، محیطی و اجتماعی تبیین می­شود. بر اساس نتایج، متغیرهای تحصیلات و مدت اقامت در رابطۀ بین سازگاری محیطی و هویت مکانی مهاجران به­ عنوان تعدیل­گر نقش ایفا می­کنند. این در حالی است که نقش تعدیل­گری متغیرهای جنس، سن و مبدأ استانی مهاجرت در رابطۀ میان ابعاد مختلف سازگاری و هویت مکانی مهاجران تأیید نشد. %U https://jgrd.um.ac.ir/article_39827_f2d180ec543566a3d75204327ac18796.pdf