نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده
اهداف: هدف اصلی این مقاله شناسایی و پهنه‌بندی محدودۀ منطقۀ ثامن مشهد از نظر آسیب‌پذیری شبکۀ معابر در زمان بروز حوادثی همچون زلزله می‌باشد.
روش: این مطالعه براساس هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر ماهیت و روش، از نوع تحقیقات توصیفی ـ موردی است. بنابراین ابتدا پارامترهای مؤثّر در تعیین کارایی شبکۀ معابر در زمان بروز بلایایی، همچون زلزله با استفاده از نظرات کارشناسان تعیین گردیدند. سپس برای انتخاب بهینه‌ترین مسیر جهت
تخلیه‌اضطراری در زلزله‌های احتمالی، از مدل تحلیل سلسله‌مراتبی و قابلیت‌ها و تکنیک‌های هم‌پوشانی لایه‌های اطّلاعاتی در نرم‌افزار Arc GIS استفاده شده است.
یافته‌ها/نتایج: استفاده از فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی نشان داد که در بین شاخص‌های مطرح‌شده، شاخص ویژگی‌های سازه‌ای جداره درمجموع از دیگر شاخص‌ها تأثیرگذاری بیشتری را داشته است. همچنین نتایج حاصل از هم‌پوشانی شاخص‌ها نشان می‌دهد که معابر موجود در شمال منطقه نسبت به بقیۀ محدودۀ موردمطالعه، دارای آسیب‌پذیری بیشتری می‌باشند و با حرکت از شمال به جنوب منطقه، از میزان آسیب‌پذیری کاسته می‌شود.
نتیجه‌گیری: بیشتر معابر این منطقه به‌لحاظ دارابودن بافت قدیمی و تراکم بالای جمعیتی و ساختار ساختمانی نامناسب، دارای بیشترین آسیب‌پذیری می‌باشند. بنابراین نیاز است تا زمان اصلاح شبکۀ معابر از مسیرهای اصلی منطقه به‌عنوان بهینه‌ترین مسیرها که دارای بهترین شرایط برای دسترسی به سایر مناطق هستند، استفاده کرد.
کلیدواژه‌ها
)
ارسال نظر در مورد این مقاله