نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسنده
چکیده
مخروطه‌افکنه‌های جنوبی زون بینالود به دلیل ذخایر آبی مناسب و خاکهای آبرفتی موقعیت مناسبی برای سکونت‌گزینی آبادیها، نقاط شهری و توسعة آنها دارند. به‌ویژه احداث قنوات که از مجاور رأس مخروط‌افکنه شروع شده و تا دشت ادامه می‌یابند در بهره‌برداری از ذخایر آبی مخروطهای جنوبی بینالود نقش مؤثری داشته‌اند. همچنین به دلیل خاکهای مساعد در بخش قاعدة مخروط‌افکنه‌ها، کشاورزی توسعة زیادی یافته و روستائیان اقدام به شخم اراضی و عملیّات زراعی حتی تا مسیر آبراهة اصلی مخروط کرده‌اند. در نتیجة این اقدامات و به ویژه تشدید آن در دهة اخیر ناپایداری سطوح مخروط‌افکنه‌ای گسترش یافته و بلایای طبیعی از جمله فرسایش آبی- خاکی، گل سیلابها و دیگر فعّالیتهای دینامیکی را افزایش داده است. در این نوشتار یکی از مخروطهای آبرفتی مهم دامنه‌های بینالود ( به نام مخروط‌افکنه گرینة نیشابور) به‌عنوان نمونه‌ای از ناپایداری سطوح مخروط‌افکنه‌ای مورد بررسی قرار می‌گیرد و اهداف اصلی آن عبارت‌اند از:
الف) طبقه‌بندی سطوح مخروط‌افکنه‌ای از نظر پدیده‌ها. فرآیندهای ژئومورفی.
ب) ارتباط متقابل کاربری زمین یا نقش فعّالیتهای انسانی (به‌ویژه جوامع روستایی) با تشدید ناپایداری سطوح مخروط‌افکنه‌ای.
واژگان کلیدی: مخروط افکنه، ناپایداری، حرکات توده‌ای، زبانة فعّال مخروط‌افکنه، کاربری زمین، بلایای محیطی.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله