ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر اعتماد به شهرداری بر تمایل به سرمایه گذاری بخش خصوصی در پروژههای مشارکتی شهرداری مشهد
اهداف: شهرداریها از رویکرد وظیفهمحور بهسمت رویکرد بازارمحور، مشتریمدار و مشارکتکننده در فعّالیتهای اقتصادی در قالب مشارکت با سرمایهگذاران بخش خصوصی در احداث پروژههای مشارکتی، بهمنظور دستیابی به درآمدهای پایدار روی آوردهاند. دراینمیان، اعتماد سرمایه-گذاران به شهرداری در تداوم این حرکت، بسیار اساسی است. هدف این مقاله سنجش اعتماد سرمایهگذاران پروژههای مشارکتی شهرداری مشهد به شهرداری مشهد با ملاحظۀ 9 شاخص در 38 پروژه میباشد.
روش: روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی و ابزار گردآوری اطّلاعات، پرسشنامه است. برای تحلیل دادهها نیز از نرمافزار SPSS استفاده شده است. جامعۀ آماری نیز کلیۀ سرمایهگذاران در پروژه-های مشارکتی شهرداری مشهد میباشند و حجم نمونه نیز برابر با کلیۀ این سرمایهگذاران میباشد.
یافتهها/نتایج: برای سنجش این متغیّرها در ابتدا، معناداری شاخصها از طریق آزمون کای-اسکوئر بررسی و مشخّص شد که پاسخها با سطح معناداری 99 درصد درمورد متغیّرهای خیرخواهی، سهیمکردن و اهمّیت دیدگاه مشتریان معنادار نمیباشند. همچنین شاخصهای تمایلات همکاری-جویانه، پیشبینیپذیری، اعتبار و صداقت، صلاحیت، کیفیت مدیریت و صراحت بهعنوان عوامل مؤثّر بر جلب اعتمادِ سرمایهگذاران به شهرداری شناخته شدند.
نتیجهگیری: ارتباط میان اعتماد به شهرداری و تمایل به مشارکت سرمایهگذاران با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون و کندال تائوسی سنجیده شد که این ارتباط، در سطح 99 درصد معنادار است.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32114_4a2ba787b8eb8bb2f9f08c38b1d99177.pdf
2017-08-23
1
24
10.22067/geography.v15i1.31616
اعتماد نهادی
سرمایه گذاری بخش خصوصی
پروژه های مشارکتی
شهرداری مشهد
محمدرحیم
رهنما
rahnama@um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
محسن
حجازی جوشقانی
mohsen_hj2006@yahoo.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
1. ابراهیمپور، ح.؛ روشندل اربطانی، ط.؛ و امیری، ع.(1391). بررسی عوامل نگرشی مؤثّر در تبیین اعتماد عمومی به پلیس(مطالعۀ موردی: پلیس تهران). پژوهشهای مدیریت انتظامی(مطالعات مدیریت انتظامی)، 7(3)،301ـ327.
1
2. امیرشاهی، م.؛ سیاهتیری، و.؛ و روانبد، ف.(1388). شناسایی عوامل مؤثّر بر ایجاد «اعتماد» در مشتریان کلیدی بانک: مشتریان کلیدی بانک کارآفرین در شهر تهران. پژوهشهای مدیریت در ایران(مدرّس علوم انسانی)، 13(4)،61ـ76.
2
3. امیری، م.؛ رحمانی، ت. (١٣٨٥). بررسی آثار سرمایۀ اجتماعی درون و برونگروهی بر رشد اقتصادی استانهای ایران. دو فصلنامۀ علمی ـ پژوهشی جستارهای اقتصادی، 3(6)، 111ـ152.
3
4. بیرو، آلن. (1366). فرهنگ علوم اجتماعی. ترجمۀ باقر ساروخانی. تهران: انتشارات کیهان.
4
5. پیلهور، ع. ا.؛ پوراحمد، ا. (1383). روند رشد و توسعۀ کلانشهرهای کشور(مطالعۀ موردی: شهر مشهد). پژوهشهای جغرافیایی. 36(48)، 103ـ121.
5
6. شابیر، ج.؛ وارد، س. (1379). مدیریت شهر. ترجمۀ پرویز زاهدی. تهران: انتشارات شرکت پردازش و برنامهریزی شهری.
6
7. حجازی جوشقانی، م. (1392). عوامل مؤثّر بر مشارکت سرمایهگذاران بخش خصوصی در پروژههای توسعۀ شهری(نمونۀ موردی: پروژههای مشارکتی شهرداری مشهد)(پایاننامۀ منتشرنشدة کارشناسیارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری)، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
7
8. رسولیمنش، س. م. (1391). تأمین مالی پروژههای شهری با استفاده از روش B.O.T. پنجمین همایش «مالیه شهرداری، مشکلات و راهکارها». تهران: شهرداری تهران. 1ـ9.
8
9. رضوی، م. م.؛ حجازی جوشقانی، م. (1388). سرمایۀ اجتماعی و توسعۀ محلّهای(نمونۀ موردی: محلاّت طلاّب مشهد). مجموعه مقالات چهارمین همایش دانشجویان جغرافیا. تهران: دانشگاه تهران. 1ـ4.
9
10. زاهدی، م. ج.؛ اوجاقلو، س. (1384). بررسی اعتماد اجتماعی و عوامل مؤثّر بر آن در شهر زنجان. مجلّۀ جامعه-شناسی ایران، 6(4)، 95ـ125.
10
11. زنگنه، ی. (1389). درآمدی بر اقتصاد شهری. تهران: انتشارات آذرخش.
11
12. سوری، ع. (1384). سرمایۀ اجتماعی و عملکرد اقتصادی. فصلنامۀ تحقیقات اقتصادی، (69)، 87ـ108.
12
13. شایگان، ف. (1388). بررسی میزان اعتماد مرم به پلیس (مطالعۀ موردی: شهر تهران). فصلنامۀ دانش انتظامی، 10(2)، 37ـ62.
13
14. شیرازی، ع.؛ خداوردیان، ا.؛ و نعیمی، م. (1391). تأثیر اعتماد سازمانی بر بروز رفتارهای شهروندی سازمانی(موردمطالعه: شرکت گاز استان خراسان شمالی). پژوهشنامۀ مدیریت تحوّل، 4(7)، 133ـ154.
14
15. طوسی، م. ع. (1370). مشارکت در مدیریت و مالکیت. تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
15
16. عابدین درکوش، س. (1385). درآمدی به اقتصاد شهری. تهران: انتشارات مرکز نشر دانشگاهی.
16
17. علمی، ز.؛ شارعپور، م.؛ و حسینی، ا. (1384). سرمایۀ اجتماعی و چگونگی تأثیر آن بر اقتصاد. تحقیقات اقتصادی، (71)، 239ـ296.
17
18. علویتبار، ع. (1379). بررسی الگوی مشارکت شهروندان در ادارۀ امور شهرها. تهران: انتشارات سازمان شهرداریهای کشور.
18
19. علیپور، پ؛ زاهدی، م. ج؛ و شیبانی، م. (1388). اعتماد و مشارکت (بررسی رابطه بین اعتماد و مشارکت اجتماعی در شهر تهران). مجلّۀ جامعهشناسی ایران، 10(2)، 109ـ135.
19
20. قربانی، م. (1388). طرح جامع مطالعاتی ـ تحقیقاتی اصلاح و بهبود وضعیت اقتصادی شهرداری مشهد. مشهد، شهرداری مشهد.
20
21. کامران، ف.؛ احمدیان، ا. (1388). بررسی میزان اعتماد اجتماعی مردم به پلیس و عوامل مرتبط با آن در استان ایلام. فصلنامۀ پژوهش اجتماعی، 2(4)، 19ـ40.
21
22. مافی، ع.؛ سقایی، م. (1387). تحلیلی بر گردشگری روستایی در پیرامون کلانشهرها(مطالعۀ موردی: کلانشهر مشهد). فصلنامۀ جغرافیا و توسعۀ ناحیهای، (10)، 21ـ40.
22
23. محمّدیفر، ی.؛ احمدی، م.؛ و هاشمی، س. د. (1389). اعتماد به سازمانهای دولتی و سطح رضایتمندی شهروندان (مطالعۀ موردی: دستگاههای اجرایی استان کرمانشاه). فصلنامۀ تحقیقات فرهنگی، 3(3)، 103ـ127.
23
24. ملازمالحسینی، م.؛ فرجی ملائی، ا. (1391). راهبردهای عملیاتی جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در شهر. اقتصاد شهر، 4(15)، 25ـ35.
24
25. منطقی، م.؛ البدوی، ا.؛ و زبردست، ه. (1386). ارزیابی اعتماد بین شرکا در مشارکتهای راهبردی (موردکاوی: صنعت خودرو ایران). نشریۀ دانش مدیریت، (77)، 105ـ122.
25
26. مهندسین مشاور فرنهاد. (1387). طرح توسعه و عمران کلانشهر مشهد مقدّس، مطالعات پایۀ محیط انسان ساخت. مشهد.
26
27. مهندسین مشاور فرنهاد. (1388). طرح توسعه و عمران کلانشهر مشهد مقدّس، مطالعات پایۀ محیط انسان ساخت (مسکن و نحوۀ سکونت). مشهد.
27
28. Anderson, P., & Narus, H. (1968). Building and maintaining long-term buyer-seller relationship.Harvard University: working paper, 32, 12-21.
28
29. Birou, A. (1987). Encyclopedia of social science (B. Saroukhani, Trans.). Tehran: Keyhan .
29
30. Holsapple, C. W., & Joshi, K. (2000). An investigation of factors that influence the management of knowldage in organization. Journal of Strategic Information Systems, 9(2-3), 235-261.
30
31. Lee, H. J. (2004). The role of competence-based trust and organizational identification in continuous improvement. Journal of Management Psychology, 19(6), 623-639.
31
32. Mayer, R. C, Davis, J. H., & Schoorman, F. D. (1995). An integrative model of organizational trust. Academy of Management Review, 20(3), 709- 734.
32
33. Shabbir, G., & Ward, A. S. (2000). Urban management: Policies and innovations in developing countries (P. Zahedi, Trans.). Iran: Urban Processing and Planning Press.
33
34. Sheng, L. (2011). Foreign investment and urban development: A perspective from tourist cities. Habitat International, 35, 111-117.
34
35. The organization for economic co-operation and development OECD. (2006). Competitive cities in the global economy. Paris: OECD.
35
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر ادغام روستاها و مهاجرت معکوس در توسعۀ شهر جدید بینالود
اهداف: هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر ادغام روستاها و مهاجرت معکوس در توسعۀ شهر جدید بینالود و نیز تأثیرات این اقدام بر این دو روستا میباشد.
روش: روش پژوهش بهکارگرفتهشده در این مقاله «توصیفی ـ تحلیلی» میباشد و جهت ترسیم نقشه، از نرمافزار Arc GIS و برای تحلیل پرسشنامهها از نرمافزار PAWS و آزمونهایی مثل کروسکال-والیس استفاده شده است.
یافتهها: جمعیت شهر جدید بینالود در سال 1390 برابر با 5220 نفر بوده است که اغلب این جمعیت مربوط به ادغام روستاهای اوارشک و فخرداود در این شهر جدید است. ساخت شهر جدید بینالود در محدودۀ فعلی، باعث افزایش قیمت زمین و شکلگیری فرایند مهاجرت معکوس در این دو روستا گردیده است.
نتیجهگیری: پس از بررسیهای اوّلیه مشخّص گردید که تعداد 54 خانوار از ساکنان شهر جدید بینالود که از ساکنان روستاهای اوارشک و فخرداود بودهاند و جمعیت 205 نفری را تشکیل میدهند، جزو مهاجرین معکوس بهشمار میآیند. مکان سکونت قبلی اغلب این افراد، شهر مشهد بوده است و انگیزۀ اصلی آنها برای مهاجرت به مکان قبلی سکونتشان و بازگشت دوباره به بینالود، اشتغال بوده است. در بررسی وضعیت اقتصادی این افراد قبل و بعد از مهاجرت به بینالود، مشخّص گردید که وضعیت اقتصادی آنها بعد از بازگشت به بینالود نسبت به قبل بهتر شده است. علاوه بر این، وضعیت مسکن اغلب این افراد هم نسبت به قبل بسیار بهبود یافته است و مالک مسکن شدهاند. همچنین میزان رضایت این افراد از وضع زندگی خود در شهر جدید بینالود نسبت به مکان قبلی سکونتشان، در حد بالایی قرار دارد.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32124_7b425c96184c1d83bb264dddfebda230.pdf
2017-08-23
25
50
10.22067/geography.v15i1.35272
مهاجرت معکوس
جمعیت
وضعیت اقتصادی
روستا
شهر جدید بینالود
محمد
اجزاء شکوهی
shokuhim@um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
حمیدرضا
وارثی
h.varesi@geo.ui.ac.ir
2
دانشگاه اصفهان
AUTHOR
محمد
قنبری
m.ghanbari233@yahoo.com
3
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
رضا
صمدی
samadi.reza@mail.um.ac.ir
4
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
1. آتش، ف. (1382). شهرهای جدید و آیندۀ شهرنشینی در ایران. ترجمه و تلخیص: حسین حاتمینژاد و ریحانه هاشمی. مجلّۀ شهرداریها، 5(57)، 15ـ23.
1
2. اجزاءشکوهی، م. (1381). یک مدل توسعهای برای شهرهای جدید: تجربۀ شهرهای جدید انگلستان. فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی، 17(65)، 95ـ115.
2
3. احمدیان، م. ع؛ و قاسمی، م. (1392). تحلیلی بر ادغام آبادیها در ساختار کالبدی ـ فضایی شهرها(نمونۀ موردی: مشهد مقدّس). مجلّۀ پژوهش و برنامهریزی روستایی، 2 (3)، 143ـ168.
3
4. بیکمحمّدی، ح.؛ مختاری ملکآبادی، ر. (1382). تحلیلی جغرافیایی بر روند مهاجرت در استان خوزستان. مجلّۀ جغرافیا و توسعه، 1(2)، 21ـ36.
4
5. جمشیدیها، غ. ر؛ و علیبابائی، ی. (1381). بررسی عوامل مؤثّر بر بازگشت مهاجرین افغانی با تکیه بر ساکنین شهرک گلشهر مشهد. فصلنامۀ علوم اجتماعی، 10(20)، 71ـ90.
5
6. جوان، ج. (1390). جغرافیای جمعیت ایران. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.
6
7. خانۀ بهداشت روستای اوارشک و فخرداوود. (1390). شهر جدید بینالود.
7
8. داداشی، م. ر. (1384). بررسی عوامل تحقّقپذیری و شکلگیری خدمات در شهرهای جدید: مجموعۀ خلاصه مقالات همایش بینالمللی شهرهای جدید. تهران: انتشارات شرکت عمران شهرهای جدید.
8
9. زیاری، ک.؛ مهدنژاد، ح.؛ و پرهیز، ف. (1388). مبانی و تکنیکهای برنامهریزی شهری. چابهار: انتشارات دانشگاه بینالمللی چابهار.
9
10. شیخی، م. ت. (1369). جامعهشناسی جهان سوم. تهران: انتشارات اشراقی.
10
11. فیروزنیا، ق.؛ موسیکاظمی، س. م؛ و صادقی طاهری، ا. (1390). مطالعۀ تأثیر ادغام روستا در شهر نمونه: روستاهای ادغامی در شهر کاشان. مجلّۀ جغرافیا و توسعه، 9(25)، 79ـ96.
11
12. قنبری، محمّد. (1390). ارزیابی عملکرد شهر جدید بینالود. (پایاننامۀ منتشرنشدة کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری). دانشکدۀ علوم جغرافیایی و برنامهریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان.
12
13. کامیار، غ. ر. (1387). حقوق شهری و شهرسازی. چاپ سوم. تهران: انتشارات مجد.
13
14. مجتهدزاده، غ. ح. (1383). برنامهریزی شهری در ایران. چاپ پنجم. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
14
15. مشفق، م. (1383). برآورد شاخصهای توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی مناطق روستایی استانهای ایران و بررسی تاثیر آنها بر مهاجرتهای روستایی در دهۀ 1375ـ1365. مجموعه مقالات نخستین همایش انجمن جمعیتشناسی ایران (بهمن 1381). تهران: انتشارات دانشگاه تهران. 293ـ320.
15
16. مصاحبه با ساکنین و شورای روستاهای اوارشک و فخرداود و بنگاههای املاک. (1393).
16
17. معاونت برنامهریزی و توسعۀ شهرداری مشهد. (1393). آمارنامۀ سال 1392 شهر مشهد. مشهد: انتشارات معاونت برنامهریزی و توسعۀ شهرداری مشهد.
17
18. مهندسین مشاور آسمان نقشینه. (1386). خلاصۀ گزارش طرح تفصیلی شهر جدید بینالود. شهر جدید بینالود.
18
19. مهندسین مشاور امکو ایران. (1383). طرح توسعه و عمران شهر جدید بینالود. جلد اوّل، شرکت عمران شهر جدید بینالود؛ شهر جدید بینالود.
19
20. مهندسین مشاور مهرازان. (1383). طراحی باغ ایرانی در شهر جدید بینالود. شهر جدید بینالود.
20
21. نقدی، ا. (1383). تحوّلات شهر و شهرنشینی در ایران. مجموعه مقالات نخستین همایش انجمن جمعیت-شناسی ایران(بهمن 1381). تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 323ـ342.
21
22. نگهبان مروی، م. (1381). شهرهای جدید و نقش آنها در تمرکززدایی از مادرشهرها مورد: شهر جدید گلبهار(پایاننامۀ منتشرنشدة کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری). دانشکدۀ جغرافیا و برنامهریزی محیطی، دانشگاه سیستانوبلوچستان، زاهدان.
22
23. واحد املاک شرکت عمران شهر جدید بینالود. (1393). قیمت کارشناسی زمینهای شهر جدید بینالود. شهر جدید بینالود: انتشارات شرکت عمران شهر جدید بینالود.
23
24. وارثی، ح. ر. (1382). جایگاه شهرهای جدید ایران در نظام شهرسازی. نشریۀ سپهر، 47(12)، 19ـ24.
24
25. وارثی، ح. ر؛ اذانی، م؛ و حاجینسب، ح. (1387). تحلیلی از وضعیت شهر جدید رامشار با توجّه به عدم جمعیتپذیری، مجلّۀ پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان، 32(4)، 47ـ68.
25
26. وارثی، ح. م؛ قنبری، م. (1393). برنامهریزی شهرهای جدید از تئوری تا عمل(با تأکید بر ایران). مشهد: انتشارات رحیمینژاد.
26
27. Atash, F., & Shirazi Beheshtihia, Y. S. (1998). New towns and their practical challenges: The experience of Poulad Shahr in Iran. Habitat, 22(1), 1-13.
27
28. B Leonard, J. (1998, September). New town and the developing world: A viable policy? Paper presented at the International Conference of Urban Development and New Towns, Isfahan University, Isfahan.
28
29. Cho-Yam Lau, J. (2011). Spatial mismatch and the affordability of public transport for the poor in Singapore’s new town. Cites, 28, 230-237.
29
30. Eddie, H., & Manfred, L. (2005). A study of commuting patterns of new town residence in Hong Kong. Habitat, 29, 421-437.
30
31. Madanipour, A. (2005, June). Why do we build a new town? Expression of British and Iran. Proceedings of the International Conference of New Towns, Tehran, Iran, 64-78.
31
32. Ziari, K. (2006). The planning and function of new towns in Iran. Cities, 6(23), 410-423.
32
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی و تحلیل فضایی وضعیت کالبدی مسکن محلاّت شهری پیرانشهر
اهداف: شهر باید بهگونهای باشد که نیازهای جمعیتی را پاسخگو باشد. برایناساس در مقولۀ مسکن بهعنوان یکی از اساسیترین نیازهای زندگی انسان، این امر باید بهگونهای تدوین گردد که افراد با کمترین شکاف و اعتراض نسبت به استحقاق حقوق خود مواجه باشند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و تحلیل فضایی وضعیت کالبدی مسکن محلاّت شهری پیرانشهر صورت گرفته است.
روش تحقیق: نوع تحقیق در این پژوهش «کاربردی ـ توسعهای» و روش بررسی «توصیفی ـ تحلیلی» است. جامعۀ آماری محلاّت شهر پیرانشهر در سال 1391 میباشد. شاخصهای موردبررسی شامل 5 دستۀ اصلی قدمت بنا، کیفیت ابنیه، ریزدانگی واحدهای مسکونی، تعداد طبقات و مصالح میباشد. جهت تجزیهوتحلیل اطّلاعات مذکور، از مدل Fuzzy TOPSIS و ANP استفاده گردید.
یافتهها و نتایج: نتایج حاصل از تحلیلهای انجامشده، نشان میدهد که 7/26 درصد از محلاّت شهر دارای تعداد طبقات با کیفیت مطلوب، 3/33 درصد با کیفیت متوسّط و 40 درصد دارای کیفیت نامناسب میباشند.
نتیجهگیری: یافتههای بهدستآمده حاکی از آن است که بیشتر محلاّت در بخش جنوبی شهر بهلحاظ شاخصهای کلّی مسکن، در وضعیت مناسبی نمیباشند. این خود نشاندهندۀ نوعی بیعدالتی فضایی میباشد. امید است هرچه سریعتر درجهت بهبود کلّی وضعیت مسکن این منطقه، بهخصوص نواحی محروم و بهبود کیفیت زندگی اقدامات لازم انجام شود.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32136_77d57c9a00bea31c167b57e4d9fffc11.pdf
2017-08-23
51
76
10.22067/geography.v15i1.38366
وضعیت کالبدی مسکن
تحلیل فضایی
پیرانشهر
تحلیل شبکه
Fuzzy TOPSIS
مجتبی
رفیعیان
rafiei_m@modares.ac.ir
1
دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
عیسی
ابراهیم زاده
iebrahimzadeh@gmail.com
2
دانشگاه سیستان وبلوچستان
AUTHOR
سید احمد
حسینی
ahmad.hosseini2011@yahoo.com
3
دانشگاه سیستان و بلوچستان
LEAD_AUTHOR
دیمن
کاشفی دوست
kashefidust@yahoo.com
4
دانشگاه سیستان وبلوچستان
AUTHOR
1. بهزادنسب، ج. (۱۳۷۳). مسکن روستایی در ایران: مجموعه مقالات سمینار توسعۀ مسکن در ایران. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی.
1
2. پرهیز، ف.؛ صمامشریعت، ج.؛ و زیاری، ک.(1391). تحلیلی بر وضعیت مسکن در استان لرستان با استفاده از مدل تحلیل عاملی(تاکسنومی عددی و ویلیامسون). فصلنامۀ برنامهریزی منطقهای، 8 (2)، 29ـ42.
2
3. پوردیهمی، ش.؛ نورتقانی، ع.(1392). هویت و مسکن بررسی سازوکار تعامل هویت ساکنین و محیط مسکونی. فصلنامۀ مسکن و محیط روستا، 141 (32)، 3ـ18.
3
4. توفیق، ف. (۱۳۸۲). برنامهریزی مسکن: مجموعه مقالات آموزشی برنامهریزی مسکن. تهران: سازمان ملّی زمین و مسکن.
4
5. حکمتنیا، ح.؛ انصاری، ژ. (1391). برنامهریزی مسکن شهر میبد با رویکرد توسعۀ پایدار. پژوهش-های جغرافیای انسانی، 79(1)، 173ـ190.
5
6. حیدرآبادی، ا. (۱۳۸۰). بررسی تأثیر جمعیت بر شاخصهای مسکن، (پایاننامة کارشناسیارشد جمعیت شناسی)، داشکاه تهران، ایران. تهران.
6
7. درکوش، س. (1386). در آمدی به اقتصاد شهری. چاپ چهارم. مرکز نشر دانشگاهی.
7
8. دژکام، ل. (۱۳۷۳). دولت و مسئلۀ مسکن: مجموعه مقالات سمینار توسعۀ مسکن ایران. جلد ۱. چاپ اوّل. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی، 253-264.
8
9. رفیعی، م؛ چگنی، ع. (1374). شاخصهای بینالمللی مسکن. اقتصاد مسکن، 15(15)، 19ـ38.
9
10. روستایی، ش؛ احدنژاد، م.؛ اصغری زمانی، ا.؛ و زنگنه، ع. (1391). بررسی شاخصهای کالبدی ـ اجتماعی مسکن در تعیین بلوکهای فقیرنشین با استفاده از مدل تحلیل عاملی (مطالعۀ موردی: شهر کرمانشاه). پژوهشهای جغرافیای انسانی، 44(81)، 141ـ156.
10
11. زیاری، ک.؛ قرخلو، م.؛ و بابانژاد طهری، ج. (1389). مقایسۀ تطبیقی شاخصهای کمّی و کیفی مسکن شهر بابل با نقاط شهری کشور با تأکید بر شهر سالم. فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی، 97(2)، 83ـ116.
11
12. زیاری، ک.؛ پرهیزگار، ف.؛ مهدنژاد، ح.؛ و اشتری، ح. (1388). ارزیابی مسکن گروهای درآمدی (نمونۀ موردی: استان لرستان). پژوهشهای جغرافیای انسانی، 42(74)، 1ـ21.
12
13. ستّارزاده، د. ( ۱۳۸۵). بررسی جمعیت شناختی وضعیت مسکن در ایران به تفکیک استانها، (پایان-نامه کارشناسی ارشد جمعیتشناسی)، دانشگاه تهران، ایران.
13
14. سرتیپیپور، م. (1385). شاخصهای معماری مسکن روستایی در ایران. نشریۀ هنرهای زیبا، 22(22)، 43ـ53.
14
15. عزیزی، م. (1382). جایگاه شاخصهای مسکن در فرایند برنامهریزی مسکن. مجلّۀ هنرهای زیبا، 17(17)، 31-42،
15
16. عزیزی، م. (1384). تحلیلی بر جایگاه و دگرگونی شاخصهای مسکن شهری در ایران. مجلّۀ هنرهای زیبا، 23(23)، 25ـ34.
16
17. فقهی فرهمند، ن. (1388). اولویتهای اقتصادی و اجتماعی عوامل کلیدی کیفی مسکن. مجلّۀ دانش و توسعه، ۲۶(16)، 170ـ189.
17
18. فنّی، ز.؛ دویران، ا. (1387). تأمّلاتی در مسائل زمین و مسکن. نشریۀ شهر نگار، 50، 9ـ22.
18
19. محمّدی لرد، ع. (1388). فرایندهای تحلیل شبکه-ای ANP و تحلیل سلسلهمراتبی AHP. تهران: انتشارات البرز فرادانش.
19
20. مدیری، م.؛ حسینی، س. ا. (1393). ارزیابی کمّی و کیفی مسکن شهری رویکردی جهت دستیابی به عدالت اجتماعی (نمونۀ موردی: مناطق شهری استان خراسان رضوی). نگرشهای نو در جغرافیای شهری، 12(5)، 127ـ148.
20
21. ملکی، س. (1383). بررسی نقش شاخصهای اجتماعی در برنامهریزی توسعۀ مسکن (شهر ایلام). فصلنامۀ مسکن و انقلاب، 104(3)، 57ـ74.
21
22. ولی_زاده، ب. (1380). برآورد تقاضای مسکن در مناطق شهری آذربایجان شرقی، (پایانامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری)، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، ایران.
22
23. Chang, Y. H., Yeh, C. H. (2002). A survey analysis of service quality for domestic airlines. European Journal of Operational Research, 139, 166-177.
23
24. Dumreicher, H., & Kolb, B. (2008). Place as a social space: Fields of encounter relating to the local sustainability process. Journal of Environmental Management, 87, 317–328.
24
25. Garcia, M., Javier, F. O., Jeronimo, A. B., Pablo, Ar. B., & Rocio P. B. (2008). Farmland appraisal based on the analytic network process. Journal of Global Optimization, 42, 143-155.
25
26. Gay, W. (1987). Fire station location: Analysis and technology. Washington, D. C: International City Management Association (MIS Report).
26
27. Hewitt, W. E. (1998). The role of inter-national municipal cooperation in housing the developing world's urban poor: The Toronto–São Paulo example. Habitat International, 22 (4), 422-439.
27
28. Knapp, E. (1982). Housing problems in Third world. university of Stuttgart, Germany: Aufl publication.
28
29. Mills, G., Gubits, D., Larry, O., Long, D.,Feins, J., Kaul, B., … & Jones, A. (2006). Effects of housing vouchers on welfare families.Cambridge, MA: Abt Associates Inc.
29
30. Ozorhon, B., Dikmen, I., & Birgonul, M. T. (2007). Using analytic network process for performance measurement in construction. Journal of Management in Engineering, 23(3), 156–163.
30
31. Promentilla, M. A. B., Furuichi, T., Ishii, K., & Tanikawa, N. (2006). Evaluation of remedial countermeasures using the analytic network process. Waste Management, 26, 1410–1421.
31
32. Saaty, T. L. (1999).Fundamentals of the analytic network process. In Proceedings of International Symposium on AnalyticalHierarchy Process, Japan: Kobe.
32
33. Wang, Y. J. (2008). Applying FMCDM to evaluate financial performance of domestic airlines in Taiwan. Expert Systems with Applications, 34, 1837–1845.
33
34. Winston, M., & Pareja, E. (2008). Sustainable housing in the urban context: International sustainable development indicator sets and housing. Social Indicators Research, 87) 2(, 211-221.
34
35. Zadeh, L. A (1965). Fuzzy sets. Information and Control, 8, 338-353.
35
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل نقش گردشگری درتوسعۀ پایدار منطقه ای و رتبه بندی عوامل تأثیرگذار آن براساس مدل F,ANP)مطالعۀ موردی: شهرستان مراغه)
اهداف: گردشگری یک عامل مهم در استقرار منابع گوناگون و توسعۀ مناطق کمتر توسعهیافته به-شمار میرود. با بهرهگیری حسابشده از توسعۀ گردشگری، میتوان زمینۀ توسعۀ اقتصادی، اجتماعی ـ فرهنگی و محیطزیستی بسیاری از مناطق محروم را فراهم آورد. در این پژوهش، هدف این است که نخست نقش گردشگری در توسعۀ منطقهای شهرستان مراغه بررسیگردد؛ سپس عوامل تأثیرگذار گردشگری در منطقه اولویتبندی شود. همچنین راهکارهایی برای توسعة پایدار گردشگری ارائه شود تا ضمن افزایش منافع حاصل از آن، بتوان تأثیرات منفی آن را به حداقل کاهش داد.
روش: این پژوهش با توجّه به نوع هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی ـ تحلیلی و همبستگی است. جامعة آماری پژوهش شامل کارشناسان، متخصّصان (اساتید دانشگاهی رشتههای مربوط)مسئولین سازمانها و ادارات و مردم محلّی شهرستان مراغه، با جامعۀ آماری 15000 نفر و تعداد نمونه 400 نفر است. روش گردآوری دادهها و اطّلاعات در این پژوهش، روش کتابخانهای و میدانی (پرسشنامه) است. برای تجزیهوتحلیل دادهها و آزمون فرضیات پژوهش از تحلیل رگرسیون خطّی ساده، آزمون t و مدل F,ANP استفاده شده است.
یافتهها/ نتایج: نتایج پژوهش حاکی از این است که ضریب تعیین بین متغیّر مستقل (توسعۀ گردشگری) متغیّر وابسته (توسعۀ اقتصادی) برابر 13/0 است. به عبارت دیگر، توسعۀ گردشگری 13درصد تغییرات متغیّر وابسته را توجیه میکند. همچنین در بُعد اجتماعی و فرهنگی نیز توسعۀ گردشگری 31 درصد تغییرات ایجادشده در متغیّر وابسته را پیشبینی (توجیه) و خطّیبودن رابطه بین دو متغیّر توسعۀ گردشگری و توسعۀ اجتماعی ـ فرهنگی را تأیید کرده و نشان میدهد توسعۀ گردشگری همانند بُعد اقتصادی، در بهبود وضعیت اجتماعی و فرهنگی شهرستان نیز تأثیر داشته است. همچنین در بُعد زیستمحیطی نیز گردشگری در محل تأثیر گذاشته است. نتایج رتبهبندی عوامل تأثیرگذار نیز براساس ترکیب تحلیل عاملی (FA) و تحلیل شبکهای (ANP) بهترتیب عبارتاند از: افزایش کیفیت محیطزیست، گسترش امکانات بهداشتی و خدمات رفاهی، افزایش حساسیت به محیط، افزایش درآمد.
نتیجهگیری: نتایج بهدستآمده از تحلیل آماری رگرسیون خطّی و آزمون t نشان داد بین توسعۀ گردشگری و توسعۀ اجتماعی ـ فرهنگی، اقتصادی و زیستمحیطی منطقه رابطۀ معناداری وجود دارد.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32195_646c9d9a85810a6eb6c1929908e201be.pdf
2017-08-23
77
100
10.22067/geography.v15i1.49857
گردشگری
توسعۀ پایدار
منطقه
مدل F,ANP
شهرستان مراغه
رسول
افسری
afsari1369@alumni.ut.ac.ir
1
دانشگاه علم و صنعت ایران
LEAD_AUTHOR
اسفندیار
زبردست
afsari1369@ut.ac.ir
2
دانشگاه تهران
AUTHOR
1. استعلاجی، ع.؛ اللهقلینژاد، م. (1390). برنامهریزی توسعۀ پایدار با تأکید بر گردشگری(مطالعۀ موردی: سرعین و روستاهای اطراف). فصلنامۀ جغرافیا، (30)، 129ـ144.
1
2. اکبرپور سراسکانلرود، م.؛ رحیمی، م.؛ و محمّدی، ف. (1390). سنجش تأثیرات گردشگری بر ابعاد توسعۀ پایدار(مطالعۀ موردی: شهرستان هشترود). فصلنامۀ برنامهریزی منطقهای، (3)، 93ـ104.
2
3. تولاّیی، س.؛ شاهدی، ی. (1387). ارزیابی آثار دموگرافیک و فرهنگی گردشگری در سرعین اردبیل. نشریۀ تحقیقات کاربردی علوم جغرافیا، 8 (11)، 191ـ206.
3
4. حیدری، ر. (1386). مبانی برنامهریزی صنعت گردشگری. تهران: انتشارات سمت.
4
5. رنجپور، ر.؛ کریمی تکانلو، ز.؛ و نجفینسب، م. ح.(1390). بررسی فرضیۀ توریسم منجر به رشد در ایران طی دورۀ 1388ـ1347. فصلنامۀ تحقیقات توسعۀ اقتصادی، 1(3)، 115ـ134.
5
6. ضرّابی، ا.؛ اسلامی پریخانی، ص. (1390). سنجش تأثیرات اقتصادی، اجتماعی ـ فرهنگی و زیستمحیطی گردشگری (مطالعۀ موردی شهرستان مشکینشهر). فصلنامۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی، (75)، 37ـ52.
6
7. فاضلنیا، غ.؛ رجائی، م.؛ و حکیمدوست، ی. (1393). کاربرد تحلیل عاملی در ارزیابی توسعۀ مکانی فضایی مناطق روستایی شهرستان تنکابن. فصلنامۀ جغرافیا و آمایش شهری ـ منطقهای، 10(1)، 97ـ 112.
7
8. مرکز آمار ایران. (1390). سرشماری نفوس و مسکن.
8
9. میرزایی، ر. (1388) تأثیر توسعۀ گردشگری روستایی بر اشتغال در منطقۀ اورامانت کرمانشاه. فصلنامۀ روستا و توسعه، 4(4)، 49ـ76.
9
10. Andraz, J. M., Norte, N. M., & Gonçalves, H. S. (2015). Effects of tourism on regional asymmetries: Empirical evidence for Portugal. Tourism Management, 50, 257-267.
10
11. Neves, P. (2006). Tourism: Towards sustainable regional development. (Unpublished master's thesis). Royal Institute of Technology, Stockholm, Sweden.
11
12. Nurkovic´, R. (2010). Influence of tourism on the regional development of Bosnia and Herzegovina. Internacional Journal of Euro-Mediterranean Studies, 2(2), 201-214.
12
13. Pessoa, A. (2009). Tourism and regional competitiveness: The case ofthe Portuguese Douro Valley. Revista Portuguesa de Estudos Regionais, 18, 55-75.
13
14. World Tourism Organization & European Travel Commission. (2007). Handbook on tourism market segmentation: Maximising marketing effectiveness. Madrid, Spain: World Tourism Organization.
14
15. Zebardast, E. (2013). Constructing a social vulnerability index to earthquake hazards using a hybrid factor analysis and analytic network process (F’ANP) model. Natural Hazards, 65(3), 1331–1359
15
ORIGINAL_ARTICLE
ماهیت سطح بندی زیرساختهای گردشگری روستایی با استفاده از رویکرد رافست (مطالعۀ موردی: دهستان های شهرستان کرمان)
اهداف: امروزه صنعت گردشگری از ارکان توسعۀ پایدار در هر جامعهای محسوب میشود. در این صنعت، وجود زیرساختهای مناسب، مدیریت عاقلانه و مدبّرانه در جنبههای مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، آمایش جاذبهها و ایجاد تسهیلات، امکاناتی است که دسترسی را بیشازپیش آسان میسازد. هدف تحقیق حاضر، سطحبندی دهستانهای شهرستان کرمان از نظر زیرساختهای موجود گردشگری است.
روش: روششناسی تحقیق، توصیفی ـ تحلیلی برمبنای شیوۀ اسنادی میباشد که در این مسیر، از تکنیک رافست جهت رتبهبندیِ زیرساختهای گردشگری روستایی شهرستان کرمان استفاده شده است.
یافتهها/ نتایج: یافتههای تحقیق نشان میدهد که در بین دهستانهای شهرستان کرمان براساس زیرساختهای گردشگری روستایی، دهستانهای باغین و محیآباد، بالاترین سطح برخورداری و دهستان-های گروه، دهمیرزا، هوتک، پایینترین سطح زیرساخت گردشگری را به خود اختصاص دادهاند. دهستانهای کاظمآباد، سیرچ و لنگر در حالت بینابین، سطح و ناحیۀ مرزی را به خود اختصاص دادهاند.
نتیجهگیری: در بین دهستانهای شهرستان کرمان از نظر برخورداری زیرساختها، توازن برقرار نیست و یک شکاف ملموس از نظر دسترسی به زیرساختهای گردشگری روستایی وجود دارد. بنابراین میتوان دهستانهای شهرستان کرمان را از نظر زیرساخت-های موجود گردشگری روستایی به سه سطح توسعه-یافته، نیمهبرخوردار و محروم سطحبندی کرد. دهستانهای گروه و دهمیرزا(بخش راین)، هوتک(بخش چترود)، تقریب بالا را به خود اختصاص دادهاند. دهستانهای باغین(بخش مرکزی) و محی-آباد(بخش ماهان)، تقریب پایین مجموعۀ زیرساختهای موجود گردشگری را به خود اختصاص دادهاند. دهستانهای کاظمآباد(بخش چترود)، سیرچ(بخش شهداد) و لنگر(بخش ماهان) با کسب سطح پایین زیرساختهای گردشگری، ناحیۀ مرزی را به خود اختصاص دادهاند.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32223_4983070cb9e8138bd7b3aa4dd8821781.pdf
2017-08-23
101
121
10.22067/geography.v15i1.52595
گردشگری روستایی
زیرساخت های گردشگری
توسعۀ پایدار روستایی
رویکرد راف ست
شهرستان کرمان
حجّت اله
شرفی
hojjat.sharafi@yahoo.com
1
دانشگاه شهید باهنر کرمان
LEAD_AUTHOR
مرضیه
جعفری
marziehjafari93@yahoo.com
2
دانشگاه تهران
AUTHOR
مسلم
قاسمی
moslemghasemi93@gmail.com
3
دانشگاه شهید باهنر کرمان
AUTHOR
1. افتخاری، ع.؛ پورطاهری، م.؛ و مهدویان، ف.(1390). اولویتبندی ظرفیتهای گردشگری مناطق روستایی شهرستان نیر. فصلنامۀ جغرافیا و توسعه، 9(24)، 23ـ38.
1
2. پاپلی یزدی، م. ح.؛ سقایی، م. (1390). گردشگری: ماهیت و مفاهیم. چاپ ششم. تهران: انتشارات سمت.
2
3. پورطاهری، م.؛ سجاسی قیداری، ح.؛ و صادقلو، ط.(1389). سنجش و اولویتبندی پایداری اجتماعی در مناطق روستایی، با استفاده از تکنیک رتبهبندی براساس تشابه به حلّ ایدهآل فازی (مطالعۀ موردی: دهستان حومۀ بخش مرکزی شهرستان خدابنده). فصلنامۀ پژوهشهای روستایی، بهار، 1(1)، 1ـ31.
3
4. جوادی، ع.؛ رازقی، س؛ و عبّاسیپور، س. (1392). تشخیص مقیاس فازی در الگوریتم تصمیمگیری با به-کارگیری ممیّز اعداد ورودی و شاخص. اوّلین کنفرانس ملّی مهندسی صنایع و سیستمها، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد، 1ـ10.
4
5. رضوانی، م. (1387). توسعۀ گردشگری روستایی با رویکرد گردشگری پایدار. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
5
6. سجّادیان، م.؛ برفی، ز؛ و قهرمانی، م. م. (1393). تحلیل قابلیت استفادۀ جذابیت دامنهنوردی در گردشگری روستایی دهستانهای شهرستان آمل با بهرهگیری از AHP، روشGIS, Step Function . فصلنامۀ جغرافیا و برنامهریزی شهری چشمانداز زاگرس، 6(2)، 75ـ 92.
6
7. سجاسی قیداری، ح.؛ رکنالدّین افتخاری، ع.؛ و -پورطاهری، م. (1393). اولویتبندی سطح کارآفرینی اکوتوریستی در مناطق روستایی. مجلّۀ پژوهش و برنامهریزی روستایی، 3(5)، 13ـ27.
7
8. فرجی سبکبار، ح.؛ رضوانی، م. ر.؛ بهناممرشدی، ح.؛ و روستا، ح. (1393). سطحبندی فضایی محورهای گردشگری استان فارس برمبنای خدمات و تسهیلات گردشگری. مجلّۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی، 46(3)، 561ـ 586.
8
9. قادری، ا.؛ فرجی راد، ع.؛ و بروجی، س. (1390). جایگاه گردشگری در سیاستها و برنامههای توسعۀ مناطق آزاد(مطالعۀ موردی: قشم). فصلنامۀ جغرافیایی فضای گردشگری، 1(1)، 101ـ 114.
9
10. قدیری معصوم، م.؛ استعلاجی، ع.؛ و پازکی، م. (1389). گردشگری پایدار(روستایی و عشایری). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
10
11. مرکز آمار ایران. (1390). سرشماری نفوس و مسکن کشور، سالنامۀ استان کرمان.
11
12. مطیعی لنگرودی، س. ح.؛ دادورخانی، ف.؛ رضائیه آزادی، م.؛ و شریفی، ا. (1393). برنامهریزی راهبردی توسعۀ گردشگری(مطالعۀ موردی: تفرّجگاه بند ارومیه). مجلّۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی، 46(3)، 523ـ 540.
12
13. میر فخرالدّینی، س. ح؛ پیرو، س.(1391). ارائۀ روششناسی تلفیقی با استفاده از مدل کانو و گسترش عملکرد کیفیت، بهمنظور بهبود کیفیت خدمات بانکی؛ رویکرد مجموعههای راف. مجلّۀ چشمانداز مدیریت صنعتی، 2(8)، 61ـ89.
13
14. Akca, H) .2006). Assessment of rural tourism in Turkey using SWOT analysis. Journal of Applied Sciences, 6(13), 2837-2839.
14
15. Eveline, S., Leeuwen, V., Nijkamp, P., & Riveted, P. (2015). A meta-analytic comparison of regional output multipliers at different spatial levels: Economic impacts of tourism. Advances in Tourism Economics, 13-33. doi: 10. 1007/ 978- 3-7908- 2124- 6
15
16. Gartner, W. C. (2004). Rural tourism development in the USA. International Journal of Tourism Research, 6(3), 151-164.
16
17. Jianchao, X., Wang, X., Kong, Q., & Zhang, N. (2015). Spatial morphology evolution of rural settlements induced by tourism: A comparative study of three villages in Yesanpo tourism area. Journal of Geographical Sciences, 25(4), 497-511.
17
18. Sharply, R. (2014). Host perceptions of tourism: A review of the research. Tourism Management, 42, 37-49.
18
19. Stetic, S., Simicevic, D., & Stanic, S. (2012). The role of sustainable development in the management of rural tourism destinations. Journal of Settlements and Spatial Planning, 1, 131-137.
19
20. Yang, Y., Kevin, K. F., Wong, T., & Tongkun, W. (2012). How do hotels choose their location? Evidence from hotels in Beijing. International Journal of Hospitality Management 31, 668-675.
20
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تطبیقی کیفیت زندگی روستائیان مهاجر به روستاهای پیراشهری (مطالعۀ موردی: دهستان تبادکان شهرستان مشهد)
اهداف: اﻣﺮوزه ﺑﻬﺒـﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﻫﺪف اﺻﻠﻲ ﺗﻤﺎم ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪها و سیاستها و ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺸﺘﺮک ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﺳـﻄﻮح ﻣﺤﻠّﻲ، ﻣﻠّﻲ و ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ است. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی تطبیقی کیفیت زندگی روستائیان مهاجر به نواحی پیراشهری کلانشهر مشهد نسبت به قبل از مهاجرت، یعنی کیفیت زندگی آنها در مبدأ مهاجرت، تدوین گردیده است.
روش: روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی با رویکرد تطبیقی است. جهت پیگیری کیفیت زندگی مهاجران روستایی در طول زمان، از طرح تحقیق «شبه پانل» استفاده گردید. در این مطالعه، کیفیت زندگی به کمک 17 مؤلّفه و 56 متغیّر در دو بُعد عینی و ذهنی در طیف لیکرت بررسی شد. آلفای کرونباخ 79/0 حاکی از پایایی مطلوب ابزار تحقیق است.
یافتهها/ نتایج: براساس نتایج آزمون تیجفت نمونهای، در بُعد اقتصادی میانگین کیفیت زندگی از 03/2 به 41/2، در بُعد اجتماعی از 64/2 به 79/2 و در بُعد کالبدی از 02/2 به 58/2 در بعد از مهاجرت، بهطور معناداری افزایش داشته است. اگرچه میانگین کیفیت زندگی روستائیان در قبل و بعد از مهاجرت به روستاهای پیراشهری پایین-تر از میانۀ نظری است، امّا نتایج حاکی از آن است که بهبودی نسبی در کیفیت زندگی ساکنان روستاهای پیراشهری نسبت به گذشته ایجاد گردیده است، بهطوریکه میانگین کیفیت زندگی از 35/2 به 65/2 افزایش یافته است.
نتیجهگیری: روستاهای پیراشهری علیرغم اختلاف زیاد با مقولۀ توسعۀ پایدار روستایی بهجهت مجاورت با کلانشهر مشهد، دارای امتیازات خاصّی نسبت به سایر روستاهای شهرستان هستند. بدیهی است ریشۀ اصلی مهاجرتهای روستاشهری در وضعیت نابسامانِ اقتصادی و معیشتی روستاهای کشور نهفته است.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32248_30b7fcf364c99064b7e75186a7b6ce5c.pdf
2017-08-23
123
149
10.22067/geography.v15i1.45665
شهرستان مشهد
دهستان تبادکان
روستاهای پیراشهری
مهاجرت
کیفیت زندگی
مریم
قاسمی
magh30@um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
نشاط
امیدوار
omidvar.neshat@stu-mail.um.ac.ir
2
دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
الهام
عاشوری
el_as845@stu-mail.um.ac.ir
3
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
زهرا
نسیمی
nasimi.zahra@stu-mail.um.ac.ir
4
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
1. احمدوند، م.؛ هدایتی، س.؛ و عبداللّهی، خ. (1391). بررسی تأثیر رفاه و سرمایه بر کیفیت زندگی در مناطق روستایی شهرستان بویراحمد. مجلّۀ پژوهش و برنامهریزی روستایی، 1(2)، 89ـ112.
1
2. احمدیان، م. ع. (1385). حاشیهنشینی. مجّلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد. 25(3)، 826ـ836.
2
3. امیدی، ا. (1387). کیفیت زندگی در برنامههای توسعۀ ایران (پایاننامة منتشرنشدة کارشناسی ارشد برنامهریزی و رفاه اجتماعی)، دانشکدۀ علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
3
4. بریمانی، ف.؛ جعفری، م.؛ و بلوچی، ع. (1392). سنجش و تحلیل کیفیت زندگی در نواحی روستایی (مطالعۀ موردی: دهستان مهبان، شهرستان نیکشهر). چشمانداز جغرافیایی در مطالعات انسانی، 8 (23)، 41ـ54.
4
5. بریمانی، ف.؛ راستی، ه. (1393). ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻄﺒﻴﻘﻲ ﻣﻴﺰان دﻗّﺖ روشﻫﺎی AHP ﻓﺎزی و AHP ﻛﻼﺳﻴﻚ ﺑﺮای رتبۀ ﺷﺎﺧﺺﺑﻨﺪی زﻧﺪﮔﻲﻫﺎی ﻣﺆﺛّﺮ ﺑﺮ ﻛﻴﻔﻴﺖ (ﻣﻄﺎلعۀ ﻣﻮردی: دﻫﺴﺘﺎن ﻣﻬﺒﺎن ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻧﻴﻜﺸﻬﺮ). فصلنامۀ جغرافیا و توسعه، 12 (34)، 1ـ14.
5
6. پورطاهری، م.؛ رکنالدّین افتخاری، ع.؛ و فتّاحی، ا. (1390). ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی روستایی(مطالعۀ موردی: دهستان خاوهشمالی استان لرستان). مجلّۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی(پژوهشهای جغرافیایی)، 43(76)، 13ـ31.
6
7. جمعهپور، م.؛ عیدی تراکمه، ه. (1392). پژوهش کیفی دربارۀ کیفیت زندگی مهاجران فصلی نیروی کار جوان روستایی از شهرستان کلیبر به تهران. توسعۀ محلّی (روستایی ـ شهری)، 5 (1)، 111ـ132.
7
8. حاتمینژاد، ح.؛ منوچهری میاندوآب، ا.؛ فرجی ملائی، ا.؛ و فرهادی، ص. (1390). تحلیل کیفیت زندگی روستاهای ادغامشده در شهر(مطالعۀ موردی: شهر میاندوآب). فصلنامۀ جغرافیا و توسعۀ ناحیهای، 9(16)، 219ـ243.
8
9. خراسانی، م. ا؛ رجایی، س. ع. (1393). نگرشی بر پویش جمعیتی در روستاهای پیراشهری. مجموعه مقالات اوّلین همایش توسعۀ پایدار روستایی در افق 1404، شاهینشهر اصفهان، 1ـ9.
9
10. خواجه شاهکوهی، ع.؛ جویباری، م.؛ و صمدی، ر. (1391). بررسی نقش سرمایۀ اجتماعی در نوسازی بافتهای فرسودۀ شهری (مطالعۀ موردی: شهر جویبار). مجلّۀ جغرافیا و آمایش شهری ـ منطقهای، 8(3)، 15 ـ 26.
10
11. خواجه شاهکوهی، ع.؛ مینایی، ف. (1392). بررسی تطبیقی کیفیت زندگی در شهرهای گردشگری و غیرگردشگری (مطالعۀ موردی: شاندیز و چناران). مجلّۀ برنامهریزی و توسعۀ گردشگری، 3(10)، 49ـ64.
11
12. دواس، د. (1376). روش پیمایشی در تحقیق اجتماعی. ترجمۀ مریم رفعتجاه و رخساره کاظم. ویراست عبدالحسین نیکگهر، تهران: مرکز ترجمه و نشر کتاب.
12
13. رضوانی، م. ر.؛ منصوریان، ح. (1387). سنجش کیفیت زندگی: بررسی مفاهیم، شاخصها، مدلها و ارائۀ مدل پیشنهادی برای نواحی روستایی. روستا و توسعه، 11(3)، 1ـ26.
13
14. رضوانی، م. ر.؛ منصوریان، ح.؛ و شکیبا، ع. (1387). ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی روستایی. فصلنامۀ علمی پژوهشی و رفاه اجتماعی، 30 و 31(8)، 35ـ60.
14
15. رکنالدّین افتخاری، ع.؛ فتّاحی، ا.؛ و پورطاهری، م. (1389). ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی روستایی(مطالعۀ موردی: دهستان خاوۀ شمالی، استان لرستان). فصلنامۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی، 2(43)، 13ـ33.
15
16. عیسیلو، ع. ا؛ بیات، م.؛ و بهرامی، ع. (1393). انگارۀ زیستپذیری؛ رهیافتی نوین جهت ارتقای کیفیت زندگی در جوامع روستایی(مطالعۀ موردی: شهرستان قم، بخش کهک). مجلّۀ مسکن و محیط روستا، 33 (146)، 107ـ120.
16
17. غفّاری، غ.؛ امیدی، ر. (1387). کیفیت زندگی در برنامههای عمرانی و توسعۀ ایران. نشریۀ رفاه اجتماعی، 30و31(8)، 9ـ33.
17
18. غفّاری، غ.؛ امیدی، ر. (1388). کیفیت زندگی شاخص توسعۀ اجتماعی. چاپ اوّل. انتشارات کتاب شمس.
18
19. قنبری، ی.؛ رحیمی، ح.؛ و احمدیان، م. (1392). سنجش و ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق روستایی(مطالعه موردی: دهستان میانده، شهرستان فسا). مجلّۀ پژوهش و برنامهریزی روستایی، 2(3)، 73ـ95.
19
20. کوچکینژاد، ف.؛ رمضانزاده لسبوئی، م.؛ معصومپور سماکوش، ج.؛ و فتّاحی، ا. (1390)، بررسی و سنجش کیفیت زندگی در نواحی روستایی بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه. چشمانداز جغرافیایی، 6(14)، 120ـ138.
20
21. مرکز آمار ایران. (1390). سالنامۀ آماری استان خراسان رضوی.
21
22. مرکز آمار ایران، شناسنامۀ آبادیهای استان خراسان رضوی، سالهای 1345 تا 1390.
22
23. Adell, G. (1999). Theories and models of the peri-urban interface: A changing conceptual landscape (Research project). London, UK: University College London (UCL).
23
24. Bartram, D. (2015). Migration and quality of life in the global context. In: Glatzer W., Camfield L., Møller V., Rojas M. (Eds). Global Handbook of Quality of Life. (pp. 491-503). International Handbooks of Quality-of-Life. Springer, Dordrecht.
24
25. Chen, Q., Acey, C., & Lara, J. J. (2015). Sustainable futures for Linden village: A model for increasing social capital and the quality of life in an urban neighborhood. Sustainable Cities and Society, 14, 359-373.
25
26. Epley, D. R., & Menon, M. (2008). A method of assembling cross-sectional indicators into a community quality of life. Social Indicators Research, 88(2), 281-296.
26
27. Liang, Y., & Guo, M. (2015). Utilization of health services and health-related quality of life research of rural-to-urban migrants in China: A cross-sectional analysis. Social Indicators Research, 120(1), 277-295.
27
28. Mayres, D. (1987). Community-relevant measurement of quality of life: A focus on local trends. Urban Affairs Quarterly, 23(1), 110-130.
28
29. Ng, I. F., Lee, S. Y., Wong, W. K., & Chou, K. L. (2015). Effects of perceived discrimination on the quality of life among new mainland Chinese immigrants to Hong Kong: A longitudinal study. Social Indicators Research, 120(3), 817-834.
29
30. Ruiz, L. Z. (2015). Qualitative studies of young people's quality of life in urban and rural areas. In G. Tonon (ed.), Qualitative Studies in Quality of Life: Methodology and Practice (pp. 149-178). New York: Springer
30
31. Van Kamp, I., Leidelmeijer, K., Marsman, G., & De Hollander, A. (2003). Urban environmental quality and human well-being: Towards a conceptual framework and demarcation of concepts, a literature study. Landscape and Urban Planning, 65(1), 5-18.
31
32. Webster, D. (2002). On the edge: Shaping the future of peri-urban East Asia. Stanford, California: Asia/Pacific Research Center.
32
33. Wilkinson, R. G., & Pickett, K. (2009). The spirit level: Why more equal societies almost always do better (Vol. 6). London: Allen Lane.
33
34. Zanabria Ruiz L. (2015) Qualitative Studies of Young People’s Quality of Life in Urban and Rural Areas. In: Tonon G. (Eds) Qualitative Studies in Quality of Life. Social Indicators Research Series, vol 55. Springer, Cham.
34
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی و تحلیل قابلیت توسعۀ چندمرکزی در مقیاس فرامنطقه ای (نمونۀ موردی: استان مازندران)
اهداف: مفهوم چندمرکزی یکی از مبهمترین اصطلاحات در علوم منطقهای است. بخشی از این ابهام به رویکردها و مقیاسهای مختلف مربوط میشود. اگرچه اغلب پژوهشهای اخیر، بر روی مقیاس شهری و بهویژه منطقۀ کلانشهری چندمرکزی تمرکز کردهاند، امّا کمتر به سطوح ملّی و استانی توجّه شده است. بنابراین مقالۀ حاضر سعی دارد تا با برشمردن ابعاد و مؤلّفههای این مفهوم در این مقیاس، به بخشی از این ابهامات پاسخ دهد و روشهایی را برای سنجش آن در کشور بیابد. سپس، قابلیت توسعۀ چندمرکزی را در سطح استان مازندران بسنجد.
روش: با توجّه به ماهیت و هدف پژوهش، از روش توصیفی ـ تحلیلی استفاده شده است. مطابق با ادبیات موضوع، دو بُعد مورفولوژیک و عملکردی را میتوان در سطح کلان برای سنجش چندمرکزیتی شناسایی کرد. در تحلیلها، شاخص نخست شهری، شاخص تقوایی، شیب رتبۀ اندازه و تحلیل کانونی بهعنوان شاخصهای مورفولوژیک و شاخص واسانن، تراکم شبکه و آنتروپی بهعنوان شاخصهای عملکردی بهکار رفتهاند.
یافتهها/ نتایج: نتایج تحلیل نشان میدهند مازندران دارای نظامی از مراکز متوازن و نسبتاً هماندازه در گروههای جمعیتی مختلف و فاقد ساختاری سلسلهمراتبی است. بهعلاوه، مراکز شهری بهطور نسبتاً برابر در پهنۀ سرزمین پراکنده شدهاند. از نقطهنظر عملکردی نیز، منطقه دارای همبستگی شبکهای بالا، جریانها و پیوندهای متوازن و دوطرفه و نظامی نسبتاً شبکهای است.
نتیجهگیری: استان مازندران را میتوان چه به-لحاظ مورفولوژیک و چه بهلحاظ عملکردی، تبلوری از یک ساختار فضایی چندمرکزی تعریف کرد.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32279_8c927765d3501b96468b8f48fcad0d94.pdf
2017-08-23
151
169
10.22067/geography.v15i1.54356
چندمرکزیتی
فرامنطقه ای
بُعد مورفولوژیک
بُعد عملکردی
استان مازندران
لیلا
شمسی
leylishams@yahoo.com
1
دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
LEAD_AUTHOR
کرامت الله
زیاری
zayyari@ut.ac.ir
2
دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
AUTHOR
1. تقوایی، م.؛ موسوی، م. (1389). نقدی بر شاخصهای تعیین نخستشهری و ارائۀ شاخصی جدید، با نگاهی تحلیلی بر شاخصهای نخستشهری در ایران. جغرافیا و مطالعات محیطی، 1(1)، 25ـ34.
1
2. داداشپور، ه.؛ حقجو، م.؛ و شهابی شهمیری، م. (1394). گونهشناسی سیر تکوینی منطقۀ شهری چندمرکزی مازندران مرکزی. پژوهشهای دانش زمین، 6(12)، 51ـ63.
2
3. رزّاقی، ح.؛ زیاری، ک.؛ و سعیدی رضوانی، ن. (1390). مدل چندهستهای و چندمرکزی شهر و کلانشهری، از نظریه تا عمل (مورد: شهر کرج). فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی، 26(3)، 73ـ100.
3
4. زبردست، ا.؛ شهابی شهمیری، م. (1392). سنجش چندمرکزیتی مجموعههای شهری کشور (مطالعۀ موردی: آمل، بابل، قائمشهر و ساری). فصلنامۀ مطالعات شهری، 3(8)، 47ـ58.
4
5. سلیمانی، م.؛ نظریان، ا.؛ و یزدانی، م. (1389). تحلیل فضایی جریان حوالههای بانکی در شبکۀ شهرهای ایران. مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 2(7)، 1ـ30.
5
6. مرکز آمار ایران. (1390). سالنامۀ آماری استان مازندران. جلد دوم.
6
7. مهندسین مشاور مازند طرح. (1388). طرح آمایش استان مازندران تحلیل ساختار سیاسی قدرت در استان مازندران. جلد 45. ساری: انتشارات استانداری مازندران.
7
8. Baudelle, G. U. Y., & Peyrony, J. (2005). Striving for equity: Polycentric development policies in France. Built Environment, 31(2), 103-111.
8
9. Burger, M., & Meijers, E. (2012). Form follows function? Linking morphological and functional polycentricity. Urban Studies, 49(5), 1127-1149.
9
10. CEC (Commission of the European Communities). (1999). European spatial development perspective: Towards balanced and sustainable development of the territory of the EU. Retrieved from http:/ /ec.europa.eu/ regional_policy/ sources/ docoffic/official/reports/pdf/sum_en.pdf
10
11. CEC (Commission of the European Communities). (2001). Unity, solidarity, diversity for Europe, its people and territory (Second report on economic and social cohesion). Retrieved from http:// aei.pitt.edu/ 42147/ 1/ 2nd.v.2_report_ social_ cohesion.pdf
11
12. Davoudi, S. (2003). European briefing: Polycentricity in European spatial planning: From an analytical tool to a normative agenda. European Planning Studies, 11(8), 979-999.
12
13. Davoudi, S., & Wishardt, M. (2005). The polycentric turn in the Irish spatial strategy. Built Environment, 31(2), 122-132.
13
14. De Goei, B., Burger, M. J., Van Oort, F. G., & Kitson, M. (2010). Functional polycentrism and urban network development in the greater south east, United Kingdom: Evidence from commuting patterns, 1981–2001. Regional Studies, 44(9) 1149-1170.
14
15. ESPON 1.1.1. (2004). Potentials for polycentric development in Europe. Retrieved from https:// www.espon.eu/ sites/ default/ files/ attachments/fr-1.1.1 _ revised-full_0.pdf
15
16. Green, N. (2007). Functional polycentricity: A formal definition in terms of social network analysis. Urban Studies, 44(11), 2077-2103.
16
17. Hague, C., & Kirk, K. (2003). Polycentricity scoping study. London, England: Office of the Deputy Prime Minister.
17
18. Hall, P., & Pain, K. (Eds.). (2006). The polycentric metropolis: Learning from mega-city regions in Europe. London, England: Routledge.
18
19. Limtanakool, N., Dijst, M., & Schwanen, T. (2007). A theoretical framework and methodology for characterizing national urban systems on the basis of flows of people: Empirical evidence for France and Germany. Urban Studies, 44(11), 2123-2145.
19
20. Meijers, E. (2007). Clones or complements? The division of labour between the main cities of the Randstad, the Flemish Diamond, and the RheinRuhr area. Regional Studies, 41(7), 889-900.
20
21. Meijers, E. (2008). Measuring polycentricity and its promises. European Planning Studies, 16(9), 1313-1323.
21
22. Meijers, E. J., & Burger, M. J. (2010). Spatial structure and productivity in US metropolitan areas. Environment and Planning A, 42(6), 1383-1402.
22
23. Meijers, E., Waterhout, B., & Zonneveld, W. (2007). Closing the GAP: Territorial cohesion through polycentric development. European Journal of Spatial Development, 24, 1-24.
23
24. Parr, J. (2004). The polycentric urban region: A closer inspection. Regional Studies, 38(3), 231-240.
24
25. Roberts, M., Lloyd‐Jones, T., Erickson, B., & Nice, S. (1999). Place and space in the networked city: Conceptualizing the integrated metropolis. Journal of Urban Design, 4(1), 51-66.
25
26. Spiekermann, K., & Wegener, M. (2004, June). How to measure polycentricity? Paper presented at the ESPON 1.1.3 Project Meeting, Warsaw, Poland.
26
27. Vandermotten, C., Halbert, L., Roelandts, M., & Cornut, P. (2008). European planning and the polycentric consensus: Wishful thinking? Regional Studies, 42(8), 1205-1217.
27
28. Vasanen, A. (2012). Functional polycentricity: Examining metropolitan spatial structure through the connectivity of urban sub-centres. Urban Studies, 49(16), 3627-3644.
28
29. Waterhout, B. A. S., Zonneveld, W. I. L., & Meijers, E. (2005). Polycentric development policies in Europe: Overview and debate. Built Environment, 31(2), 163-173.
29
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی آماری از انتقالات کاربری اراضی و پوشش زمین در حوضة آبخیز دریاچة ارومیه با استفاده از ماتریس انتقال
اهداف: پایش تغییرات کاربریها و درک پویایی آن در یک حوضۀ آبخیز، از جایگاه خاصّی در مدیریت پایدار آن حوضه برخوردار است. هدف تحقیق حاضر، استفاده از سنجش از دور و GIS جهت تهیۀ نقشۀ تغییرات و شناسایی انتقالات کاربری اراضی و پوشش زمین با بهکارگیری ماتریس انتقال و تصاویر ماهوارۀ لندست در حوضۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه میباشد.
روش: جهت انجام تحقیق، از تصاویر ماهوارۀ لندست در دورۀ زمانی 2015 ـ 1988 استفاده گردید. بدینمنظور پس از انجام پیشپردازشهای موردنظر، جهت انجام طبقهبندی از روشهای ماشینبردار پشتیبان و روشیءگرا استفاده و سپس اعتبارسنجی گردیدند. همچنین جهتِ برآورد میزان انتقالات و دیگر ویژگیهای حوضۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه، ابتدا ماتریس انتقالی استخراج شده و سپس طبقهبندی شئگرا بین دورههای زمانی 2015ـ1988 ارائه شد. سپس با استفاده از فرمولهای موردنظر، میزان پایداری، افزایش، کاهش، تغییرات کل، تغییرات خالص و مبادلۀ همزمان کاربریهای اراضی و پوشش زمین مشخّص گردید.
یافتهها/ نتایج: پس از ارزیابی صحت، صحت کلّی برای نقشههای حاصل از ماشین بردار پشتیبان و روش شئگرا بهترتیب برابر با 94 و 92 درصد و مقدار کاپای آنها بهترتیب 92 و 89 برآورد شد که نشاندهندۀ برتری روش شئگرا در مقایسه با روش ماشین بردار پشتیبان است. در کل، هر دو روشِ طبقهبندی توانستند صحت قابلقبولی برای نقشههای کاربری اراضی و پوشش زمین ارائه دهند. نتایج حاصل از انتقالات نشان داد بهطور میانگین، 59 درصد از چهرۀ زمین در حوضۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه در فاصلۀ زمانی 2015ـ 1988 پایداری پوشش داشته است، که بیشترین میزان این تداوم براساس مقدار این کاربری در فاصلۀ زمانی 2015ـ1988 مربوطه به مناطق مسکونی می-باشد. حدود 14 درصد از سطح حوزۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه بهصورت تبادل همزمان بوده است. همچنین سطوح آبی حوضۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه در دورۀ زمانی فوق، بیشترین ازدستدادگی و کمترین تبادل همزمان را تجربه کرده است.
نتیجهگیری: حوضۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه در این فاصلۀ زمانی (2015ـ1988) تغییرات و انتقالات شدیدی را تجربه کرده است، تاجاییکه تنها 59 درصد از چهرۀ زمین، ثابت مانده و قسمتهای دیگر، انواعی از انتقالها را تجربه کردهاند. همچنین سطوح آبی و سپس مراتع، بیشترین آسیب-پذیری را تجربه کردهاند که نشان از افزایش اراضی فاقد پوشش و اراضی زراعی (کشاورزی) می-باشد. این تجزیهوتحلیل ما را به سنجش و تجسّم میزان انتقالات عمدۀ LULC درجهت برنامهریزیِ آیندۀ حوضۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه توصیه میکند.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32297_afea8d56bc64b02f99b7623bd42c3217.pdf
2017-08-23
171
192
10.22067/geography.v15i1.56877
روش شئ گرا
ماتریس انتقال
آسیب پذیری و پایداری
حوضۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه
یاسر
امینی
aminighader@gmail.com
1
دانشگاه هرمزگان
LEAD_AUTHOR
اسداله
خورانی
khoorani@hormozgan.ac.ir
2
دانشگاه هرمزگان
AUTHOR
مسعود
بختیاری کیا
masbakht@gmail.com
3
دانشگاه هرمزگان
AUTHOR
صالح
آرخی
arekhi1348@yahoo.com
4
دانشگاه گلستان
AUTHOR
1. آرخی، ص. (1394). آشکارسازی تغییرات پوشش/کاربری اراضی با پردازش شیءگرای تصاویر ماهوارهای با استفاده از نرمافزار Idrisi selvi (مطالعۀ موردی: منطقۀ آبدانان). فصلنامۀ علمی پژوهشی اطّلاعات جغرافیایی «سپهر»، 24(95)، 51-62.
1
2. آرخی، ص.؛ اصفهانی، م. (1393). آموزش تصویری نرمافزار ایدریسی سلوا. چاپ اوّل. انتشارات دانشگاه گلستان.
2
3. زهتابیان، غ.؛ طباطبایی، غ. (1387). بررسی روند بیابان-زائی در استان خوزستان با استفاده از پردازش تصاویر ماهوارهای. همایش منطقهای توسعۀ پایدار در زیستبومهای بیابانی، یزد. 57ـ70.
3
4. علویپناه، س. (1392). کاربرد سنجش از دور در علوم زمین(علوم خاک). چاپ چهارم. انتشارات دانشگاه تهران.
4
5. علویپناه، ک.؛ متینفر، ح. ر.؛ و سرمدیان، ف. (1383). ارزیابی کاربری دادههای ماهوارهای ازنظر صرفهجویی وقت. کنفرانس ملّی بهرهوری، فرهنگستان علوم ایران، 425ـ439.
5
6. فاطمی نصیرآبادی، س. (1385). آموزش نرمافزار ENVI (نرمافزار پردازش تصاویر ماهوارهای). چاپ اوّل. تهران: سازمان نقشهبرداری کشور.
6
7. Alo, C. A., & Pontius, R. G. (2008). Identifying systematic land-cover transitions using remote sensing and GIS: The fate of forests inside and outside the protected areas of southwestern Ghana. Environment and Planning B: Planning and Design, 35(2), 280-295.
7
8. Bauer, T., & Steinnocher, K. (2001). Per-parcel land use classification in urban areas applying a rule-based technique. GeoBIT/GIS, 6, 24-27.
8
9. Braimoh, A. K. (2006). Random and systematic land-cover transitions in northern Ghana. Agriculture, Ecosystems & Environment, 113(1), 254-263.
9
10. Briones, P. S., & Sepúlveda-Varas, A. (2017). Systematic transitions in land use and land cover in a pre-Andean subwatershed with high human intervention in the Araucania region, Chile. Ciencia e Investigacion Agraria, 43(3), 396-407.
10
11. Definiens the image intelligence company. (2006). Definiens professional user guide. Retrieved from http://www.definiens.com/Userguide.pdf
11
12. Hussain, M., Chen, D., Cheng, A., Wei, H., & Stanley, D. (2013). Change detection from remotely sensed images: From pixel-based to object-based approaches. ISPRS Journal of Photogrammetry and Remote Sensing, 80, 91-106.
12
13. Karami, A., Khoorani, A., Nohegar, A., Shamsi, S. R. F., & Moosavi, V. (2015). Gully erosion mapping using object-based and pixel-based image classification methods. Environmental & Engineering Geoscience, 21(2), 101-110.
13
14. Lambin, E. F., Geist, H. J., & Lepers, E. (2003). Dynamics of land-use and land-cover change in tropical regions. Annual Review of Environment and Resources, 28(1), 205-241.
14
15. Lu, D., Mausel, P., Brondizio, E., & Moran, E. (2004). Change detection techniques. International Journal of Remote Sensing, 25(12), 2365-2401.
15
16. Mackie, R. I. (2013). Dynamic analysis of structures on multicore computers: Achieving efficiency through object-oriented design. Advances in Engineering Software, 66, 3-9.
16
17. Manandhar, R., Odeh, I. O., & Pontius, R. G. (2010). Analysis of twenty years of categorical land transitions in the Lower Hunter of New South Wales, Australia. Agriculture, Ecosystems & Environment, 135(4), 336-346.
17
18. Matinfar, H. R., Sarmadian, F., Alavipanah, S. K., & Heck, R., (2008). Characterizing land use/land cover types by Landsat7 data based on object-oriented approach in Kashan region. Iranian Journal of Range and Desert Research, 14(4), 589-602.
18
19. Petropoulos, G. P, Kalaitzidis, C., Vadrevu, K. P. (2012). Support vector machines and object-based classification for obtaining land use/cover cartography from Hyperion hyperspectral imagery. Computers & Geosciences, 41, 99-107.
19
20. Pontius, R. G., Shusas, E., & McEachern, M. (2004). Detecting important categorical land changes while accounting for persistence. Agriculture, Ecosystems & Environment, 101(2), 251-268.
20
21. Puissant, A., Rougier, S., & Stumpf, A. (2014). Object-oriented mapping of urban trees using random forest classifiers. International Journal of Applied Earth Observation and Geoinformation, 26, 235-245.
21
22. Puissant, A., Rougier, S., & Stumpf, A. (2014). Object-oriented mapping of urban trees using Random Forest classifiers. International Journal of Applied Earth Observation and Geoinformation, 26, 235-245.
22
23. Roostaei, S., Alavi, S., Nikjoo, M., & Kamran, K. V. (2012). Evaluation of object-oriented and pixel-based classification methods for extracting changes in urban areas. International Journal of Geomatics and Geosciences, 2(3), 738-749.
23
24. Singh, A. (1989). Digital change detection techniques using remotely-sensed data. International Journal of Remote Sensing, 10(6), 989-1003.
24
25. Tso, B., & Mather, P. M. (2009). Classification methods for remotely-sensed data. New York: Taylor and Francis.
25
26. Tucker, C. J., Dregne, H. E., & Newcomb, W. W. (1991). Expansion and contraction of the Sahara Desert. Science, 253, 299-301.
26
ORIGINAL_ARTICLE
عوامل مؤثّر بر رخداد روزهای همراه با هوای پاک در تهران
اهداف: با توجّه به اهمّیت رخداد هوای پاک و نقش آن در برنامهریزی ناحیهای کارهای حسّاس به آلودگی هوا، در این پژوهش علّت رخداد روزهای همراه با هوای پاک بهمنظور امکان پیشبینی آنها بررسی شده است.
روش: در این تحقیق، دادههای مربوط به کیفیت هوای پاک، از بانک اطّلاعات مربوط به شرکت کنترل کیفیت هوا و دادههای اقلیمی مربوط به بارش و سمت و سرعت باد از سازمان هواشناسی کشور در دورۀ آماری 1393ـ 1387 اخذ گردید. دادهها براساس یک الگوریتم به روش توصیفی ـ آماری تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها/ نتایج: بررسی توزیع فراوانی سالانۀ رخداد روزهای همراه با هوای پاک نشان داد که از توزیع خاصّی پیروی نکرده و روند تغییرات معنیداری را نشان نمیدهند. توزیع ماهانۀ رخدادها بیشترین فراوانی را در فروردینماه و سپس ماههایی که ناپایداریهای جوّی بیشتر است، نشان داد. بنابراین رخداد هوای پاک را در دو عامل کلّی، شامل عوامل طبیعی ـ اقلیمی، سمت و سرعت باد و بارش و نیز عامل انسانی، روز تعطیلی جستوجو کردیم. براساس این عوامل، 13 ویژگی در یک الگوریتم تعریف و علّت اصلی شرایطِ رخدادِ روز همراه با هوای پاک استخراج شد. درصد فراوانی هریک از ویژگیها محاسبه و سهم هریک از عوامل استخراج گردید. با ترکیب 13 ویژگی، سه عامل بهصورت انفرادی و چهار عامل بهصورت ترکیبی و یک عامل هم بهصورت جداگانه تعیین گردید.
نتیجهگیری: در تعیین علل رخداد روز همراه با هوای پاک، در بین عوامل انفرادی، عامل تعطیلی و در بین عوامل ترکیبی، عامل تعطیلی همراه با بارش بیشترین درصد را به خود اختصاص داده است. تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد بعد از یک روز تعطیل همراه با بارش، رخداد یک روز همراه با هوای پاک جهت هرگونه برنامهریزی از سطح کلان و ناحیهای گرفته تا برنامهریزیهای روزمرّۀ افراد، بهاحتمال زیاد قابلپیشبینی است.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32320_7a3773eab52f8e99db03907e9bb08c51.pdf
2017-08-23
193
211
10.22067/geography.v15i1.57882
هوای پاک
عوامل اقلیمی
روزهای تعطیل
فاطمه
درگاهیان
fatemeh.dargahian@gmail.com
1
مؤسّسۀ تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
LEAD_AUTHOR
1. احمدی مقدّم، م؛ محمودی، پ.(1392). تحلیل دادههای آلودگی هوای تهران در دهۀ اخیر(1388ـ1379). فصلنامۀ سلامت و محیط، 6 (1)، 33ـ44.
1
2. اسکانی کزّازی، غ؛ لالهسیاه پیرانی، م. (1389). تحلیل سینوپتیکی آلودگی هوای شهر تهران. فصلنامة علمی پژوهشی جغرافیا، 6(4)، 135ـ161.
2
3. ثنایی، م.؛ خانمحمّدی، م.؛ و محمّدی، ح. (1394). تحلیل اثرِ الگوی سینوپتیکی رخداد مخاطرهآمیز موج گرمای تابستان 1392 و فوت ناشی از آلودگی شهر تهران. نشریۀ دانش مخاطرات، 1(2)، 67ـ73.
3
4. جوانبخت امیری، س.؛ خاتمی، ه.(1391). بررسی ارتباط بین آلایندههای شاخص کیفیت هوا و پارامترهای هواشناسی در تهران با رویکرد آنالیز رگرسیون. نشریۀ انسان و محیطزیست، 20(31)، 15ـ28.
4
5. شرعیپور، ز.؛ بیدختی، ع.(1384). بررسی آلودگی هوای شهر تهران و ارتباط آن با پارامترهای هواشناسی. اوّلین همایش آلودگی هوا و اثرات آن بر سلامت. تهران: مؤسّسۀ زیستمحیط پاک، 1ـ25.
5
6. شرکت کنترل کیفیت هوا. (1393). گزارش سالانۀ کیفیت هوای تهران در سال 1392. چاپ اوّل.
6
7. صفوی، ی.؛ علیجانی، ب.(1385). بررسی عوامل جغرافیایی در آلودگی هوای تهران. پژوهشهای جغرافیایی، 38(58)، 99ـ112.
7
8. عطایی، ه.؛ هاشمینسب، س. (1390). شناسایی و تجزیهوتحلیل الگوهای تراز میانی جو مؤثّر در آلودگی هوای شهر اصفهان. پژوهش و برنامهریزی شهری، 2(4)، 97ـ112.
8
9. قنبری، ح.؛ عزیزی، ق. (1388). شبیهسازی عددی رفتار آلودگی تهران براساس الگوی باد. نشریۀ پژوهش های جغرافیای طبیعی، 40(68)، 15ـ22.
9
10. لشگری، ح.؛ هدایت، پ. (1385). تحلیل الگوی سینوپتیکی اینورژنهای شدید شهر تهران. پژوهش های جغرافیایی، 36(56)، 65ـ82.
10
11. معتمدی، م.؛ معماریانی، ف. (1392). بررسی نقش عوامل اقلیمی، انسانی و جغرافیایی در آلودگی هوا. دومین کنفرانس بینالمللی مخاطرات محیطی. تهران: دانشگاه خوارزمی، 1ـ12.
11
12. وب سایت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران. (1394). گزارش سالانه کیفیت هوا. خرداد 1395.
12
https://air.tehran.ir
13
13. یاوری، ح.؛ سلیقه، م.(1390). سطوح وارونگی در آلودگیهای شهر تهران. نشریۀ تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 17(20)، 89ـ105.
14
14. Alpert, P., Halfon, N., & Levin, Z. (2008). Does air pollution really suppress precipitation in Israel? Journal of Applied Meteorology and Climatology, 47(4), 933-943.
15
15. Beaver, S., Tanrikulu, S., Palazoglu, A., Singh, A., Soong, S. T., Jia, Y., & Steyn, D. G. (2010). Pattern-based evaluation of coupled meteorological and air quality models. Journal of Applied Meteorology and Climatology, 49(10), 2077-2091.
16
16. Choi, J., Park, Y. S., & Park, J. D. (2015). Development of an aggregate air quality index using a PCA-based method: A case study of the US transportation sector. American Journal of Industrial and Business Management, 5(2), 53-65.
17
17. Eder, B., Kang, D., Rao, S. T., Mathur, R., Yu, S., Otte, T., & McQueen, J. (2010). Using national air quality forecast guidance to develop local air quality index forecasts. Bulletin of the American Meteorological Society, 91(3), 313-326.
18
18. Garner, G. G., & Thompson, A. M. (2012). The value of air quality forecasting in the mid-Atlantic region. Weather, Climate, and Society, 4(1), 69-79.
19
19. Rogers, R. E., Deng, A., Stauffer, D. R., Gaudet, B. J., Jia, Y., Soong, S. T., & Tanrikulu, S. (2013). Application of the weather research and forecasting model for air quality modeling in the San Francisco Bay area. Journal of Applied Meteorology and Climatology, 52(9), 1953-1973.
20
20. Taha, H. (2015). Cool cities: Counteracting potential climate change and its health impacts. Current Climate Change Reports, 1(3), 163-175.
21
21. Zhao, Z., Chen, S. H., Kleeman, M. J., Tyree, M., & Cayan, D. (2011). The impact of climate change on air quality–related meteorological conditions in California, part I: Present time simulation analysis. Journal of Climate, 24(13), 3344-3361.
22
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی تأثیرات سدّ ژاوه بر مناطق روستایی همجوار؛ شهرستان سنندج
اهداف: مطالعۀ حاضر به ارزیابی تأثیرات محیطی، اقتصادی و اجتماعی سدّ ژاوه در استان کردستان تا سال 1393 و آبگیری آن در آینده پرداخته است.
روش: ارزیابی نگرش ساکنین مناطق روستایی واقع در حوضۀ سد، نسبت به تأثیرات احداث آن تا زمان مطالعه و آبگیری آن در آینده، جداگانه صورت گرفته و دادهها با تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با 250 سرپرست خانوار از 13 روستای نمونه، گردآوری شده است.
یافتهها/نتایج: آسیبپذیریهای ادراکشدۀ اقتصادی و محیطی احداث سد، متوجّه وضعیت معیشتی و داراییها و منابع محیطی تولید کشاورزی روستاها بوده و با افزایش فاصله از سد، افزایش جمعیت و افزایش مقدار زمین، بیشتر ارزیابی شده است. بهعبارتی، ساکنین برخوردارتر از مواهب و منابع محیطی، احداث سدّ ژاوه را مخاطرهای برای دیرپایی سکونتپذیری اکوسیستم سکونتگاهی و پایداری نظام معیشتی خود ارزیابی کرده و بیش از منافع آب سد، آسیبهای آن را متوجّه خود دانستهاند. باوجوداین، همچنان حسّ تعلّق و انگیزۀ ماندگاری ساکنین آسیبناپذیر باقی مانده است.
نتیجهگیری: مدیریت پایدار منابع محدود آب کشاورزی، با توجّه به فزایندگی تقاضا و رخداد کمآبیهای گسترده، ضرورتی اجتنابناپذیر برای کشور بهحساب میآید. سدسازی برای ذخیرۀ منابع محدود آب، بالقوّه میتواند امکان استفادۀ کارآمدتر از آنها را فراهم نماید. امّا اجرای غیراصولی و بدون ارزیابیهای همهجانبه از پیامدهای آن بهویژه برای جوامع هدف، اکوسیستمهای محیطی و انسانی را از فواید آبهای سطحی محروم کرده و پیامدهای ناگواری برای آنها خواهد داشت.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32334_f4bdf7fb93f966df933b60f613956ce1.pdf
2017-08-23
213
236
10.22067/geography.v15i1.55294
مدیریت منابع آب
سدسازی
مناطق روستایی
سدّ ژاوه
آسیبپذیریهای محیطی و اقتصادی
عباس
امینی
komsh1@yahoo.com
1
دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
زانیار
گفتاری
geo.zanyar@yahoo.com
2
دانشگاه اصفهان
AUTHOR
1. خوشرفتار مقدّم، ه. (1388). بررسی تأثیرات اقتصادی سدّ تبارک قوچان بر روستاهای پیرامون سد (پایاننامۀ منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی روستایی)، دانشگاه تهران، ایران.
1
2. رحمتی، ع. ر.؛ نظریان، ا. (1389). بررسی اثرات اجتماعی سکونتگاهای مشمول جابهجایی ناشی از اجرای سدها (مطالعۀ موردی: سدّ گتوند علیا). پژوهشهای محیطزیست، 1(2)، 53ـ66.
2
3. سالنامۀ آماری استان کردستان. (1391). بخش سرزمین و آبوهوا.
3
4. سعادتی، ن.؛ مددینیا، م.؛ و پورویس، ش. (1388). بررسی اثرات زیستمحیطی سدّ مارون بهبهان. دومین کنفرانس سراسری آب، بهبهان، 1ـ10.
4
5. سلطانی، م. (1389). جنبش جهانی در برابر سدهای بزرگ، مجموعه مقالات اوّلین همایش ناگفتههای سدسازی، دانشگاه صنعتی اصفهان، 1ـ8.
5
6. شرکت خدمات مهندسى برق (مشانیر). (1391). آشنایی با طرح سدّ ژاوه و سازههای جانبی آن.
6
7. شمسائی، ا. (1383). طراحی و ساخت سدهای مخزنی. چاپ اوّل. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.
7
8. صالحی، س. (1390). نقش اقدامات عمرانی دولت (سدسازی) در ماندگاری جمعیت روستایی (مطالعۀ موردی: دهستانهای شهرستان خرّمدرّه).(پایاننامۀ منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد جغرافیا)، دانشگاه تربیتمعلّم، ایران.
8
9. فرجی بیرگانی، س. (1390). بررسی تأثیرات اجتماعی سدسازی. بازیابی در تاریخ خرداد 1393 از
9
http:// www.khouznews.ir/fa/news.
10
10. کمیسیون جهانی سدها. (1386). سدها و توسعه: چهارچوب جدیدی برای تصمیم گیری. ترجمۀ محمّدسعید کدیور. تهران: انتشارات مؤسّسۀ عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی.
11
11. مرادی، ح. (1389). اثرات زیستمحیطی پروژههای سدسازی و چهارچوبهای قانونی و بینالمللی. اوّلین همایش ناگفتههای سدسازی، دانشگاه صنعتی اصفهان، 30ـ44.
12
12. مککالی، پ. (1386). پیامدهای زیستمحیطی سدهای بزرگ «رودهای خاموش». ترجمۀ فاطمه ظفرنژاد. چاپ اوّل. تهران: انتشارات علم و ادب.
13
13. ملکحسینی، ا.؛ میرکزاده، ع. ا. (1394). تحلیل اثرات اجتماعی ـ اقتصادی سدسازی بر توسعۀ روستایی (مطالعۀ موردی: سدّ سلیمانشاه). جغرافیا و برنامهریزی، 19(53)، 325ـ351.
14
14. هاشمی، ه. (1383). تأثیرات اجتماعی و اقتصادی احداث سدّ شهریکند بر روستاهای شهرستان بوکان(پایاننامۀ منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی روستایی)، دانشگاه اصفهان، ایران.
15
15. Anvarifar, H., Khiyabani, A., Farahmand, F., Vatandoust, S., Anvarifar, H., & Jahageerdar, S. (2013). Detection of morphometric differentiation between isolated up- and downstream populations of Siah Mahi (Capoeta capoeta gracilis) (Pisces: Cyprinidae) in the Tajan River (Iran). Hydrobiologia, 673, 41–52.
16
16. Ashraf, M., Kahlown, M. A., & Ashfaq, A. (2007). Impact of small dams on agriculture and groundwater development: A case study of Pakistan. Agricultural Water Management, 92 (1–2), 90-98.
17
17. Gohari, A., Eslamian, S., Mirchi, A., Abedi-Koupaei, J., Massah Bavani, A., & Madani, K. (2013). Water transfer as a solution to water shortage: A fix that can backfire. Journal of Hydrology, 491, 23–39.
18
18. Hjorth, P., & Madani, K. (2013, November). Systems analysis to promote frames and mental models for sustainable water management. Paper presented at the Sciforum Electronic Conference Series (Vol. 3). Retrieved from sciforum.net. Lund University, Switzerland
19
19. Jackson, S., & Sleigh, A. (2000). Resettlement for China's three gorges dam: Socio-economic impact and institutional tensions. Communist and Post-Communist Studies, 33, 223–241.
20
20. Karimi, H., Keshavarz, T., Mohammadi, Z., & Raeisi, E. (2007). Potential leakage at the Khersan 3 Dam site, Iran: A hydrogeological approach. Bulletin of Engineering Geology and the Environment, 66, 269–278.
21
21. Kerachian, R., & Karamouz, M. (2006). Optimal reservoir operation considering the water quality issues: A stochastic conflict resolution approach. Water Resources Research, 42, W12401, 17 pages, doi: 10.1029/ 2005WR 004575.
22
22. Madani, K. (2014). Water management in Iran: What is causing the looming crisis? Journal of Environmental Studies and Sciences, 4(4), 315-328.
23
23. Manouchehri, G. R., & Mahmoodian, S. A. (2002). Environmental impacts of dams constructed in Iran. International Journal of Water Resources Development, 18, 179–182.
24
24. Mohammadi, Z., Raeisi, E., & Bakalowicz, M. (2007). Method of leakage study at the Karst dam site: A case study of Khersan 3 Dam, Iran. Environmental Geology, 52, 1053–1065.
25
25. Tajziehchi, S., Monavari, S., Karbassi, A., Shariat, S., & Khorasani, N. (2013). Quantification of social impacts of large hydropower dams: A case study of Alborz dam in Mazandaran province, Northern Iran. International Journal of Environmental Research, 7, 377–382.
26
26. Tullos, D., Tilt, B., & Liermann, C. R. (2008). An introduction to the special issue: Understanding and linking the biophysical, socioeconomic and geopolitical effects of dams. Journal of Environmental Management, 90, 1-5.
27
27. Wang, P., Lassoie, J. P., Dong, S., & Morreale, S. J. (2013). A framework for social impact analysis of large dams: A case study of cascading dams on the Upper-Mekong River, China. Journal of Environmental Management, 117, 131-140.
28
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل عوامل مؤثّر بر تنوّع بخشی اقتصاد غیرکشاورزی و اثرات آن بر پایداری سکونتگاههای روستایی(مطالعۀ موردی: بخش سرولایت شهرستان نیشابور)
اهداف: تحقیق حاضر بر آن است تا عوامل بسترساز بخش غیرکشاورزی در ابعاد نظام محیطی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و کالبدی و اثرات آن بر پایداری سکونتگاههای روستایی در دهستان سرولایت شهرستان نیشابور را بررسی و تجزیهوتحلیل کند.
روش: این پژوهش با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهرهگیری از شیوۀ پیمایشی (پرسشنامه) در قالب 5 مؤلّفۀ زمینهساز اشتغال غیرکشاورزی (محیطی، اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و سیاسی) و تأثیرات آن بر توسعۀ سکونتگاههای روستایی بخش سرولایت شهرستان نیشابور با استفاده از آزمونهای آماری T تکنمونهای، تااوبی کندال و رگرسیون چندگانه انجام گرفته است. تعداد روستاهای موردبررسی براساس میزان جمعیت (روستاهای بالای 50 خانوار) تعداد 13 روستا بهصورت تصادفی انتخاب شدند که براساس فرمول کوکران، حجم نمونه 324 خانوار تعیین شد.
یافتهها/نتایج: یافتههای حاصل از مطالعۀ میدانی نشان میدهد بهغیر از مؤلّفههای نظامهای محیطی و کالبدی که شرایط مساعدی را بهجهت ایجاد و گسترش مشاغل غیرکشاورزی در بخش موردمطالعه نشان داده است، دیگر مؤلّفههای زمینهساز اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بهگونهای نبوده است که زمینه را جهت ایجاد و گسترش مشاغل غیرکشاورزی فراهم آورد.
نتیجهگیری: مساعدنبودن مؤلّفههای زمینهساز ایجاد و توسعۀ بخش غیرکشاورزی، بهویژه مؤلّفههای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی موجبات جابهجاییهای گستردۀ روستایی ـ شهری، بهویژه نیروهای جوان و تحصیلکرده به شهرستان نیشابور و دیگر شهرهای استان و بهدنبال آن، ازدسترفتن فرصتهای اقتصادی بهویژه در بخش کشاورزی را فراهم آورده و منجر به ناپایداری سکونتگاههای روستایی در ناحیۀ موردمطالعه شده است.
https://jgrd.um.ac.ir/article_32365_93bf8b3e0f44274c81953962af0bf7b5.pdf
2017-08-23
237
258
10.22067/geography.v15i1.59424
تنوّع بخشی اقتصاد
اشتغال غیرکشاورزی
پایداری سکونتگاههای روستایی
بخش سرولایت شهرستان نیشابور
مهناز
رهبری
mahnaz.rahbari@yahoo.com
1
دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
ناصر
شفیعی ثابت
nshsabet@yahoo.com
2
دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
زینب
رضایی
z.rezaai@gmail.com
3
دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
1. باصری، ع. ر.؛ باسخا، م.؛ حسنزاده، م.؛ و مسائلی، ا. (1388). بررسی تأثیر هزینههای مختلف دولت بر اشتغال غیرکشاورزی و فقر در مناطق روستایی ایران. پژوهشهای اقتصادی، 9(4)، 41ـ64.
1
2. پاسبان، ف.(1386). بررسی عوامل مؤثّر بر اشتغال غیرزراعی در استان خراسان. اقتصاد کشاورزی، 1(2)، 1ـ18.
2
3. جوان، ج.؛ علویزاده، ا. م.؛ و کرمانی، م. (1390). نقش متنوّعسازی فعّالیتهای اقتصادی در توسعۀ پایدار روستایی(شهرستان سمیرم). جغرافیا، 9(29)، 17ـ43.
3
4. سرایی، ح. (1390). مقدّمهای بر نمونهگیری در تحقیق. تهران: سمت.
4
5. طیبنیا، ه.؛ برادران، س.(1393). بررسی عوامل مؤثّر بر متنوّعسازی فعّالیتهای اقتصادی در روستاهای مرزی شهرستان مریوان. دانش انتظامی کردستان، 5(19)، 1ـ18.
5
6. عنابستانی، ع. ا.؛ طیبنیا، ه.؛ شایان، ح.؛ و رضوانی، م. ر. (1393). تحلیل موانع متنوّعسازی فعّالیتهای اقتصادی در روستاهای مرزی شهرستان مریوان. اقتصاد فضا و توسعۀ روستایی، 3(4)، 87ـ111.
6
7. علویزاده، ا. م.؛ میرلطفی، م. ر. (1392). نقش اقتصاد غیرزراعی بر ماندگارسازی روستاییان در مناطق روستایی شهرستان سمیرم. برنامهریزی منطقهای، 3(10)، 71ـ82.
7
8. محمّدی یگانه، ب.؛ ولائی، م. (1393). تنوّعبخشی به اقتصاد روستاها جهت تحقّق توسعۀ پایدار(دهستان مرحمتآباد شمالی شهرستان میاندوآب). اقتصاد فضا و توسعۀ روستایی، 3(2)، 54ـ70.
8
9. مرکز آمار ایران.(1390). سرشماری نفوس و مسکن، شهرستان نیشابور.
9
10. Barrett, C.B., Reardon, T., Webb, P. (2001). Nonfarm income diversification and household livelihood strategies in rural Africa: Concepts, dynamics and policy implications. Food Policy, 26, 315-331.
10
11. Che Mat, S. H., Abdul Jalil, A. Z., & Harun, M. (2012). Does non-farm income improve the poverty and income inequality among agricultural household in rural Kedah?, Procedia Economics and Finance, 1, 269-275.
11
12. Hoang, T. X., Pham, C. S., & Uiubasoglu, M. A. (2014). Non-farm activity, household expenditure, and poverty reduction in rural Vietnam: 2002-2008. World Development, 64, 554-568.
12
13. Imai, K. S., Gaiha, R., & Thapa, G. (2015). Does non-farm sector employment reduce rural poverty and vulnerability? Evidence from Vietnam and India. Journal of Asian Economics, 36, 47-61.
13
14. Jacques Dethier, J., & Effenberger, A. (2012). Agriculture and development: A brief review of the literature. Economic Systems, 36(2), 175-205.
14
15. Jonasson, E., & Helfand, S. M. (2010). How important are locational characteristics for rural non-agricultural employment? Lessons from Brazil. World Development, 5(38), 727-741.
15
16. Lay, J., Omar Mahmoud, T., Michuki, M., & Mukaria, G. (2008). Few opportunities, much desperation: The dichotomy of non-agricultural activities and inequality in Western Kenya. World Development, 12(36), 2713-2732.
16
17. Mahendra Dev, S. (2007). Rural non-farm employment in India and China: Trends, determinants and policies. The Indian Journal of Labour Economics, 3(50), 407-426.
17
18. Misra, S. H. (2014). Growth and structure of rural non-farm employment in Maharashtra: Reflection from NSS data in the post reform period. Procedia Economic and Finance, 11, 137-151.
18
19. Oostendorp, R. H., Trung, T. Q., & Tung, N. T. (2009). The changing role of non-farm household enterprises in Vietnam. World Development, 3(37), 632-644.
19
20. Ranjan, S. (2004). Determinants of rural non-farm employment: Micro level evidence from Uttar Pradesh. Social Scientist, 5/6 (36), 22-50.
20
21. Shehu, A., & Sidique, S. F. (2014). A propensity score matching analysis of the impact of participation in non-farm enterprise activities on household wellbeing in rural Nigeria. Universiti Malaysia Kelantan Procedia, 1, 26-32.
21
22. Stifel, D. (2010). The rural non-farm economy, livelihood strategies and household welfare. World Development, 1(4), 82-109.
22