ORIGINAL_ARTICLE
سنجش تناسب اراضی مستعد برای سرمایهگذاری در حوزۀ شمال غرب شهر مشهد
اهداف: هدف اصلی این مقاله تعیین اراضی دارای اولویت برای سرمایهگذاری است که بر اساس چهار معیار اصلی پژوهش به چهار دسته اراضی با اولویت بالا، اولویت متوسط، اولویت پایین و فاقد اولویت برای سرمایهگذاری تقسیم گردیده است.
روش: این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی و بهرهگیری از سیستمهای اطلاعات جغرافیایی GIS با بهکارگیری مدل فرآیند سلسلهمراتبی (AHP)، انجام شده است. یافتهها/نتایج: نتایج سلسلهمراتبی نشان میدهد که تعداد 4835 قطعه زمین که 21درصد مساحت حوزه را شامل میشود دارای اولویت سرمایهگذاری بالا و 8/59 درصد از اراضی دارای اولویت سرمایهگذاری متوسط میباشند که مجموع این دو گویای پتانسیل بالای حوزه شمال غرب برای جذب سرمایهگذاریها است. همچنین با بررسی پروانههای ساختمانی اراضی 2000 متر به بالا که در 5 سال اخیر از سوی شهرداری صادر شده، مشخص شد که عمدة سرمایهگذاریها از نوع مسکونی بوده که همسو با جمعیت پذیری بالای حوزه میباشد. بهلحاظ پراکندگی فضایی 81درصد سرمایهگذاریها در منطقۀ 12 متمرکز است.
نتیجهگیری: یافنههای بهدست آمده حاکی از آن است که جهتگیری سرمایهگذاریهای خصوصی در منطقۀ 12 با تأکید بر بخش مسکن، فعالتر از دیگر مناطق حوزه میباشد. لکن با ادامه چنین روندی سایر بخشها با کمبود سرمایهگذاری مواجه خواهد شد. بنابراین تدوین راهکارهایی برای تغییر جهتگیری سرمایهگذاریها از حوزه مسکن به بخشهای تجاری وخدماتی برای تأمین نیازهای ساکنین ضروری است.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31500_53cb5f024e0fae62eec9ae990235f98d.pdf
2016-08-22
1
18
10.22067/geography.v14i1.16885
سرمایهگذاری
فرآیند سلسلهمراتبی
اراضی شهری
حوزۀ شمال غرب شهر مشهد
فهیمه
عبادی نیا
ebadinia65@gmail.com
1
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
محمد
اجزاء شکوهی
shokouhim@ferdowsi.um.ac.ir
2
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
براتعلی
خاکپور
khakpoor@um.ac.ir
3
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
1. اکبریان، ر.، و خرم، ز. (1390). جذب سرمایهگذاری خارجی. اطلاعات سیاسیاقتصادی، 25(283)،160- 171
1
2. آیینی، م. (1390). مدیریت ریسک سرمایهگذاری در نوسازی شهرها. اقتصاد شهر، 9، 33-41
2
3. برانسون، و. (1384). تئوری و سیاستهای اقتصاد کلان. ترجمۀ عباس شاکری. تهران: نی
3
4. برجیسیان، ا. (1387). عوامل مؤثر در سرمایهگذاری خصوصی در ایران (1338-1375). پایاننامۀ منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز، شیراز
4
5. توانگر، م.، رزاقیان، ف.، و آقاجانی، ح. (1393). شناسایی اراضی مناسب سرمایهگذاریهای اقتصادی در منطقۀ سه شهرداری مشهد. جغرافیا و توسعۀ فضای شهری، 1(1)، 31-42
5
6. چارلز پی، جی. (1386). مدیریت سرمایهگذاری. ترجمۀ رضا تهرانی و عسگر نوربخش. تهران، نگاه دانش
6
7. رضازاده، ر.، و بدری، ع. (1383). تأثیر جهانیشدن بر نقش و عملکرد شهرها، فرصتها و تهدیدها برای شهر و شهرداریها. مجموعهمقالات همایش شهرداریها و اقتصاد شهری، تهران
7
8. رهنما، م .ر. (1388). برنامهریزی مناطق مرکزی شهرها (اصول، مبانی، تئوریها، تجربیات و تکنیکها). مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه فردوسی مشهد
8
9. رهنما، م .ر. (1388). پژوهشی پیرامون طرحهای تفصیلی شهری (با تأکید بر کاربریهای آموزشی و بهداشتی-درمانی). مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
9
10. رهنما، م. ر.، خاکپور، ب.، و رضوی، م. ح. (1394). شناسایی و خوشهبندی اراضی قهوهای شهر مشهد بهمنظور ارائۀ الگوهای سرمایهگذاری. جغرافیا و توسعۀ ناحیهای، 13(1)، 1- 21
10
11. زیاری، ک.، مهد نژاد، ح.، پرهیز، ف. (1388). مبانی و تکنیکهای برنامهریزی شهری. چابهار: انتشارات دانشگاه بینالمللی چابهار
11
12. سیفالدینی، ف. (1383) . مبانی برنامهریزی شهری. تهران: آییژ
12
13. قادریمطلق، ق. ( 1387). اقتصاد شهری و جلب سرمایهگذاری. ماهنامۀ پژوهشی شورای عالی استانها، 32، 5-18
13
14. محمودیپاتی، ف.، و محمدپور، ع. (1387). سیاستهای مدیریت زمین شهری. تهران: شهیدی
14
15. مهدوی، ا. (1384). رشد اقتصادی و سرمایهگذاری. تهران: جنگل
15
16. هاشمخانی، م.، و قادری، م. (1392). مزایای مشارکت عمومی خصوصی در پروژههای زیربنایی. ماهنامۀ اقتصاد ترابری ایران، 114، 28-34
16
17. Chen, Y., Hipel, K. W., Kilgour, D. M., & Zhu, Y. (2009). A strategic classification support system for brownfield redevelopment. Environmental Modelling & Software, 24(5), 647-654
17
18. CNU & PWC. (2001, January ). Greyfield regional mall study. Global Strategic Real Estate Research Group. Conference for the New Urbanism, United states(US)
18
19. EPA. (2006, October). Anatomy of Brownfields redevelopment-Brownfields solutions series. Paper presented at Environmental Protection Agency, Washington, D.C
19
20. Hao, H. (2008). The impacts Of Brownfields on property values and private investment in Charlotte (Doctoral disseetation), ProQuest
20
21. Ling, X. (2008). Exploring the potential application of Brownfield redevelopment in Dalian, China, based on municipal experiences in Ontario, Canada. (Master thesis).University of Waterloo, Ontario
21
22. Marinoni, O. (2007). Some word on the analysis hierarchy process and the provided arcGIS extention 2007. Retrived from http:// ibis. geog. ubc. ca/ course/ geog570/notes/mce/about_ ext-ahp.pdf
22
23. Maurer, J. (2009). The effects of foreign direct investment in urban development: The case of Budapest. London: Development Planning Unit University College London
23
24. Myers, D.,& Wyatt, P. (2004 ). Rethinking urban capacity: Identifying and appraising vacant buildings . Building Research & Information, 32 (4), 285-292
24
25. NRTEE. (2003, February). Cleaning up the past, building the future: A national Brownfield redevelopment strategy for Canada. Ottawa, Ontario: National Round Table on the Environment and the Economy
25
26. Prior, A. (1993). The revitalization of the Glasgow city center. In Managing historic cities. Krakaw: International Cultural Centre
26
27. Rea, J. A. (2003). Incentives of redevelopmet Browfield on urban land. Texas: Master of City and Regional Planning of University of Texas
27
28. wikipedia.org. (2011). Greyfield land .Downloaded from Wikipedia, the free encyclopedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Greyfield land
28
29. wisegeek.com. (2011). What are Greenfields? Downloaded from wisegeek: http://www.wisegeek.com/what-are-greenfields.htm
29
30. wisegeek.com. (2011a). What is Greyfield land?Downloaded from wisegeek: http://www.wisegeek.com/what-is-greyfield-land.htm
30
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیـل رابطـۀ طایفـهگرایـی اجتماعات محلی با توسعـۀ سیاسـی در شرایط انتخاباتی (مطالعـۀ موردی: شهرستان نورآبـاد ممسنـی)
اهداف: طایفهگرایی اساساً مبتنی بر رجحان یک گروه نژادی، طایفهای و فرهنگ اجتماعی مشخص بر گروههای دیگر است که در آن انجام تصمیمگیریهای سیاسی مبتنی بر گرایشهای طایفهای بوده و در تضاد با توسعۀ سیاسی است؛ زیرا توسعۀ سیاسی، فرآیند دموکراتیزاسیون مبتنی بر نهادینگی ساختارهای سیاسی برخوردار از جامعۀ مدنی و چرخۀ مسآلمتآمیز قدرت از طریق وفاق بین نخبگان و تفکیک و افتراق بین ساختها را در بر میگیرد، اما دستیابی به چنین سطحی از توسعۀ سیاسی در تصمیمگیریها نیازمند گُذار از تعصبات قومی و طایفهای است. پدیدۀ طایفهگرایی اجتماعی ـ سیاسی عمدتاً در اجتماعات محلی با ساختارهای طایفهای عمدتاً مشاهده میشود که تدوام آن میتواند اثرات منفی متعددی مانند بیانگیزگی سایر گروههای اجتماعی و انحصارطلبی قدرت سیاسی شود. نمود عینی طایفهگرایی در تصمیمگیریهای سیاسی عمدتاً در شرایط انتخاباتی تشدید میشود. در این میان شهرستان ممسنی بهعنوان یکی از شهرستانهای استان فارس از جمله مناطق جغرافیایی پیرامونی کشور است که هنوز عناصر سنتی خود را حفظ کرده است. این شهرستان در طی سالیان متمادی زندگی عشیرهای و سنتی داشته است، بهطوریکه هویت جغرافیایی و طایفهای یکی از نیرومندترین عوامل اثرگذار بر پایگاه رأیآوری نمایندگان این حوزۀ انتخابیه را شکل میدهد. بنیاد پژوهش کنونی بر این پرسش نهاده شده است که چه رابطهای بین طایفهگرایی و توسعۀ سیاسی در اجتماعات محلی وجود دارد؟
روش: دادههای مقاله پیشِ رو که ماهیتی توصیفیتحلیلی دارد، به روش کتابخانهای و تحلیل آماری دادههای میدانی (پرسشنامه و مصاحبه) گردآوری شده است. در روش میدانی با استفاده از نرمافزار SPSS به تبیین رابطة دو متغیر طایفهگرایی به مثابۀ متغیر مستقل و توسعۀ سیاسی بهعنوان متغیر وابسته پرداخته شد.
یافتهها/ نتایج: تحقیق نشان داد که بین دو متغیر طایفهگرایی و توسعۀ سیاسی ارتباط معناداری وجود داشته است. در شهرستان ممسنی بهدلیل حاکمیت بافت سنتی و غلبۀ عناصر متأثر از این بافت بر عناصر مدرن و تلفیق آن با برخی موانع چالشبرانگیز، فرآیند توسعۀ سیاسی با موانعی مواجه بوده است.
نتیجه گیری: نگرشهای محلیطایفهای یکی از عوامل کلیدی بوده که در توسعهنیافتگی سیاسی شهرستان نورآباد ممسنی نقش داشته و بهعلت عبور ناقص شهرستان از مراحل توسعۀ سیاسی نظیر انتخابات، منجر به تثبیت نظام فکری طایفهگرایی شده است.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31527_9ebbfed263994f024f0cd5d4667e62fe.pdf
2016-08-22
19
46
10.22067/geography.v14i1.33101
طایفهگرایی
توسعۀ سیاسی
انتخابات
شهرستان نورآباد ممسنی
حمدالله
سجاسی قیداری
ssojasi@um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
مهدی
پورطاهری
mehdit@modares.ac.ir
2
دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
وحید
صادقی
vahidsadeghi86@yahoo.com
3
دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
سید محمد حسین
حسینی
vahidsadeghi86@yahoo.com
4
وزارت امور خارجه، تهران، ایران
AUTHOR
1. احمدیپور، ز.، صادقی، و.، و تیموری، ح. ر. (1394). تبیین رابطۀ تمرکزگرایی و توسعۀ سیاسی در ایران معاصر از مشروطه تا انقلاب اسلامی. فصلنامۀ رهیافت انقلاب اسلامی، (30)، 81-98
1
2. بشیریه، ح. (1380). موانع توسعۀ سیاسی در ایران. تهران: گام نو
2
3. پالمر، م.، لاری، ا.، و گایل، چ.(1391). نگرشی جدید به علم سیاست. ترجمۀ منوچهر شجاعی. تهران: وزارت امور خارجه
3
4. حافظنیا، م.ر.، و کاویانیراد، م. (1388). افقهای جدید در جغرافیای سیاسی. تهران: سمت
4
5. حبیبی فهلیانی، ح. (1371). ممسنـی در گذرگاه تاریـخ. شیراز: نوید شیراز
5
6. حجاریان، س. (1379). تاوان اصلاحات. تهران: ذکر
6
7. دارابی، ع. (1388). بنیانهای نظری رفتار انتخاباتی شهروندان در جمهوری اسلامی ایران. فصلنامۀ پژوهشهای ارتباطی، 16(57)، 9-37
7
8. دُسوان، آ. (1382). درآمدی به جامعهشناسی انسانی.ترجمة جعفر نجفیزند. تهران: دوران
8
9. رجبزاده، ا. (1378). جامعه شناسی توسعه: بررسی تطبیقی ـ تاریخی ایران و ژاپن. تهران: سلمان
9
10. رومینا، ا.، و صادقی، و. (1394). بررسی تأثیر طایفهگرایی بر الگوی رأیدهی (مطالعۀ موردی: شهرستان نورآباد ممسنی). فصلنامۀ ژئوپلیتیک، 11(3)، 84-116
10
11. سازمان مدیریت و برنامهریزی استان فارس. (1395). گزارش برآورد جمعیت شهرستانهای استان فارس به تفکیک شهرستان از سال 1391 تا 1395. شیراز: سازمان مدیریت و برنامهریزی استان فارس
11
12. سالنامۀ آماری استان فارس. (1390). آمار مربوط به جمعیت شهرستانهای استان فارس. بازیابی در 17 اردیبهشت 1394، از https://www.amar.org.ir
12
13. سعیدی، ع. (1390). مبانی جغرافیای روستایی. تهران: سمت
13
14. آلوین، س . (1378). تغییر اجتماعی و توسعه. ترجمۀ محمود حبیبی مظاهری. تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی
14
15. صادقی، و. (1394، شهریور). بنیادهای جغرافیایی کُنش سیاسی در شهرستان ممسنی. نشریۀ مستقل دانشجویی اندیشۀ نو دانشگاه آزاد ممسنی. 6 (8)، 23-16
15
16. صادقی، و.، و حسینی، س. م. ح. (1394). سرچشمههای تولید طایفهگرایی در شهرستان ممسنی (استراتژی مقابله با آن). فصلنامۀ فرهنگی ـ اجتماعی فراسو، 8 (27)، 17-21
16
17. صیدایی، س. ا. (1377). توسعۀ پایدار جامعه عشایری ایران در آینده. نشریۀ علمی- پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، (13 و 14)، 83-100
17
18. عبداللهی، م. (1386). اسکان عشایر و توسعۀ حیات اجتماعی آنان در ایران (مطالعۀ موردی طایفه وری علینظر در استان ایلام). فصلنامۀ علوم اجتماعی، (32)، 19-54
18
19. قوام، ع. ع. (1389). سیاستهای مقایسهای. تهران: سمت
19
20. کاویانیراد، م. (1392). جغرافیای انتخابات با تأکید بر انتخابات ریاست جمهوری. تهران: خوارزمی
20
21. کاویانیراد، م.، و ویسی، ه. (1387). بررسی تأثیر همسایگی بر انتخابات ایران، مطالعۀ موردی نهمین دورۀ انتخابات ریاست جمهوری در ایران. فصلنامۀ ژئوپلیتیک، 4(3)، 1-20
21
22. کوئن، ب. (1386). درآمدی بر جامعهشناسی. تهران: توتیا
22
23. گیدنز، آ. (1387). تجدد و تشخص ـ جامعه و هویت شخصی در عصر جدید. ترجمۀ ناصر موفقیان. تهران: نی
23
24. مجتهدزاده، پ. (1390). جغرافیای سیاسی و سیاست جغرافیایی. تهران: سمت
24
25. مقدس، ع. ا.، و حیدری، ا. (1387). رابطۀ هویت طایفهای و هویت ملی با تأکید بر متغیرهای نگرشی در شهر نورآباد ممسنی. فصلنامۀ مطالعات ملی، 9(33)، 97-126
25
26. مویر، ر. (1379). درآمدی نو بر جغرافیای سیاسی. ترجمۀ دره میرحیدر با همکاری سید یحیی صفوی. تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح
26
27. مهدوی، م. (1392). مقدمهای بر جغرافیای روستایی ایران. تهران: سمت
27
28. میرزاییتبار، م.، صادقی، و.، و حسینی، س. م. (1394). تبیین رابطۀ فرهنگ سیاسی و توسعۀ اقتصادی: مطالعۀ موردی شهرستان ممسنی. دو فصلنامۀ دانش سیاسی، 11(22)، 169-208
28
29. نظری، س. غ.، بشیریگیوی، ح.، و جنتی، س. (1392). بررسی تأثیر مشارکت سیاسی بر توسعۀ سیاسی (مورد مطالعه: جوانان شهر خلخال). مجلۀ توسعه اجتماعی ایران، 6(21)، 137-146
29
30. Almond, G., & Verba, S. (1968). Princpal investigators. Michigan: The Five Nation Study
30
31. Bashiriyeh, H. (2001). Obstacles to political development in Iran. Tehran: gameno Publication
31
32. Brady, H. E. (2000). Category Cally Wrong Vo manual versus graded measure of ethnic identity. Studies in Comparative International Development, 35(3), 98-123
32
33. Davarpanah, H. (2006). English for the students of political science. Tehran: Samt Publication
33
34. Glassner, M. (1993). Political geography. Canada: John Wiley
34
35. Huntington, S .P. (1969). Political order in changing societies. New Haven: Ale University Press
35
36. Pye, L. (1966). Aspects of political development. Boston: Little Brown
36
37. Statistical Yearbook of Fars Province. (2011, May). Statistics of population for Fars province counties, Management and Programming Organization of Fars Province, availlable at: https://www.amar.org.ir.
37
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی مسکن مهر از نظر شاخصهای کیفی مسکن مناسب (نمونه موردی: مسکن مهر22 بهمن شهر زنجان)
اهداف: هدف پژوهش حاضر ارزیایی میزان مطابقت مسکن مهر با شاخصهای کیفی مسکن مناسب است.
روش: این تحقیق از نوع کاربردی بوده و ماهیّت آن به صورت توصیفی- تحلیلی است، شیوة گردآوری اطّلاعات نیز به دو روش کتابخانهای و مشاهدة میدانی بوده و ابزار جمعآوری اطّلاعات در روش میدانی، به صورت پرسشنامه، مصاحبه و مشاهدة حضوری بوده است. جامعة آماری تحقیق، مسکن مهر 285 واحدی 22 بهمن شهر زنجان بوده که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی و فرمول اصلاحشدة کوکران، 99 واحد مسکونی بهعنوان نمونه انتخاب شدهاند. بعد از توزیع پرسشنامه و جمعآوری اطّلاعات، برای تجزیه و تحلیل آمار به دست آمده، از آزمون t تکنمونهای و همبستگی پیرسون در محیط نرمافزار spss استفاده شده است.
نتیجهگیری: نتایج بهدست آمده از آزمون t نشان داده است که مسکن مهر مورد بررسی، با هیچکدام از شاخصهای ابعاد کیفی مسکن مطابقت نداشته و این میزان در همة آنها کمتر از حد معمول (3) بوده است. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون، نشاندهندة وجود رابطة معنادار بین ابعاد اقتصادی و کالبدی (35/0)، فرهنگی و کالبدی (57/0)، فرهنگی و زیست محیطی(33/0) و زیستمحیطی و کالبدی (5/0)، بوده است؛ در نتیجه میتوان گفت که مسکن مهر 22 بهمن شهر زنجان، رضایتمندی ساکنین را در پی نداشته است.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31549_bc78409aa65fa580b1b72a90f22c881c.pdf
2016-08-22
47
65
10.22067/geography.v14i1.41052
مسکن
مسکن مهر
مسکن مناسب
مسکن مهر زنجان
شاخصهای مسکن
افشین
بهمنی
afshin.bahmani@yahoo.com
1
دانشگاه تهران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
صفر
قائدرحمتی
safarrahmati@modares.ac.ir
2
دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
1. اهری، ز. (1373). تجربة مسکن اجتماعی در کشورهای دیگر جنبههای قابل بررسی با شرایط ایران. مجموعه مقالات سومین سمینار توسعة مسکن در ایران. تهران: سازمان زمین و مسکن
1
2. پورمحمدی، م. ر. (1392). برنامهریزی مسکن. تهران: سمت
2
3. چگنی، ع. (1389). آثار اجرای برنامه مسکن مهر بر شاخصهای اقتصادی (در سطح کلان و خرد). اقتصاد مسکن، 47، 22-30
3
4. خدائی، ز.، و میره، م. (1390). مروری برتجارب جهانی در زمینة تأمین مسکن گروههای کمدرآمد شهری. اوّلین کنفرانس اقتصاد شهری ایران، 1390 (ص. 1-10). مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد
4
5. رضایی، م.ر.، و کمائیزاده، ی. (1391). ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان از مجتمهای مسکونی مهر (سایت مسکن مهر فاطمیة شهر یزد). مطالعات شهری، 5، 13-26
5
6. زنجانی، ح.، گلکار، ز.، و محمّدی، ح. (1390). بررسی جنبههای اجتماعی مسکن مهر (مطالعة موردی: مسکن مهر شهرستان کرج). اقتصاد و تعاون، 7، 89-116
6
7. زیاری، ک. (1389). مقایسة تطبیقی شاخصهای کمی و کیفی مسکن شهر بابل با نقاط شهری کشور با تأکید بر شهر سالم. تحقیقات جغرافیایی، 25(2)، 83-116
7
8. سلطانپناه، ه.، حسینی، س. (1391). کیفیت (QFD) در ارزیابی کیفی پروژههای ساختمانی (پروژة مسکن مهر شهرستان سنندج). مدیریت صنعتی، (21)، 56-66
8
9. شیعه، ا. (1384). با شهر و منطقه در ایران. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران
9
10. شیعه، ا. (1389). مقدمهای بر برنامهریزی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران
10
11. صلواتی، گ. ن.، و رازپور، م. (1392). ارزیابی مسکن مهر بهاران با رویکرد توسعة پایدارشهری (شهرک بهاران سنندج). اوّلین همایش ملّی جغرافیا، شهرسازی و توسعة پایدار،1392 (ص. 25-36)، تهران، دانشگاه صنعت هوایی
11
12. عابدین درکوش، س. (1379). ضرورت انبوهسازی مسکن از دیدگاه توان مالی خانوار. انبوهسازان مسکن، 1(1)، 12-20
12
13. عباسی، ح. (1390). برنامهگریزی در سیاستهای مسکن ایران: مسکن مهر. جستارهای شهرسازی، 35، 98-103
13
14. غازی، ا. (1374). بحثی پیرامون اجارهبهاء در برنامهریزی مسکن. مجموعه مقالات سمینار سیاستهای توسعة مسکن در ایران. تهران: سازمان ملّی زمین و مسکن
14
15. محمدی، ا.، و حسینی، م. (1390). ارزیابی اثرات اجرای مسکن مهر در نقاط شهری استان کردستان. سومین همایش ملّی عمران شهری، 1390، (ص. 9-16). سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی.
15
16. مرکز آمار ایران. (1390). سرشماری عمومی نفوس و مسکن زنجان
16
17. ملکی، س. (1382). مسکن و توسعه: بررسی نقش شاخصهای اجتماعی در برنامهریزی توسعة مسکن شهر ایلام. مسکن و محیط روستا، 104، 60-75
17
18. مولازاده، م. ع. (1373). مروری بر سیاستهای مسکن اجتماعی در جهان. مجموعه مقالات سومین سمینار توسعة مسکن در ایران. تهران: سازمان زمین و مسکن
18
19. ناظمی، ا. (1392). بررسی شاخصهای کیفیت مسکن مناسب در طرح مسکن مهر (نمونة موردی: استان اصفهان). اوّلین همایش ملّی شهرسازی و معماری در گذر زمان، 1392 (ص. 23-32)، قزوین، دانشگاه بینالمللی امام خمینی
19
20. Buckley, R. M., & Kalarickal, J. (2005). Housing policy in developing countries: Conjectures and refutations .Journal of World Bank Research Observer, world bank Rress obs, 20 (2), 233-257
20
21. Cullingworth, B., & Caves, R. (1997). Planning in the USA: Policies, issues, and processes. New York: Routledge
21
22. Malmberg, B., & Lena, S. (2000). Four phases in the demographic transition, implications for economic and social development in Sweden. Paper presented at the SSHA Meeting, Pittsburgh, USA
22
23. Rangwala, S. C. )1998(. Town planning. India: Charatar Publishing House.
23
24. Westaway, M. S. (2006). A longitudinal investigation of satisfaction with personal and environmental quality of llife in an informal South African housing settlement. Habitat International, 30(1), 175-189
24
25. Woodfield, A .(1989). Housing and economic adjustment. London: Taylor and Francis
25
ORIGINAL_ARTICLE
آسیبشناسی مدیریت طرحهای توسعۀ منطقهای در ایران و انتخاب الگوی مطلوب مدیریتی
اهداف: این مقاله، با دو هدف آسیبشناسی الگوی موجود و انتخاب الگوی مطلوب مدیریتی طرحهای توسعة منطقهای تدوین شده است.
روش: این پژوهش از نظر روششناسی توصیفی و تحلیلی است و از روش اسنادی و میدانی برای گردآوری دادهها استفاده میکند. جامعة آماری پژوهش شامل پژوهشگران و متخصصانی است که با استفاده از نمونهگیری خوشهای و روش کوکران، 370 از آنها به عنوان نمونه برای پرسشگری انتخاب شدهاند. همچنین از 50 خِبرِه برای سنجش روایی محتوایی ابزار اندازهگیری و از 30 خِبرِه برای انتخاب الگوی مطلوب مدیریتی مصاحبه به عمل آمده است. از روش ANP برای وزندهی به معیارها و از مدل PROMETHEEII برای رتبهبندی گزینهها و انتخاب الگوی مطلوب استفاده شده است. از نرمافزارهای SPSS، Super Decision و Visual Promethee برای پردازش، وزندهی، تحلیل و رتبهبندی استفاده شده است. روایی محتوایی ابزار با استفاده از ضریب CVR، 80/0 و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، 926/0 و روش گاتمن، 827/0 محاسبه شده است.
یافتهها/ نتایج: یافتههای پژوهش نشان میدهند که الگوی موجود مدیریت طرحهای توسعة ناکارآمد است و به اصلاح نیاز دارد. همچنین اجرای مدل PROMETHEEII نشان داد که، الگوی مبتنی بر حکمروایی خوب، الگوی مدیریت شبکهای و الگوی مدیریت راهبردی، بهترتیب با نمرة خالص رتبهبندی 7106/0، 5763/0، 0783/0، الگوهای برتر هستند.
نتیجهگیری: در این پژوهش، این نتیجه بهدست آمد که «حکمروایی شبکهای»، الگوی مطلوبی برای مدیریت طرحهای توسعة منطقهای است. در پایان پیشنهادهای مانند ایجاد زیرساختهای ارتباطی و اطلاعاتی، زمینهسازی مدیریت مشارکتی مبتنی بر پیادهسازی حکمروایی خوب در مدیریت طرحها ارائه شدهاند.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31573_3d682b807a4cea34ee117650b5c7a9b6.pdf
2016-08-22
67
88
10.22067/geography.v14i1.42027
آسیبشناسی
مدیریت طرحهای توسعة منطقهای
ایران
ANP
PROMETHEEII
کرامت اله
زیاری
zayyari@ut.ac.ir
1
دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
علیرضا
محمدی
a.mohammadi@uma.ac.ir
2
دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
LEAD_AUTHOR
1. امیدی، م.، رضوی، ح.، و مهپیکر، م. ر. (1390). انتخاب اعضای تیم پروژه بر مبنای معیارهای اثربخشی به روش PROMETHEE. فصلنامۀ چشمانداز مدیریت صنعتی، (1)، 113-134
1
2. بخشی، م. ر.، پناهی، ر.، ملائی، ز.، کاظمی، ح.، و محمدی، د. (1390). ارزیابی وضعیت نوآوری در منطقه جنوب غرب آسیا و تعیین رتبة ایران: کاربرد روش تصمیمگیری پرومته. فصلنامۀ علمی و پژوهشی سیاست علم و فناوری، 3(3)، 19-31
2
3. بشیری، م.، حجازی، ط.ح.، و محتجب، ح. (1390). رویکردی در تصمیمگیریهای چندمعیاره. تهران: انتشارات دانشگاه شاهد
3
4. حاج یوسفی، ع. (1380). برنامهریزی منطقهای در ایران از آغاز تا دهة 1350. فصلنامۀ مدیریت شهری، (6)، 6-17
4
5. حاجیزاده، ا.، و اصغری، م. (1390). روشها و تحلیلهای آماری با نگاه به روش تحقیق در علوم زیستی و بهداشتی. تهران: جهاد دانشگاهی
5
6. حسینزادهدلیر، ک. (1387). برنامهریزی ناحیهای. تهران: سمت
6
7. داناییفرد، ح. (1392). مدیریت دولتی شبکهای در ایران. پژوهشهای مدیریت در ایران، 17(2)، 69-104
7
8. رشیدیفرد، م. (1389). مدیریت دولتی نوین و ویژگیهای دموکراتیک آن. صنعت خودرو، 144، 7بهمن1393
8
9. زالی، ن. (1390). آیندهنگاری راهبردی و سیاستگذاری منطقهای با رویکرد سناریونویسی. فصلنامة مطالعات راهبردی، 14(4)، 33-54
9
10. زالی، ن. (1391). آسیبشناسی برنامهریزی در ایران با پیشنهاد مأموریتمحوری در سیاستگذاریهای توسعۀ منطقهای. برنامهریزی منطقهای، 2(6)، 81-89
10
11. زالی، ن، و زالی، ر. (1389). بررسی میزان ثبات و پایداری در مدیریتهای توسعة منطقهای در سال های 1384-1385؛ نمونۀ موردی مدیران ارشد مدیریت توسعۀ استان آذربایجان شرقی. فصلنامۀ فرآیند مدیریت و توسعه، (73)، 83-108
11
12. زبردست، ا. (1389). کاربرد فرآیند تحلیل شبکهای ANP در برنامهریزی شهری و منطقهای. هنرهای زیبا، (41)، 79-90
12
13. زیاری، ک. (1377). جایگاه برنامهریزی منطقهای در روند برنامهریزی ایران. مقالۀ ارائه شده در سمینار پنجاه سال برنامهریزی در ایران، سازمان برنامه و بودجه، تهران
13
14. زیاری، ک. (1378). اصول و روشهای برنامهریزی منطقهای. یزد: انتشارات دانشگاه یزد
14
15. زیاری، ک. (1389). مکتبها، نظریهها و مدلهای برنامه و برنامهریزی منطقهای. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
15
16. سازمان برنامه و بودجه (1372ب). ارزیابی طرحهای جامع شهری در ایران. تهران: مهندسان مشاور زیستا
16
17. سازمان برنامه و بودجه. (1362). سابقۀ برنامهریزی منطقهای در ایران. تهران: سازمان برنامه و بودجه
17
18. سازمان برنامه و بودجه. (1372الف). صورت استانی کردن طرحهای عمرانی ملی. تهران: سازمان برنامه و بودجه، دبیرخانة تلفیق برنامههای امور مناطق
18
19. سالارزهی، ح.، و ابراهیمپور، ح. (1391). بررسی سیر تحول پارادایمهای مدیریت دولتی: از مدیریت سنتی تا حکمرانی خوب. مدیریت دولتی، 4(9)، 43-62
19
20. سرزعیم، ع. (1386، 5 اردیبهشت). اقتصاد سیاسی بوروکراسی. روزنامه دنیای اقتصاد
20
21. سعیدنیا، ا. (1387). بررسی عوامل مؤثر بر تحققپذیری طرحهای توسعة شهری. در مجموعه مقالات توسعة شهری. انتشارات جامعة مهندسان مشاور ایران، ص. 43-47
21
22. سلطانی، ن. (1392). ارزیابی موانع فراروی طرحهای آمایش سرزمین در ایران با رویکرد تلفیقی. برنامهریزی و آمایش فضا، 17(3)، 84-63
22
23. سیفالدینی، ف.، و پناهندهخواه، م. (1389). چالشها و موانع برنامهریزی توسعۀ منطقهای در ایران. پژوهشهای جغرافیای انسانی،42(73)، 83-98
23
24. شیخی، محمد (1380). برنامهریزی منطقهای در ایران (1360-1380)؛ ضرورتها، گرایشها، چالشها. مدیریت شهری، 6، 6-17
24
25. صانعی، م. (1385). حکمرانی خوب، مفهومی نو در مدیریت دولتی. تدبیر، (178)، 26-33
25
26. صرافی، م. (1377). مبانی برنامهریزی توسعة منطقهای. تهران: سازمان برنامه و بودجه
26
27. عالمی، م.ع. (1380). مدیریت توسعۀ منطقهای در ایران؛ تجربة طرح توسعهمحور شرق. مدیریت شهری، (6)، 44-53
27
28. عظیمی، ن. (1380). شهر و انباشت سرمایه از دیدگاه مدیریت و برنامهریزی منطقهای. مدیریت شهری، 6، 26-35
28
29. عظیمیبلوریان، ا. (1389). مفهوم آمایش سرزمین در برنامهریزی توسعه. تهران: خدمات فرهنگی رسا
29
30. قاسمیشاد، ح. (1392). الگو و پارادایم مدیریت دولتی نوین. برگرفته از:
30
http://persianholding.ir.
31
31. کاظمیان، غ.، فرجیراد، خ. و رکن الدین افتخاری، ع.ر. (1392). آسیبشناسی سیاستهای توسعۀ منطقهای در ایران از دیدگاه رویکرد نهادی. فرآیند مدیریت و توسعه، 26(2) 27-58
32
32. کاظمیان، ع.ر.، و فرجیراد، خ. (1392). توسعة محلی و منطقهای از منظر رویکرد نهادی. تهران: جهاد دانشگاهی
33
33. کلانتری، خ. عبدالهزاده، غ. (1387). برنامهریزی فضایی و آمایش سرزمین. تهران: فرهنگ صبا
34
34. مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری. (1381). گزارش هماندیشی توسعه و تعادل منطقهای. تهران: موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت شهری
35
35. معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور. (1393). برنامۀ ششم توسعه و لزوم نگرشی نو به توسعۀ منطقهای و آمایش سرزمین. برگرفته از:
36
http://www.spac.ir
37
36. معاونت شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی. (1393). طرحهای شهرسازی. برگرفته از:
38
http://shahrsazi.mrud.ir/Portal/Home
39
37. هال، پ.، و فایفر، ا. (1388). آیندة شهری قرن 21. برنامه جهانی برای شهرهای قرن بیست و یکم. ترجمه اسماعیل صادقی، ناهید صفایی. تهران: جامعة مهندسان مشاور ایران
40
38. وزارت مسکن و شهرسازی. (1387). اصلاح نظام مدیریت توسعة شهری در ایران بر اساس رویکرد راهبردی. تهران: وزارت راه و شهرسازی
41
39. Agarwal, R. D. (1998). Organization and management. New York: Ltd. Tata McGraw-Hill Education
42
40. Baran, P. (1994). On distributed communications. Retrieved from: http:// www. rand. org/ pubs/research_memoranda/RM3420.html
43
41. Dabson, B. (2006). Eight Principles for effective rural governance and how communities put them into practice. Rrtrieved from www. Rupri. Org/ Forms/ Rgireport.Pdf
44
42. Dias, L.C., Costa, J. P., & Climaco, J. C. (1998). A parallel implementation of the PROMÉTHÉE method. European Journal of Operational Research, 104, 521-531
45
43. Hu, Y.C. (2010). A single-layer perceptron with PROMETHEE methods using novel preference indices, Neurocomputing, 73, 2920-2927
46
44. Jones, G. R., & George, J. M. (2013). Contemporary management. New York: McGraw-Hill Irwin Publication
47
45. Saaty, T. L. (1990, August). The fundamentals of analytic network process. Proceeding ISHP 1999, Kobe, Japan, Conference Articles book, 48-63
48
46. United Nations (2012). Report of the United Nations conference on sustainable development. Retrieved from http://www.uncsd2012.org/. Acceseed on 26.10.2014
49
47. United Nations (2013). Report of the world commission on environment and development: Our common future. Retrieved from http:// www.un-documents .net / our – common -future.pdf
50
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی چالشهای فراروی صنعت سفال شهر لالجین با بهکارگیری تئوری بنیانی
اهداف: صنعت سفال شهر لالجین که به عنوان یکی از مهمترین نقاط تولید سفال در کشور بهشمار میرود با مشکلات عمدهای روبروست، بهطوریکه در سالهای اخیر بسیاری از تولیدکنندگان دیروزی به مشاغل دیگری روی آوردهاند و یا تبدیل به واردکننده و فروشنده شدهاند. از این رو هدف از مطالعه حاضر، ارائۀ تصویری روشن از چالشهای فراروی صنایع دستی این منطقه در قالب یک مدل، با استفاده از روش تئوری بنیانی است.
روش: رویکرد کلی تحقیق، کیفی است. جامعۀ مورد مطالعه شامل سفالگران و کارشناسان خبره در زمینۀ سفالگری و صنایع دستی میباشد. فرآیند نمونهگیری بهصورت هدفمند و ضابطهمند بر اساس تسلط و آگاهی افراد به موضوع با استفاده از تکنیک گلوله برفی انجام شد. روش اصلی گردآوری دادههای تئوری بنیانی، مصاحبه عمیق با جامعۀ مورد مطالعه بود که پس از مصاحبه با 30 نفر از افراد (10 نفر از کارشناسان و 20 نفر از سفالگران) اشباع تئوریک حاصل شد. در این تحقیق برای اطمینان از روایی و پایایی دادهها علاوه بر حساسیت نظری محقق در گردآوری دادهها، از معیارهای خاص پژوهش کیفی شامل مقبولیت و قابلیت تأیید استفاده شده است.
یافتهها/نتایج: پس از جمعآوری اطلاعات، دادهها از طریق تحلیل محتوایی طی مراحل کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی طبقهبندی گردیدند و در نهایت مدل چالشهای فراروی صنعت سفال منطقه لالجین استخراج گردید. بر اساس نتایج بهدست آمده صنعت سفال لالجین با 9 مشکل عمده مواجه است که عبارتاند از: مشکلات مربوط به تجهیز منابع و مواد اولیۀ مورد نیاز، مشکلات فنی و تکنولوژیکی، مشکلات ساختاری و زیربنایی، مشکلات مربوط به تبلیغات و اطلاع رسانی، مشکلات حقوقی و قانونی، مشکلات اجرایی و مدیریتی، مشکلات مالی واعتباری، مشکلات آموزشی، ترویج و تحقیق و مشکلات مربوط به نظام عرضه و بازایابی.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31601_0cf58ced1305460c8d95bc4908f78e28.pdf
2016-08-22
89
114
10.22067/geography.v14i1.42001
صنایع دستی
سفالگری
چالشها
تئوری بنیانی
شهر لالجین
حسن
افراخته
hafrakhteh@khu.ac.ir
1
دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
مریم
آرمند
maryam.armand@yahoo.com
2
دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
AUTHOR
زهرا
اطهری
z.athari@gmail.com
3
دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
1. ادیب حاجباقری، م.، پرویزی، س.، و صلصالی، م. (1389). روشهای تحقیق کیفی. تهران: بشری
1
2. اسفندیاری، ا. (1386). عملکرد صنایع دستی در بهبود وضعیت اجتماعی. وبسایت آفتاب. برگرفته از:
2
http://www.aftabir.com/articles/view/economy_marketing_business/handicraft/c2c1191944037p1.php/
3
3. جعفرنژاد، ا.، سجادیپناه، ع.، صفری میرمحله، ر.، و اجلی قشلاجوقی، م. (1388). بررسی موانع و ارائۀ راهکارهای بهکارگیری تجارت الکترونیکی در زمینۀ توسعۀ صادرات فرش دستباف ایران. فصلنامۀ پژوهشنامه بازرگانی، 13(52)، 1-34
4
4. رحمتی، م. ح. (1387). آسیبشناسی طراحی فرشهای رایج و نوآوری در آنها. فصلنامۀ گلجام، 10، 47-68
5
5. رستمی، م. (1383). بررسی اشتغال زنان استان مازندران در بخش صنایع دستی، منطقۀ شاخص: شهرستان ساری. پژوهشنامۀ علوم انسانی و اجتماعی، 4(13)، 39-65
6
6. شوماخر، ای. اف. (1372). کوچک زیباست: اقتصاد با ابعاد انسانی. ترجمۀ علی رامین. تهران: سروش
7
7. عباسی، ب. (1390، مرداد). پایگاه ردپای سفال های چینی در لالجین. برگرفته از:
8
http://www1.jamejamonline.ir/archnewstext.aspx?newsnum=100852050705
9
8. عزمی، آ.، خراسانی، م. ا.، ایمانی، ب.، و رضوانی، م. ر. (1390). دیدگاه تجار فرش شهر اردبیل درباره علل کاهش صادرات فرش دستباف ایران. دوماهنامۀ بررسیهای بازرگانی، 46، 101-113
10
9. فمی، ش.، و محمدزاده نصرآبادی، م. (1390). صنایع روستایی. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور
11
10. قبادی، پ.، پاپزن، ع.، زرافشانی، ک.، و گراوندی، ش. (1391). واکاوی محدودیتها و مشکلات توریسم روستایی با استفاده از تئوری بنیانی. جغرافیا و آمایش شهری-منظقه ای، 2(5)، 89-104
12
11. قزآنیقمصری، ا.، قدرتی، ح.، و رضایی، ح. (1389). عوامل مؤثر بر صادرات فرش دستباف در قالب ماتریس سوات (SWOT): مطالعۀ موردی تعاونیهای فرش در استان اصفهان. فصلنامۀ تعاون و کشاورزی، 21(2)، 49-61
13
12. کامبخشفرد، س. (1379). سفال و سفالگری در ایران از ابتدای نوسنگی تا دوران معاصر. تهران: ققنوس
14
13. کرباسی، ع. ر.، و یعقوبی، م. (1390). بررسی بازارهای تعاونیهای صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان. فصلنامۀ تعاون و کشاورزی، 5(22)، 21-46
15
14. گلمحمدی، ف. (1389). توسعۀ صنایع دستی و فناوری متوسط با هدف گسترش توریسم و اشتغال پایدار روستایی. فصلنامۀ مسکن و محیط روستا، (131)، 73-94
16
15. گیدنز، آ. (1376). روشهای تحقیق جامعهشناسی. ترجمۀ منوچهر صبور. تهران: نی
17
16. لاریجانی، ف. (1370). علم، تکنولوژی و توسعه. فصلنامۀ رهیافت، 1(1)، 42-51
18
17. محمودی، ق. (1393). انجمن سفال لالجین
19
18. مرادی، خ.، و آگهی، ح. (1393). واکاوی چالشهای مدیریت روستایی با رویکرد کیفی تئوری بنیانی. فصلنامۀ جغرافیا و توسعه، 12(34)، 167-181
20
19. مرجع شهرهای ایران. (1390). لالجین. برگرفته از:
21
http://www.irancities.ir/showcity.aspx?code=987&code2=38
22
20. مرکز آمار ایران. (1390). نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال1390. برگرفته از:
23
http://www.amar.org.ir/Default.aspx?tabid=1160
24
21. مطیعیلنگرودی، ح. (1380). عوامل رکود صنایع دستی در نواحی روستایی شهرستان مشهد. مجلۀ تخصصی زبان و ادبیات، 34 (1و2)، 141-168
25
22. میرکتولی، ج.، و مصدقی، ر. (1389). بررسی وضعیت گردشگری روستایی و نقش آن در رونق صنایع دستی: مورد دهستان استرآباد جنوبی، شهرستان گرگان. مطالعات و پژوهشهای شهری منطقهای، 2(7)، 137-154
26
23. نامور مطلق، ب. (1393، 29 مهرماه). پایگاه خبری تسنیم. برگرفته از:
27
http://www.tasnimnews.com/Home/Single/535461?ref=shahrekhabar
28
24. هاشمی، ف. (آبان1381). بررسی روند اشتغالزایی صنایع کوچک در ایران. مجموعهمقالههای ارائه شده در همایش ملی بررسی راهکارهای علمی ایجاد اشتغال، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
29
25. یاوری، ح. (1386). آشنایی با هنرهای سنتی (1). تهران: دانش جهانگردی
30
26. یاوری، غ. ر.، و فاضل بیگی، م. م. (1389). اقتصاد ایران (با تکیه بر روستا). تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور
31
27. یزدانپناه، ل.، و صمدیان، ف. (1388). عوامل مؤثر بر میزان موفقیت شرکتهای تعاونی: مطالعۀ موردی صنایع دستی استان کرمان. فصلنامۀ تعاون و کشاورزی، 20(202و203)، 19-34
32
28. Dash, M. (2011). Marketing of Orissa handicrafts: A study on challenges and opportunities. Excel International Journal of Multidisciplinary Management Studies, 1(2), 47-63
33
29. Fetherston, B., & Kelly, R. (2007). Conflict resolution and transformative pedagogy: A grounded theory research project on learning in higher education. Journal of Transformative Education, 5(3), 262-285
34
30. Jamir, I., & Natarajan, P. (2014). Marketing of Bamboo handicraft products in Dimapur, Nagaland–Trader’s Perception. Samzodhana Journal of Management Research, 2(1), 271-288
35
31. Jequier, N. (1976). Appropriate technology: Problems and promises. Paris: Development Centre of the Organization for Economic Co-Operation and Development
36
32. Khan, W. A., & Amir, Z. (2013). Study of handicraft marketing strategies of artisans in uttar pradesh and its implications. Research Journal of Management Sciences, 2(2), 23-26
37
33. Kumar, D., & Rajeev, P. V. (2014). Marketing challenges of handicraft retailers in changing environment. Zenith International Journal of Business Economics & Management Research, 4(10), 22-33
38
34. McComb, J. F. (2012). Development and marketing strategies for Pacific cultural industries.. Suva : Secretariat of the Pacific Community
39
35. Redzuan, M., & Aref, F. (2011). Constraints and potentials of handicraft industry in underdeveloped region of Malaysia. African Journal of Business Management, 5(2), 256-260
40
36. Saldana, J. (2009). The coding manual for qualitative researchers. Thousand Oaks, CA: Sage
41
37. Venkataramanaiah, S., & Kumar, N. G. (2011). Building competitiveness: A case of handicrafts manufacturing cluster units. Indore Management Journal, 3(2), 27-37
42
38. Yin, R. K. (2011). Qualitative research from start to finish. New York: Division of Guilford Publications
43
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل وضعیت استراتژیک استان خراسان رضوی در راستای برنامهریزی آمایش سرزمین
اهداف: استان خراسان رضوی به عنوان مهمترین کانون جمعیتی شرق کشور، دارای جایگاه ویژهای در برنامهریزیهای ملی است و برنامهریزی منطقهای در قالب آمایش سرزمین، میتواند رویکرد استراتژیک را در متن برنامهریزیهای بلندمدت استان نهادینه کند. این مقاله با هدف ارائۀ وضعیت کلی استان خراسان رضوی از نظر استراتژیک، به دنبال تعیین جهتگیری استراتژیک شهرستانهای استان میباشد.
روش: از این روی، در چارچوب روششناختی تجربی و با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی، علاوه بر استفاده از اطلاعات موجود در مطالعات آمایش استان، اقدام به تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با 60 نفر از مسئولان و کارشناسان استان و نیز ضریبدهی ماتریسهای مدل مورد استفاده شده است.
یافتهها/نتایج: نتایج مطالعه در 12 بخش موضوعی، حاکی از آن است که وضعیت کلی استراتژیک استان بیشتر گرایش به سمت موقعیت تدافعی دارد که این عامل ناشی از عملکرد نامناسب در بخشهای مربوطه است. همچنین، گرایش اندکی هم به موقعیتهای رقابتی و محافظهکارانه وجود دارد که نشاندهندۀ عملکرد بهتر و موقعیتِ مناسبترِ این بخشها است. همچنین از بین شهرستانهای مورد مطالعه استان، هشت شهرستان شامل قوچان، سبزوار، جغتای، جوین، تربت حیدریه، دولتآباد، درگز و سرخس بهطور کلی، دارای جهتگیری «توسعۀ ایمنساز» هستند. پنج شهرستان شامل نیشابور، فیروزه، گناباد، کاشمر و بجستان از نظر استراتژیک در موقعیت «توسعه با اولویت» قرار دارد. سه شهرستان خواف، تایباد و کلات دارای جهتگیری «بازسازی با اولویت» و چهار شهرستان بردسکن، رشتخوار، مهولات و خلیل آباد، در «وضعیت خاکستری» قرار دارند. سه شهرستان تربیت جام، چناران و فریمان نیز در موقعیت «استراتژیهای ترکیبی» موقعیت یافتهاند.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31626_2de0d5bec9bcce87b9fe31bafc4cc524.pdf
2016-08-22
115
141
10.22067/geography.v14i1.17633
آمایش سرزمین
استان خراسان رضوی
برنامهریزی استراتژیک
برنامهریزی منطقهای
محمد رحیم
رهنما
rahnama@ferdowsi.um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
روحالله
اسدی
ro.asadi@gmail.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
1. ابراهیم زاده، ع. (1389). آمایش سرزمین و برنامهریزی محیطی در جنوب شرق ایران. تهران: مؤسسه اطلاعات
1
2. اخباری، م. (فروردین 1386). آمایش سرزمین جغرافیا و همبستگی ملی در ایران. در چکیده مقالات همایش نهادهای اجتماعی و همبستگی ملی (ص. 169-170). تهران: دانشگاه تربیت مدرس
2
3. توفیق، ف. (1384). آمایش سرزمین تجربه جهانی و انطباق آن با وضع ایران. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران
3
4. جهاد دانشگاهی مشهد. (1389). مطالعات آمایش استان خراسان رضوی: برنامهریزی و سیاستگذاری. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
4
5. جهانشاهی، م. (1386). جهانشهرها و چالشهای پیشرو. جستارهای شهرسازی، )22و23(، 2-5
5
6. حاتمینژاد، ح.، حسینی، س. م.، و حسینی، س. ع. (1389). جایگاه و نقش علم جغرافیا در آمایش سرزمین. رشد آموزش جغرافیا، 1(25)، 46-51
6
7. خنیفر، ح. (1389). درآمدی بر مفهوم آمایش سرزمین و کاربردهای آن در ایران. آمایش سرزمین، 2(2)، 5-26
7
8. دقیقیاصلی، ع.، سریرافراز، م.، و فهیمیفر، ف. (فروردین 1386). آمایش سرزمین: تحکیمکننده نهادهای اجتماعی در برقراری اتحاد ملی. در چکیده مقالات همایش نهادهای اجتماعی و همبستگی ملی(ص. 174-175). تهران: دانشگاه تربیت مدرس
8
9. رهنما، م.، و آقاجانی، ح. (1390). مطالعات آمایش استان خراسان رضوی. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
9
10. سعیدنیا، ا. (1382). سرشت استراتژیک برنامهریزی و مدیریت شهری. مدیریت شهری، 14، 6-13
10
11. شفیع خانی، م. (1389). گوهر مدیریت در صدف ادبیات. نشریۀ تدبیر، 217، 64-69.
11
12. فرد آر، د. (1393). مدیریت استراتژیک. ترجمۀ علی پارساییان و محمد اعرابی. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی
12
13. فروزندهدهکردی، ل. ا.، شیرهپز آرانی، ع.ا.، جندقیان بیگدلی، س. ر. (1390). برنامهریزی ناحیهای با استفاده از برنامهریزی بر مبنای سناریوها (تبیین الگوی چشمانداز ناحیه کاشان). برنامهریزی منطقهای، 1(3)، 39-56
13
14. محمودی، س. (1388). تحلیلی برسیر تحولات کلان آمایش سرزمین فرانسه در نیم قرن گذشته و ارائه پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت آمایش سرزمین ایران. آمایش سرزمین، 1(1)، 141-180
14
15. مرکز ملی آمار ایران. (1391). نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390. تهران: مرکز آمار ایران
15
16. معصومیاشکوری، س. ح. (1381). نقش جدید توسعه منطقهای در عصر همگرایی جهانیساز و کارهای نوین و بازتابهای آن در توسعه ملی. در مجموعه مقالات همایش چالشها و چشماندازهای توسعه ایران: هماندیشی پژوهشگران و نظریهپردازان کشور (ص. 145-156). تهران: موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی
16
17. هال، پ. (1381). برنامهریزی شهری و منطقهای. ترجمۀ جلال تبریزی. تهران: پردازش و برنامهریزی شهری
17
18. Albrechts, L. (2001). How to proceed from image and discourse to action: As applied to the Flemish diamond. Urban Studies, 38(4), 733-746
18
19. Dimitriou, H. T. (2007). Strategic planning thought: Lessons from elsewhere. In H. T. Dimitriou, & R. Thompson (Eds.), Strategic planning for regional development in the UK: A review of principles and practices (pp.43-65). New York: Routledge
19
20. Tsenkova, S. (2007). Reinventing strategic planning in post-socialist cities: Experiences from Sofia. European Planning Studies, 15(3), 295-317
20
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی و الویتبندی سرمایۀ اجتماعی در نواحی شهری با استفاده از تکنیکTopsis و AHP (مطالعۀ موردی: منطقۀ سه شهر اردبیل)
اهداف: سرمایۀ اجتماعی کلید استقرار جامعه مدنی و حیات شهروندی است و انباشت آن از اقتدارگرایی و تفکرات آمرانه، فرصتطلبی، بیاعتمادی، حس بدبینی و... جلوگیری میکند. در این راستا هدف پژوهش حاضر، ارزیابی و اولویتبندی میزان سرمایۀ اجتماعی در نواحی یازدهگانه منطقۀ سه شهر اردبیل میباشد.
روش: نوع تحقق کاربردی بوده، روش بررسی آن توصیفیتحلیلی است. براین اساس، جمعآوری دادهها از طریق پرسشنامه در حجم نمونۀ 382 نفر و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از مدلهای AHP و Topsis صورت گرفته است.
یافتهها/نتایج: نتایج حاصل از گامهای مختلف مدل تاپسیس نشان میدهد که به جهت سطحبندی سرمایۀ اجتماعی در نواحی منطقۀ سه تفاوت وجود دارد و نواحی با طبقات اجتماعی و اقتصادی و کالبدی بالا و رضایت بخشتر همچون 2، 1، 11 و 9 از رتبۀ به مراتب بهتری نسبت به سایر نواحی همچون 4، 6 و 7 دارا میباشند.
نتیجهگیری: در این میان، وجود عوامل سرمایهساز در سطح نواحی همچون مساجد و حسینیهها و ... در جهت ارتقای شاخصهای سرمایۀ اجتماعی در منطقۀ سه و در نهایت شهر، استفاده گردد. از سوی دیگر با توجه به اینکه نواحی 4 (با ضریب 1508/0) و 6 (با ضریب 4920/0) از کمترین میزان سطح سرمایۀ اجتماعی برخوردار است و در این نواحی شاخصهای امنیت و اعتماد در حد پایین قرار دارد، لذا ارائۀ طرحهای امنیتی و گسترش نظارت بر این منطقه، تبلیغات و فرهنگسازی در جهت ارتقای سطح اعتماد و مشارکت عمومی میتواند از جمله این راهکارها باشد.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31651_58616421b24619b30054fa9cb4e978ee.pdf
2016-08-22
143
164
10.22067/geography.v14i1.44465
سرمایۀ اجتماعی
تکنیک تاپسیس
فرآیند تحلیل سلسلهمراتبی
منطقۀ سه شهر اردبیل
محمد حسن
یزدانی
yazdani@uma.ac.ir
1
دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
AUTHOR
احمد
آفتاب
ahmadaftab20@gmail.com
2
دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
LEAD_AUTHOR
ابراهیم
علی پور
alipor_ebi@yahoo.com
3
دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
AUTHOR
1. حاجیپور، خ. (1385). برنامهریزی محلهمبنا، رهیافتی کارآمد در ایجاد مدیریت شهری پایدار. هنرهای زیبا، 26، 37-46
1
2. حکمتنیا، ح.، و موسوی، م. (1390). کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامهریزی شهری و ناحیهای. یزد: علم نوین
2
3. خدائی، س. (1392). سرمایۀ اجتماعی و حکمرانی مطلوب شهری (نمونۀ موردی: منطقۀ دو شهر اردبیل). (پایاننامه منتشرنشدة کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری). دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
3
4. خمر، غ.ع.، اسماعیلزاده کواکی، ع.، و براتپور، ع. (1390). ارزیابی توزیع فضایی مطالعۀ - GIS و TOPSIS سرمایۀ اجتماعی در مناطق شهری با استفاده از تکنیک موردی: نواحی شهری قوچان. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 1(4) 95-112
4
5. رضازاده، ر.، و سلسه، ع. (1392). بررسی رابطۀ سرمایههای اجتماعی و برنامهریزی توسعۀ محلهمبنا. مدیریت شهری، (32)، 81-100
5
6. زبردست، ا. (1380). کاربرد فرآیند تحلیل سلسلهمراتبی در برنامهریزی شهری و منطقهای. هنرهای زیبا، 10، 13-21
6
7. ساروخانی، ب.(1387) . سرمایۀ اجتماعی: ابعاد و شاخصها و دیدگاهها. روستا و توسعه، 32، 41-51
7
8. سعادت، ر. (1387). برآورد روند سرمایۀ اجتماعی در ایران (با استفاده از روش فازی). تحقیقات اقتصادی، 43(83)، 41-56
8
9. سلمانی، م.، تقیپور، ف.، رمضانزاده لسبویی، م. و جلیلیپروانه، ز. (1389). بررسی ابعاد سرمایۀ اجتماعی در توسعۀ روستایی (مطالعۀ موردی: روستاهای باغستان و برون- شهرستان فردوس). فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، 4 (11)، 19-40
9
10. شیانی، م. و موسوی، م. (1390). تحلیل وضعیت سرمایة اجتماعی در شهر کرمان. رفاه اجتماعی، 11(41)، 93-122
10
11. صفدری، م. کریم، م.، و خسروی، م. (1387). بررسی تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر رشد اقتصادی ایران. اقتصاد مقداری، 5(2)، 39-61
11
12. صیدایی، س. ا.، احمدیشاپورآبادی، م. ع.، معینآبادی، ح. (1388)، دیباچهای بر سرمایۀ اجتماعی و رابطۀ آن با مؤلفههای توسعۀ اجتماعی در ایران، مجلۀ راهبرد یاس، (19)، 188-225
12
13. فراهانی، ح.، عینالی، ج.، و عبدلی، س. (1392). ارزیابی نقش سرمایۀ اجتماعی در توسعۀ نواحی روستایی (مطالعۀ موردی: دهستان مشهد میقان شهرستان اراک). تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 13(29)، 27-50
13
14. فرجیسبکبار، ح.، و رضاعلی، م. (1388). مقایسۀ مدلهای گسسته و پیوستۀ مکانی (مطالعۀ موردی: مکانیابی محل واحدهای تولیدی روستایی بخش طرقبه). پژوهشهای جغرافیای انسانی، 67، 69-83
14
15. فیروزآبادی، س. (1384). بررسی سرمایۀ اجتماعی در ایران و راههای ارتقای آن. تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی
15
16. قدرتی، ح.، یاراحمدی، ع.، مختاری، م.، و افراسیابی، ح. (1390). تحلیل سرمایۀ اجتماعی و باروری زنان در مناطق شهری سبزوار. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 1(4)، 79-94
16
17. کلمن، ج. (1384). سرمایۀ اجتماعی: اعتماد، دموکراسی و توسعه. ترجمۀ کیان تاجبخش، افشین خاکباز و حسن پویان. تهران: شیرازه
17
18. محمدی، ح.، تعالیمقدم، آ.، و بستام، م. (1390). برآورد سرمایۀ اجتماعی در مناطق مختلف شهر مشهد و ارائۀ راهکارها جهت ارتقاء آن در راستای وظایف شهرداری. مدیریت شهری، 9(27)، 237-258
18
19. مرکز آمار ایران. (1365). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. ایران: مرکز آمار ایران
19
20. مرکز آمار ایران. (1375). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. ایران: مرکز آمار ایران
20
21. مرکز آمار ایران. (1385). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. ایران: مرکز آمار ایران
21
22. مرکز آمار ایران. (1390). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. ایران: مرکز آمار ایران
22
23. مرکز ملی آمایش سرزمین. (1385). راهنمای انجام مطالعات برنامه آمایش استان تهران
23
24. مشکینی، ا.، احدنژاد، م.، و تفکری، ا. (1386). تحلیل سازگاری کاربری اراضی با استفاده از مدل AHP (نمونۀ موردی: منطقۀ یک شهر زنجان). مقالۀ ارائه شده در اولین همایش GIS شهری، دانشگاه شمال، مازندران
24
25. نوغانی، م.، اصغرپور ماسوله، ا.ر.، صفا، ش.، و کرمانی، م. (1387). کیفیت زندگی شهروندان و رابطۀ آن با سرمایۀ اجتماعی در شهر مشهد. علوم اجتماعی دانشکده دانشگاه فردوسی مشهد، 5(1)، 111-140
25
26. Basile, E., & Cecchi, C. (2005). Building social capital in rural areas: Does public action help? Paper presented at the HHInternational Conference on Engaging Communities, Australia, 14-17 August, Retrieved from http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.599.6118&rep=rep1&type=pdf
26
27. Bowen, W. M., Klosterman, R., & Brail, R. (1993). AHP: Multiple criteria evaluation:Spreadsheet models for urban and regional analysis. New Brunwick: Center for Urban Policy Research
27
28. Bullen, P., & Onyx, J. (1999). Social capital: Family support services and neighbouhood and community center in New South Wales. Retrieved from http://www.mapl.com.au/A12.htm
28
29. Field, J. (2003). Social capital. London: Routledge
29
30. Grootaert, C., & Bastelaer, V. T. (2002). Understanding and measuring social capital: A multidisciplinary tool for practitioners. Washington, DC: World Bank Publications
30
31. Kajanoja, J., & Simpura, J. (2000). Social capital. Global and local perspectives. Government Institute for Economic Research. Helsinki: VATTPublications
31
32. Key, A. (2005). Social capital, the social economy and community development. Community Development Journal, 41(2), 160-173
32
33. Kilkenny, M., Nalbarte, L., &Besser, T. (1999). Reciprocated community support and small town – small business success. Entrepreneurship & Regional Development, 11(3), 231-246
33
34. King, C., Feltey, K., Kathr, F., & O'Neill Susel, B. (1998). The question of participation: Toward authentic public participation. Public Administration Reviwe, 58(4), 317-326
34
35. Krishna, A. & Uphoff, N. (1999). Mapping and measuring social capital: A conceptual and Eempirical study of collective action for conserving and developing watersheds in Rajasthan, India. Washington, DC: The World Bank
35
36. Le, H., & Khanh, P. (2011). The role of social capital to access rural credit: A case study at Dinh Cu and Van Quat Dong village in coastal of Thua Thien Hue province- Vietnam (Unpublished master thesis). Swedish University of Agricultural Sciences, Sweden
36
37. Lin, N. (2001). Social capital: A theory of social structure and action: Cambridge, UK:Cambridge University Press.
37
38. Poomkaew, P. (2006). Leadership, social capital and community development in rural Thailand)Unpublished doctoral dissertation). University of York, UK.
38
39. Shucksmith, M. (2000). Endogenous development, social capital and social inclusion: Perspectives from Leader in the UK. Sociologia Ruralis, 40 (2), 208-218.
39
40. Thamizoli, P., & Prabhakar, I. (2006). Social development. In S. Yokoyama & T. Sakurai (eds.), Asian Productivity Organization. Japan. www.apotokyo.org
40
41. Westlund, H., & Bolton, R. (2002). Local social capital and entrepreneurship. Small Business Economics, Springer, 21(2), 77-113.
41
42. Westlund, H., Forsberg, A., & Höckertin, C. (2002, August). Social capital and local development in Swedish rural districts. Paper presented at the 42nd Congress of the European Regional Science Association Dortmund, Germany . Retrieved from https://ideas.repec.org/p/wiw/wiwrsa/ersa02p245.html
42
43. Winter, I. )2000(. Social capital and public policy in Australia. Melbourne: Australian Institute of Family Studies.
43
44. Yokoyama, S., & Takeshi, S. (2006). Potential of social capital for community development (1sted). Japan: Asian Productivity Organizatio
44
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی و سنجش شاخصهای کیفیت زندگی در محلات شهری (مطالعۀ موردی: حاجیآباد فارس)
اهداف: کیفیت زندگی، مفهومی پیچیده و چندبعدی است که تحت تأثیر مولفه هایی چون زمان و مکان، ارزشهای فردی و اجتماعی از سوی متفکران علوم شهری و سایر اندیشمندان علوم مختلف مطرح و مورد پژوهش قرار گرفته است. تحقیق حاضر با هدف بررسی شاخصهای کیفیت زندگی و سنجش آن در شهر مرکزی زرین دشت (حاجیآباد) بر مبنای 4 گروه شاخصهای اقتصادی، اجتماعی، خدماتی و کالبدی صورت گرفته است.
روش: روش تحقیق، در این مقاله توصیفی- تحلیلی و ابزار آن پرسشنامه میباشد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان و پایایی آن با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ (72%) تعیین شد. جامعۀ آماری در این پژوهش7 محله از شهر حاجیآباد (20000نفر) میباشد که با استفاده از فرمول کوکران 377 نمونه انتخاب گردید و بهصورت تصادفی در هر محله پرسشنامه توزیع شد. تجزیه و تحلیل پرسشنامه با استفاده ازآمار توصیفی، همبستگی و رگرسیون چندگانۀ خطی انجام شد و در نهایت از روش آنتروپی شانون جهت وزندهی شاخصها و تکنیک پرومتی جهت رتبهبندی محلات بهکار گرفته شد.
یافتهها/نتایج: یافتههای پژوهش نشان داد که در شهر حاجیآباد، محلۀ فرهنگیان بالاترین سطح کیفیت زندگی شهری و محلۀ حسینآباد، پایینترین سطح کیفیت را در بین محلات دارد. همچنین در بررسی ابعاد چهارگانۀ شاخص کیفیت زندگی همبستگی مستقیم و معناداری وجود داشته و هر یک از این ابعاد همبستگی معناداری با رضایتمندی نهایی از کیفیت زندگی دارند و از بین شاخصهای کیفیت زندگی، شاخص اقتصادی بیشترین تأثیر را در کیفیت محلات دارد.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31680_d84ca59f644d08063a13c0f96fb801ef.pdf
2016-08-22
165
184
10.22067/geography.v14i1.42347
کیفیت زندگی
شهر حاجیآباد
رتبهبندی
آنتروپی شانون
تکنیک پرومته
آسیه
حسنینژاد
a.hasaninezhad@yahoo.com
1
دانشگاه اصفهان و باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان واحد زریندشت، دانشگاه آزاد اسلامی، زرین دشت، ایران
AUTHOR
سمانه
مسیبی
mosayebisamane@yahoo.com
2
دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
LEAD_AUTHOR
اردلان
حسنی نژاد
ardalan.hassaninejad@gmail.com
3
دانشگاه اصفهان و باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان واحد داریون، دانشگاه آزاد اسلامی، داریون، ایران
AUTHOR
1. احمدی، ف. (1388). ارتقاء روستا به شهر و نقش آن در بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی، مورد: روستا-شهر صاحب شهرستان سقز. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران، ایران
1
2. احمدی، ق.، و نادری کروندان، س. (1392). مطالعه تطبیقی کیفیت زندگی در محلات بافت جدید و قدیم شهری مطالعه موردی: محلۀ شهرک قدس و قطارچیان شهر سنندج. فصلنامۀ علمی- پژوهشی مطالعات شهری، (8)، 71-81
2
3. اسمیت، د. م. (1381). کیفیت زندگی: رفاه انسانی و عدالت اجتماعی. ترجمۀ حسین حاتمینژاد و حکمت شاهی اردبیلی. اطلاعات سیاسی- اقتصادی، (185و186)، 160-173
3
4. جاجرمی، ک.، و کلته، ا. (1385). سنجش وضعیت شاخصهای کیفیت زندگی در شهر از نظر شهروندان؛ مطالعۀ موردی (گنبد قابوس). مجلۀ جغرافیا و توسعه، (8)، 5-18
4
5. سیفالدینی، ف. (1381). مبانی برنامهریزی شهری. تهران: آییژ
5
6. شاهحسینی، پ.، و توکلی، ه. (1393). تحلیل شاخصهای کیفیت زندگی شهری: مورد محلۀ ورد آورد منطقۀ 21 شهر تهران. فصلنامۀ آمایش محیط، 7(24)، 127-144
6
7. عطاریگرگری، م.، و براتی، ن. (1393). تدوین و اولویتبندی راهبردهای ارتقای کیفیت زندگی شهری در محلات مسکونی کلانشهرها با استفاده از مدلهای SWOT و ANP.؛ نمونۀ موردی: کلانشهر تبریز. فصلنامۀ مطالعات شهری، (8)، 59-69
7
8. عظیمی، ا. (1389). ابعاد و شاخصهای کیفیت زندگی شهری. ماهنامۀ اطّلاعرسانی، آموزشی و پژوهشی شوراها، 55
8
9. غفاری، غ.ر.، و امیدی، ر. (1388). کیفیت زندگی توسعۀ اجتماعی. تهران: نشر شیرازه
9
10. غفاری، غ.ر، و امیدی، ر. (1388). کیفیت زندگی شاخص توسعۀ اجتماعی. تهران: نشر شیرازه
10
11. کلانتری، خ. (1387). پردازش و تحلیل دادهها در تحقیقات اجتماعی- اقتصادی. تهران: شریف
11
12. لطفی، ص. (1388). مفهوم کیفیت زندگی: تعاریف، ابعاد و سنجش آن در برنامهریزی شهری. نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، 1(4)، 65-80
12
13. لینچ، ک. (1376). تئوری شکل خوب شهر. ترجمۀ حسین بحرینی. انتشارات دانشگاه تهران
13
14. مختاری، م.، و نظری، ج. (1389). جامعهشناسی کیفیت زندگی. تهران: جامعهشناسان
14
15. موسوی، م.، و باقریکشکولی، ع. (1391). ارزیابی توزیع فضایی کیفیت زندگی در محلات شهر سردشت. مجلۀ پژوهش و برنامهریزی شهری، 3(9)، 95-116
15
16. مؤمنی، م.، و فعالقیومی، ع. (1391). تحلیلهای آماری با استفاده از SPSS. تهران: کتاب نو
16
17. Adrian, J. (2002). A guide to doing quality of life studies, UK: School of Public Policy, University of Birmingham
17
18. Ghorbani, R., Ebrahimpour, A., & Noshad, S. (2012).Motivational modeling in developing of urban fringe recreational places: An approach for improving the quality of life. Case study: Recreational place of Oun-Ebn-Ali, Tabriz, Iran. Procedia Environmental Sciences, 13, 297-306
18
19. Glebovaa, I., & Khabibrahmanovab, R. )2014). Life quality evaluation in the million-plus population cities of Russia: Results of empirical research. Procedia Economics and Finance, 14, 236 - 242
19
20. Kamp, V., Leidelmeijer, K., Marsmana, G., & Hollander, A. E. M. (2003). Urban environmental quality and human well-being towards a conceptual framework and demarcation of concepts: A literature study. Landscape and Urban Planning, 65, 5-18
20
21. Lambiri, D., Biagi, B., & Royuela, V. (2007) .Quality urban economics of life in the economic and literature. Social Indicators Research, 84, 1-25
21
22. Marans, R. W. (2012). Quality of urban life studies: An overview and implications for environment-behavior research. Procedia Social and Behavioral Sciences, 35, 9-22
22
23. Mostafa, A. M. (2012). Quality of life indicators in value urban areas: Kasr Elnile Street in Cairo, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 50, 254-270
23
24. Pacione, M. (2003). Urban environmental quality and human wellbeing a social geographical perspective. Landscape and Urban Planning, 65, 19–-30
24
25. Wish, N. B. (1986). Are we really measuring the quality of life? Well-being has subjective dimensions, as well as objective ones. American Journal of Economics and Sociology, 45(1), 93-99
25
26. Yung-Jaan, L. (2008). Subjective quality of life measurement in Taipei. Building and Environment, 43(7), 1205-1215
26
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل اثرات اقتصادی و اجتماعی کاشت پسته در روستاهای بخش مرکزی شهرستان سبزوار
اهداف: یکی از مهمترین چالشهای کشاورزی ایجاد درآمدی پایدار از طریق تطبیق هرچه بیشتر الگوهای کشت و قابلیت تولید سودآور با محدودیتهای محیطی برای تضمین پایداری در درازمدت است. طی دو دهۀ اخیر کشاورزان بخش مرکزی شهرستان سبزوار بهدلیل محدودیتهای اقلیمی اقدام به تغییر الگوی کشت از غلات و پنبه به پسته نمودهاند، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات اقتصادی و اجتماعی کاشت پسته بر پستهکاران انجام پذیرفته است.
روش: روش تحقیق توصیفیتحلیلی با رویکرد مقایسهای میباشد. جامعۀ آماری تحقیق 6 روستا در بخش مرکزی شهرستان سبزوار با 131 بهرهبردار پسته است. واحد تحلیل سرپرستان خانوار بهرهبردار پسته است. اثرات در دو بعد اقتصادی با 17 گویه و اجتماعی با 12 گویه با استفاده از طیف لیکرت در دو برهۀ زمانی قبل و پس از پستهکاری بررسی میشود. آلفای کرونباخ 78/0 بیانگر پایایی مطلوب پرسشنامه است.
یافتهها/نتایج: نتایج حاصل از آزمون ویلکاکسون بیانگر وجود تفاوت معنادار بین شرایط اقتصادی و اجتماعی قبل و بعد از کشت پسته است بهطوری که میانگین وضعیت اقتصادی و اجتماعی بهترتیب قبل از کاشت پسته 86/1 و 05/2 و بعد از کاشت پسته 03/3 و 25/3 بوده است. همچنین میانگین مجموع اثرات اقتصادی و اجتماعی قبل از کاشت پسته 2 و پس از کاشت پسته 3/3 محاسبه شده است.
نتیجهگیری: براساس نتایج تحقیق، کاشت پسته در سکونتگاههای روستایی مناطق خشک دارای مزیت نسبی است؛ چراکه با توجه به درآمدزایی بالا اثرات مثبت و معناداری بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی خانوارهای پستهکار داشته است.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31699_9d661b44e393429ee40f208a45fa18ae.pdf
2016-08-22
185
206
10.22067/geography.v14i1.40905
کاشت پسته
اثرات اقتصادی و اجتماعی
کشاورزی، شهرستان سبزوار
تغییر الگوی کشت
لیدا
علیزاده
alizade.lida@yahoo.com
1
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
حمید
شایان
shayan34@yahoo.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
مریم
قاسمی
magh30@um.ac.ir
3
دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
1. آسایش، ح. (1374). اصول و روشهای برنامهریزی روستایی. تهران: پیام نور
1
2. استانداری خراسان رضوی. (1390). دفتر آمار و اطلاعات GIS
2
3. بدری، س. ع.، رکن الدین افتخاری، ع.ر.، سلمانی، م.، و بهمند، د. ا. (1390). نقش نظامهای بهره برداری زراعی(خانوادگی) در توسعۀ پایدار روستایی، مطالعۀ موردی شهرستان قیر و کارزین استان فارس. فصلنامۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی، 43(76)، 33-48
3
4. پورطاهری، م.، رکنالدین افتخاری، ع.، و رهبری، م. (1392). تحلیل اثرات اقتصادی و اجتماعی کشت پسته در توسعۀ روستایی شهرستان دامغان. فصلنامۀ اقتصاد فضا و توسعۀ روستایی، 2(5)، 69-86
4
5. پورمیدانی، ع.، و قرئلی، ع. ا. (1383). بررسی آثار اقتصادی و اجتماعی کاشت پسته در قم. فصلنامۀ روستا و توسعه، 7 (28)، 51-66
5
6. جمعهپور، م. (1384). مقدمهای بر برنامهریزی توسعۀ روستایی دیدگاهها و روشها. تهران: سمت.
6
7. جهاد کشاورزی شهرستان سبزوار. (1391). دفتر آمار و اطلاعات
7
8. حکمآبادی، ح. (1390). تشخیص عوامل خسارت زای محیطی و غیر محیطی وارده به محصول پسته (بیمه و جبران خسارت). تهران: ترویج کشاورزی
8
9. دشتی، ق.، خداوردیزاده، م.، و محمدرضایی، ر. (1389). تحلیل مزیت نسبی و ساختار بازار صادرات جهانی پسته. اقتصاد و توسعۀ کشاورزی، 24(1)، 99-106
9
10. زارعزینآبادی، ا. (1380). اثرات اقتصادی، اجتماعی کشت پسته در توسعۀ روستایی (نمونۀ بخش کشکویه شهرستان رفسنجان). پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه فردوسی مشهد
10
11. صداقت، ر. (1381). بررسی نظریۀ اقتصادی دور تسلسل فقر و توسعهنیافتگی در مناطق پستهکاری ایران. فصلنامۀ اقتصاد کشاورزی و توسعه، 10(39)، 187-201
11
12. عربیون، ا.، و عبدالهزاده، غ. (1391). مقدمهای بر توسعۀ پایدار کشاورزی. تهران: قصار
12
13. عزیزی. ج.، و یزدانی. س. (1383). تعیین مزیت نسبی محصولات عمدۀ باغبانی ایران. فصلنامۀ اقتصاد کشاورزی و توسعه، 12(46)، 41-72
13
14. فالسلیمان، م.، صادقی، ح.، و غلامی، ز. (1392). بررسی اثرات اقتصادی- اجتماعی محصولات استراتژیک بر توسعۀ مناطق روستایی. مطالعه موردی کشت پسته در بخش ششطراز شهرستان خلیلآباد. فصلنامۀ مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 3(12)، 41-63
14
15. کورکینژاد، ژ.، و نجفی، ب. (1387). بررسی آثار متقابل بین بخشهای مهم اقتصاد ایران با تأکید بر بخش کشاورزی. فصلنامۀ اقتصاد کشاورزی و توسعه، 16(63)، 139-158
15
16. کیخسروی، ق. (1385). امکانسنجی اقلیمی کشت پسته در شهرستان سبزوار. پایاننامۀ کارشناسی ارشد جغرافیا. دانشگاه شهید بهشتی
16
17. لشگری، ح.، و کیخسروی، ق. (1388). مکانیابی محلهای مناسب کشت پسته در شهرستان سبزوار به روش استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی همراه با مدلهای (بولین، نسب دهی و روش مقایسه زوجی)». فصلنامۀ جغرافیا و برنامهریزی، 14(27)، 95-139
17
18. محمدی، ح. (1390). آب و هواشناسی مناطق خشک. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
18
19. مرکز آمار ایران. (1390). نتایج تفصیلی سرشماری نفوس و مسکن. استان خراسان رضوی. تهران: مرکز آمار ایران
19
20. مرکز آمار ایران. (1391). نتایج طرح آمارگیری از هزینه و درآمد خانوار. تهران: مرکز آمار ایران
20
21. نوروزیآورگانی، ا.، نوری، س. ه.، و کیانیسلمی، ص. (1389). ارزیابی توانهای محیطی برای توسعۀ کشاورزی (مطالعۀ موردی ناحیۀ چغاخور شهرستان بروجن). فصلنامۀ پژوهشهای روستایی، 1(2)، 91-116
21
22. نوری زمان آبادی، س. ه.، و امینیفسخودی، ع. (1386). سهم توسعۀ کشاورزی در توسعۀ روستایی (مناطق روستایی استان اصفهان). مجلۀ علوم کشاورزی ایران، 38(2)، 257-263
22
23. Bagli, S., Terres, J., Gallego, J., Annoni, A., & Dallemand, J. F. (2003). Agro-pedo-climatological zoning of Italy: Definition of homogeneous suitable agro-pedoclimatic zones. Rom, Italy: Dictus Press
23
24. Blank, S. C. (2008). The economic outlook for California pistachios. Davis, CA: Agricultural and Resource Economics Department University of California
24
25. Huang, J. K., & Wang, Y. J. (2014). Financing sustainable agriculture under climate change. Journal of Integrative Agriculture, 13(4), 698–712
25
26. Li, L., Atsushi, T., Mitsuru, T., & Atsushi, K. (2010). Considerations on sustainable agriculture and rural development in dryland areas. Journal of Northeast Agricultural University, 17(4), 20-24
26
27. Nilsson, E., & Svensson, A. K. (2005). Agro-ecological assessment of Phonxay district, Luang Phrabang province, Lao PDR. Lund, Sweden: Geobiosphere Science Centre Physical Geography and Ecosystems Analysis
27
28. Radchift, M. (1994). Reflections on the sustainable development debate. International Journal of Sustainable Development & World Ecology, 1(1), 3-21
28
ORIGINAL_ARTICLE
طبقهبندی اشکال کارستی حوضۀ درپرچین براساس مدلهای سویچ، والتهام، هراک و کماتینا
اهداف: این تحقیق با هدف شناسایی و طبقهبندی اشکال کارستی حوضۀ درپرچین بهمنظور شناسایی بهتر و دقیقتر کارستهای این حوضه انجام میشود و نقش مهمی در پروژههای آمایش سرزمین در مناطق کارستی خواهد داشت.
روش: پس از مرزبندی حوضۀ مورد مطالعه و شناسایی اشکال کارستی آن، از روشهای طبقهبندی چویجیک، والتهام، کماتینا و هراک جهت طبقهبندی اشکال کارستی این حوضه استفاده شد.
یافتهها: مطالعۀ کارستهای این حوضه نشان داد اشکال کارستی آن از تنوع بالایی برخوردار بوده و انواع کارنها، دولینها درههای کارستی، غارها، اووالاها، پنجرههای کارستی، چاههای مکنده، پونورها و چشمههای کارستی را شامل میشوند.
نتایج: مطالعۀ اشکال کارستی حوضۀ درپرچین مشخص نمود براساس طبقهبندی سویچ این اشکال در ردیف کارستهای انتقالی، براساس طبقهبندی والتهام و فوکس در ردیف کارستهای جوان، براساس طبقهبندی کماتینا در ردیف کارستهای مسطح و ناودیسی و براساس طبقهبندی هراک در ردیف کارستهای کوهزایی قرار میگیرند.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31735_35f4eb640d6cf0b02aa1323c1ad5f0d2.pdf
2016-08-22
207
223
10.22067/geography.v14i1.42363
اشکال کارستی
درپرچین
دولین
کارن
درههای کارستی
غلامرضا
مقامی مقیم
gh.maghami@du.ac.ir
1
دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
LEAD_AUTHOR
1. احمدی، ح. (1382). ژئومورفولوژی کاربردی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
1
2. بهنیافر، ا.، قنبرزاده، ه.، و فرزانه، ع. (1388). ویژگیهای ژئومورفولوژیک تودۀ کارستی اخلمد در دامنههای شمالی ارتفاعات بینالود. نشریۀ جغرافیا و توسعه، 7(14) ، 121-140
2
3. جعفریان، م. (1388). نقشۀ زمینشناسی شیروان، مقیاس 1:100000، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور
3
4. رضاییمقدم، م. ح.، و قدری، م. ر. (1384). کارنها، متنوعترین پدیدههای کارست در منطقۀ تخت سلیمان. نشریۀ تحقیقات جغرافیایی، (76)، 123-138
4
5. سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح. نقشۀ توپوگرافی 1:50000 درپرچین، اسفراین، اسطخری، دهنۀ اجاق، شیروان و روئین (برگهای 7464، 7564، 7264، 7364، 7563، 7662، 7664).
5
6. سازمان هواشناسی کشور (1354-1390). آمار ایستگاه سینوپتیک بجنورد
6
7. صداقت، م.، و معماریان، ح. (1369). زمینشناسی فیزیکی. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور
7
8. قبادی، م. ح. (1386). زمینشناسی مهندسی کارست. همدان: دانشگاه بوعلی سینا
8
9. قربانی، م.، محمودی، ف.، یمانی، م.، و مقیمی، ا. (1389). نقش تغییرات اقلیمی کواترنر در تحول ژئومورفولوژیکی فروچالههای کارستی ناهمواری شاهو، غرب ایران. پژوهشهای جغرافیای طبیعی، 42(74)، 1-16
9
10. ملکی، .ا، شوهانی، د.، و علاییطالقانی، م. (1388). پهنهبندی تحول کارست در استان کرمانشاه، برنامهریزی و آمایش فضا. مدرس علوم انسانی، 13(60)، 259-271
10
11. موسویحرمی، ر.، رستمیزاده، ق.، و محبوبی، ا. (1386). شناسایی فرآیندهای مؤثر در پیوستگی رسوبی و تغییرات بافتی در رسوبات رودخانهای حوضۀ بیدواز شرق اسفراین. مجلۀ علوم دانشگاه تهران، 33(3)، 75-85
11
12. ولایتی، س.، و خانعلیزاده، ف. (1390). بررسی رابطۀ ساختارهای تکتونیکی و اشکال کارستی (حوضۀ آبریز کارده). نشریۀ انجمن جغرافیایی ایران، 9(31)، 171-189
12
13. Baomin, Z., & Jingjiang, L. (2009). Classification and characteristics of karst reservoirs in China and related theories. Petroleum Exploration and Development, 36(1), 12-29
13
14. Cvijic, J. (1925). Type’s morphologiques des terrains calcaires. Comptes Rendus, Academie des Sciences (Paris), 180, 592–594
14
15. Ford, D., & Williams, P. D. (2007). Karst hydrogeology and geomorphology. West Sussex, England: John Wiley & Sons
15
16. Herak, M. (1977). Tecto-genetic approach to the classification of karst terrains. Carsus Iugoslaviae, 9(4), 227-238
16
17. Hung Chak, H. (2012). Island karst classification: Spatial modeling-oriented approach with multispectral satellite imageries (Unpublished master's thesis). Mississippi State University, Oktibbeha, MS
17
18. Komatina, M. (1975). Development conditions and regionalization of karst. In A. Burger & L. Dubertret (Eds.), Hydrogeology of karstic terrains: Case histories (pp. 21-29). Paris, France: IAH
18
19. Luhmann, A., Covington, M., Peters, A., Alexander, S., Anger, C., Green, J., … & Alexander, E. J. (2011). Classification of thermal patterns at karst springs and cave streams. Ground Water, 49(3), 324-335
19
20. Milanovic, P. J. (1981). Karst hydrogeology. Colorado, CO: Water Resources Publications
20
21. Mustafa, O., & Merkel, B. (2015). Classification of karst springs based on discharge and water chemistry in Makook karst system, Kurdistan region, Iraq. FOG - Freiberg Online Geoscience, 39, 1-24
21
22. Raeisi, E. (2002). Carbonate karst caves in Iran. In A. Kranjc (Ed.), Evolution of karst: From prekarst to cessation (pp.339-344). Ljubljana, Slovenia: Postojna
22
23. Waltham, A. C., & Fookes, P. G. (2005). Engineering classification of karst ground conditions. Speleogenesis and Evolution of Karst Aquifers, 3(1), 1-19
23
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل تفاوت کیفیت بازسازی محلات شهر بم
اهداف: یادگیری درسهای حاصل از مداخلهها و بازسازیهای پس از بحران بهمنظور فهم بهتر چگونگی جهتدهی به مداخلات توسعه بهویژه آنهایی که در راستای توسعة پایدار نواحی آسیبپذیرند ضروری است. از این رو، با توجه به اینکه بازسازی پس از بحران، فرصتی برای پایدارسازی و حل مشکلات توسعه میباشد، هدف این پژوهش، تحلیل تفاوت کیفیت بازسازی محلات شهر بم و میزان موفقیت آن در این زمینه میباشد.
روش: در این پژوهش، روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. مفهوم کیفیت بازسازی با استفاده از روشهای AHP گروهی و SAW در 7 شاخص و 9 زیرشاخص عملیاتی شد. دادههای مورد نیاز از طریق پرسشنامه و روش نمونهگیری خوشهای، و از 319 خانوار نمونه (بر حسب روش کوکران) بهدست آمد و از طریق روشهای واریانس یکطرفه و آزمون توکی تحلیل شد.
یافتهها/نتایج: تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد تفاوت معناداری بین محلات از نظر کیفیت بازسازی وجود دارد و از بین 7 شاخص کیفیت بازسازی، در 5 شاخص تفاوت معنادار بین محلات وجود دارد. از نظر شاخص کلی کیفیت بازسازی هم نتایج نشان داد که محلات در سطح اطمینان 99% از تفاوت معنادار برخوردار هستند. در نتیجه کیفیت بازسازی در کل متوسط و میزان آن بر حسب محل سکونت خانوارهای مختلف شهر بم متفاوت است.
نتیجهگیری: نتایج در مجموع همسوی با این گزارۀ علمی است که دسترسی به فرصتهای بازسازی برابر نیست و با وضعیت اقتصادیاجتماعی خانوارها ارتباط دارد.
https://jgrd.um.ac.ir/article_31774_205021ccc49e6b91040b96a8a4b31a05.pdf
2016-08-22
225
247
10.22067/geography.v14i1.47873
زلزله
شهر بم
خانوارها
محلات
کیفیت بازسازی
محمود
قدیری
m_ghadiry@pnu.ac.ir
1
دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
صغری
شهربابکی
sharbabaki0913@yahoo.com
2
دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
AUTHOR
1. حاجینژاد، ع.، عسگری، ع.، رفیعیان، م. و محمدی، س. (1389). شناسایی فرصتهای توسعۀ ناشی از زلزله با تأکید بر ابعاد کالبدی شهر (نمونۀ موردی: شهر بم). جغرافیا و توسعه، 8(19)، 71-82
1
2. حبیبی، س. ح. و مقصودی، م. (1384). مرمت شهری، تعاریف، نظریهها، تجارب و منشورها و قطعنامههای جهانی. روشها و اقدامات شهری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
2
3. خادمالحسینی، ا.، منصوریان، ح.، و ستاری، م. ح. (1389). سنجش کیفیت ذهنی زندگی در نواحی شهری (مطالعۀ موردی: شهر نورآباد، استان لرستان). فصلنامۀ جغرافیا و مطالعات محیطی، 1(3)، 45-60
3
4. خدایی، ز. و پورخیری، ع. (1388). کیفیت محیط شهری و نقش آن در ارتقای رضایت شهروندان. مدیریت و برنامهریزی شهری، (3)، 129-152
4
5. ربانی خوراسگانی، ع.، و کیانپور، م. (1386). مدل پیشنهادی برای سنجش کیفیت زندگی (مطالعۀ موردی: شهر اصفهان). مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی، 15(59-58)، 67-108
5
6. رفیعیان، م.، احمدی، ح.، و اورنگ، م. (1387). درآمدی بر بازسازی پس از سانحه و الزامات ارتقای کیفیت محیط مسکونی. مقالۀ ارائهشده در سومین کنفرانس بین المللی مدیریت جامع بحران در حوادث غیرمترقبه، تهران
6
7. رفیعیان، م.، عسگری، ع.، مرادیان، پ.، پولادی، ر.، و سرداری، م. (1385). تحلیلی بر مدیریت و برنامهریزی اسکانهای موقت در فرایند بازسازی پس از سانحه مورد: زلزله بم. مقالۀ ارائهشده دومین کنفرانس بینالمللی مدیریت جامع بحران در حوادث غیرمترقبه، تهران
7
8. شکویی، ح. (1387). دیدگاههای نو در جغرافیای شهری. جلد اول. تهران: سمت
8
9. شماعی، ع.، و پوراحمد، ا. (1384). بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا چاپ دوم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
9
10. عباسزادگان، م.، و روستا، م. (1386، آذرماه). ارتقای کیفیت فضاهای شهری در فرآیند بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده (نمونۀ موردی: محله صابونپزخانه تهران). مقالۀ ارائهشده در اولین همایش بهسازی نوسازی بافتهای فرسوده شهری، مشهد
10
11. علیالحسابی، م. (1386). طراحی بازسازی از نظر تا عمل. مقالۀ ارائهشده در سومین کنفرانس بینالمللی مدیریت جامع بحران در حوادث غیرمترقبه طبیعی، دانشگاه تهران
11
12. فلاحی، ع. ر.، و خورشیدیان، ع. (1385). بررسی تجارت بازسازی روستای توتکابن بعد از زلزلۀ 1369 گیلان و زنجان از دیدگاه توسعه. مقالۀ ارائهشده در دومین کنفرانس بینالمللی مدیریت جامع بحران در حوادث غیرمترقبه، تهران
12
13. لطفی، ص.(1388). مفهوم کیفیت زندگی شهری: تعاریف، ابعاد و سنجش آن در برنامهریزی شهری. فصلنامۀ علمی-پژوهشی نگرش های نو جغرافیای انسانی، 1(4)، 65-80
13
14. Al-Nammari, F., & Alzaghal, M. (2015). Towards local disaster risk reduction in developing countries: Challenges from Jordan. International Journal of Disaster Risk Reduction, 12, 34-41
14
15. Berke, P. R., Kartez, J., & Wenger, D. (1993). Recovery after disaster: Achieving sustainable development. Mitigation and Equity, Disasters, 17(2), 93-109
15
16. CBSE (Central Board of Secondary Education). (2006). Natural hazard and disaster management. A Supplementary Textbook in Geography for Class XI on UNIT 11: Natural Hazards and Disasters, Press Reetviheet Vihar, Delhi
16
17. ECHO (European Community Humanitarian Office). (1999). The geography of disasters, geography in humanitarian assistance. Retrieved from, http:// membres.lycos.fr/dloquercio/knowhow/ Ressources/ geography/ Geography.pdf
17
18. Greenberg, M. (2014). The disaster inside the disaster: Hurricane Sandy and post-crisis redevelopment. New Labor Forum, 23(1), 44-52
18
19. Imperiale, A. J., &Vanclay, F. (2016). Experiencing local community resilience in action: Learning from post-disaster communitie. Journal of Rural Studies, 47, 204-219
19
20. Iuchi, K. (2014). Planning resettlement after disasters. Journal of the American Planning Association, 80(4), 413-425
20
21. Powell, P. J. (2011). Post-disaster reconstruction: A current analysis of Gujarat's response after the 2001 earthquake. Environmental Hazards, 10, 279-292
21
22. Rafieian, M., & Asgary, A. (2013). Impacts of temporary housing on housing reconstruction after the Bam earthquake. Disaster Prevention and Management, 22(1), 63-74
22
23. Smith, K. (1996). Environmental hazards: Assessing risk and reducing disaster (2nd ed.). London: Routledge
23
24. Smith, K. (2000). Environmental hazards: Assessing risk and reducing disaster (3rd ed.) .New York: Routledge
24
25. Sutton, J., & Tierney, K.(2006). Disaster preparedness: Concept, guidance and research, natural hazards center. University of Colorado Boulder: Institute of Behavioral Science
25
26. Trondheim, R. J. (2002). Reducing disaster vulnerability through local knowledge and capacity: The case of earthquake prone rural communities in India and Nepal (Unpublished doctoral dissertation). Norwegian University of Science and Technology, Norway
26
27. United Nations. (1992). Disaster management training programme, an overview of disaster management: Trainer's guide. New York: United Nations
27
28. Zetter, R., & Boano, C. (2010). Space and place after natural disasters and forced displacement. In G. Lizarralde, C. Davidson, & C. Johnson (Eds.), Rebuilding after disasters: From emergency to sustainability. (pp. 206-230). London: Taylor and Francis
28