@article { author = {رهنما, محمدرحیم and رزاقیان, فرزانه}, title = {The Role of Territorial Management in Urban Spatial Identity in Piroozi Boulevard Axis of Mashhad}, journal = {Journal of Geography and Regional Development}, volume = {9}, number = {2}, pages = {-}, year = {2012}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-1391}, eissn = {2383-2487}, doi = {10.22067/geography.v9i17.13480}, abstract = {The image of most Iranian cities like Mashhad as a metropolis indicates not only the contrast between old and new urban textures but also illustrates a new texture of not more than 50 years old whose design is disorganized and disordered. Despite enjoying a detailed plan (1956-91), Piroozi Boulevard in Rezashahr area with residential land use, low density and plots of over 500 m2 is really in a very undesirable situation. The survey of 346 pieces of lands in field work (between Kaveh square and Salman Farsi square) indicates that 56.6% of land uses are residential-commercial and just 29% of them enjoy a recommended land use of detailed plan (residential land use). In addition, most of the plots are the result of dividing500 m2 lands into 250 m2 or smaller ones and just 3.75% of them have remained in accordance with the recommended detailed plan. These facts and figures show nonconformity with the principles of the recommended detailed plan, distorting the expected image of the boulevard. The researchers have recommended three different paradigms for spatial organization of the boulevard in question to conform to its own desirable identity. Thus, the purpose of the suggested paradigm is to restore the expected identity of the boulevard as recommended in the detailed urban plan}, keywords = {Piroozi Boulevard,city Framework,Mashhad,Urban Axis,spatial identity}, title_fa = {نقش آمایش شهری در هویت یابی فضایی ـ کالبدی محور بلوار پیروزی مشهد}, abstract_fa = {چهره‌ی کالبدی بسیاری از شهرهای ایران، از جمله مشهد، از طریق تضاد شدید بین بافت قدیمی و جدید شهر، سیمای آشفته‌ی بخش نوین و سرعت ناموزون تغییرات، تیره و تار شده است.این تغییر و تحولات، حاشیه‌ی محورهای ارتباطی را نیز در مقایسه با بافت درونی شهر، به دلیل موقعیت ویژه‌ی آنها، متأثر می‌نماید. محور بلوار پیروزی علی رغم برخورداری از طرح تفصیلی (70-1345) در محدوده‌ی رضاشهر با کاربری مسکونی و تراکم کم، با مساحت قطعات پانصد متر به بالا، هم اکنون در وضعیت بسیار متفاوتی قرارد دارد.آنچه که از برداشت‌های میدانی انجام شده برای تعداد سیصد وچهل وشش قطعه در محدوده‌ی رضاشهر (حد فاصل میدان کاوه و میدان سلمان فارسی) به‌دست آمده 56.06% از کاربری‌ها به کاربری مسکونی تجاری و فقط 29 % دارای کاربری پیشنهادی طرح تفصیلی (مسکونی) بوده است. علاوه بر این اکثر قطعات حاصل تفکیک پلاک‌های پانصد متری به قطعات دویست وپنجاه متری و کوچکتر است که فقط 3.75% از قطعات به شکل پیشنهادی طرح تفصیلی باقی مانده است.این اعداد و ارقام نمایانگر عدم رعایت ضوابط طرح تفصیلی بوده و تبدیل محور ارتباطی با نقش منطقه‌ای را به خیابانی با نقش محلی با سیمایی آشفته به دنبال داشته است. در پایان برای ساماندهی فضایی-کالبدی این محور، سه الگوی جدید پیشنهاد شده است تا هماهنگی لازم با زندگی مردم و هویتی که شایسته‌ی آن است، داشته باشد. این الگوها بر اساس ضوابط طرح‌های پیشنهادی برای محور بلوار پیروزی بوده اند و علاوه بر پیشنهادهایی در سطح کلان منطقه، به جزئیات نیز پرداخته اند و هدف همه‌‌ی آنها بازگرداندن هویت اصلی بلوار که در طرح تفصیلی برای آن دیده شده است، می‌باشد، بنابراین در این پژوهش پس از بیان مسأله، فرضیات، اهداف و روش تحقیق، به توضیحاتی در ارتباط با حوزه‌ی فعالیت طراحی شهری در ساماندهی محورها و هویت شهری پرداخته شده است. همچنین پس از بیان عملکردها و فعالیت‌های حوزه‌ی مطالعاتی، به بررسی وضع موجود محدوده در سه سطح متفاوت نوع کاربری، تعداد طبقات و وسعت قطعات پرداخته شده و در پایان سه سناریوی متفاوت همراه با اولویت بندی و پیشنهادها برای این محدوده ارائه شده است}, keywords_fa = {: بلوار پیروزی,کالبد شهر,محور شهری,مشهد,هویت کالبدی}, url = {https://jgrd.um.ac.ir/article_28218.html}, eprint = {https://jgrd.um.ac.ir/article_28218_1438fa22b33b564d5ec7a865cce3a2fc.pdf} }